យ៉ុងហ្គីបានបោះលុយដែលមានសុទ្ធតែក្រដាសដុល្លារទៅអោយពួកគេ។
"ប៉ាម៉ាក់នេះអ្នកទាំងពីរកុំធ្វើបែបនេះបានទេ" ជីមីនយំស្រែកអង្វរពួកគេទាំងពីរប៉ុន្តែពួកគេហាក់ស្តាប់មិនលឺនោះទេព្រោះតែកំពុងលង់ជាមួយនឹងលុយទាំងអស់នោះ។
ផាំង ផាំង ផាំង
សម្លេងគ្រាប់កាំភ្លើងបន្លើឡើងនៅចំពីមុខជីមីនលោហិតពណ៌ក្រហមខ្ទាតមកប្រលាក់លើខ្លួននឹងមុខជីមីន។ ជីមីនបានបើកភ្នែកមកមើលគេក៏និយាយអ្វីលែងចេញទាំងអស់។ គឺម៉ាក់ប៉ារបស់គេបានដេកស្លាប់ក្នុងថ្លុកឈាមនៅលើលុយទាំងគរនោះ។ យ៉ុងហ្គីក៏សុីញ៉ូអោយអក្សរក្សរបស់ខ្លួនចាត់ការនឹងអក្សរក្សផ្សេងទៀតក៏បានយកជីមីនមករុញចូលឡានជាមួយនឹងយ៉ុងហ្គី។
"ធ្វើជាទាសករយើងអោយបានល្អណា" យ៉ុងហ្គីអោនទៅច្បិចចង្ការជីមីនបន្តិច។ ជីមីនក្រវាសមុខគេចេញពីយ៉ុងហ្គីដែលធ្វើអោយយ៉ុងហ្គីខឹងក៏ទះជីមីនមួយកំប្លៀង។
ផាច់
"កុំបញ្ចេញកាយវិការបែបនេះទៀត" យ៉ុងហ្គីផ្អែកខ្នងអង្គុយនឹងយកអាកុលមកបាញ់លើដៃនឹងយកក្រដាសជូតរួចក៏គប់កណ្តាលមុខជីមីន។
"ថោកទាប.......លោកថោកទាបបំផុតលោកហ៊ានសម្លាប់មនុស្សចាស់បែបនេះលោកថោកទាបបំ-" ជីមីន។
ផាច់
"សំអាងស្អីមកនិយាយបែបនេះជាមួយយើង" យ៉ុងហ្គីទះជីមីនមួយកំប្លៀងទៀតរួចក៏សម្លឹងមើលមុខជីមីនហាក់ដូចជាចង់សម្លាប់គេភ្លាមៗចឹង។
ឡានក៏បានបើកមកដល់វិមានយ៉ុងហ្គីបានចាប់អូសជីមីនពីលើឡានមកដល់ខាងក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួនយ៉ាងត្រដាក់ត្រដុបដោយមិនអាណិតគ្នាឈឺនោះទេ។
"អូយ............." ជីមីនបានស្រែកយ៉ាងចុកចាប់នៅពេលយ៉ុងហ្គីបោះគេទៅផ្អឹបនៅជញ្ជាំងមួយទំហឹង។
យ៉ុងហ្គីដើរសម្តៅមករកជីមីនទាំងមួរម៉ៅគេទាញក្រវាត់ករគេចេញមកនឹងចាប់ចងដៃជីមីនជាប់នឹងបោះជីមីនទៅលើពូកមួយទំហឹង។
"លោកចង់ធ្វើស្អី" ជីមីនស្រែកមួយទំហឹង។ ប៉ុន្តែយ៉ុងហ្គីមិនខ្វាយខ្វល់នោះទេគេបន្តធ្វើសកម្មភាពរបស់គេ។ យ៉ុងហ្គីបានចុចកុងតាក់ដាក់ច្រវាក់ជើងជីមីនទាំងញែកទាំងសងខាង។
YOU ARE READING
365 ថ្ងៃ
Fanfiction365 ថ្ងៃជីវិតរាងតូចដែលធ្លាប់តែមានសេរីភាពដើរលេងសប្បាយបែរជាជួបនឹងបុរសម្នាក់ដែលមានអំណាចនឹងធ្វើបាបខ្លួនប្រាណគេមិនចេះចប់មិនចេះហើយ។ 365ថ្ងៃនេះតើជីវិតគេទៅជាយ៉ាងណា?
Part 1
Start from the beginning
