Biliyorum,şimdi hüzünlüsündür.Beni görmediğin kaç gün oldu? Alışmaya çalışıyorsun çünkü zorundasın...Kendini inandırmak istemediğin sen,bir türlü unutamadığım EZBERİMSİM! Acıyla yaşamayı öğrendin artık.Sesin çıkmıyor,kızmıyorsun,kıyamıyorsun
... İyiki sana rastlamışım.Sen olmasaydın kendime güvenemezdim. Sen olmasaydın kimsesiz kalırdım.Kimse sen kadar sevemedi beni. Senin kadar değer veren kimse olamaz...Bu film şeridinde sadece sen ve ben varız. İşte hayattaki avuntumu yakaladım...ki yaşamak için.... Hayat şu günlerde benim içinde zor geçiyor bil istedim.Gözlerim seni arıyor her şeyde,her yerde.Kapatsam göz kapaklarımı sen varsın.Hiç açmasam hep sen kalsan...Umut sen,tutku sen,nefes sen,hayat sen... Dayanacak gücüm kalmadı inan.Sahi,söylesene VUSLAT ne zaman...
