İKİ KIZKARDEŞ

553 35 5
                                    

24 YIL ÖNCE

Anne 4 harf 2 heceden oluşmasına rağmen içine birçok anlam sığdırır.Sevgi gibi anlayış gibi bir ömür karşılıksız sevgi ve emek gibi en çokta evladı içinden kendinden vazgeçerdi.

Gülseren uyanır uyanmaz karşısında sevinçli gözlerle kendisine bakan 2 çift göze kendinden önce kızını sordu gergin dolu bir sesle"Kızım nasıl?"diye sordu ama iki çift göz nasıl cevap vereceğini bilmiyordu.

İki çift gözün sessiz kalmasından korkan Gülseren aklına gelen düşünceyi dillendirerek"Öldü mü?"diye sordu.

Ayhan karısının yanına oturdu ve elleriyle Gülseren'in gözyaşlarını sildi ve şefkatli bir sesle"Kızımız yaşıyor ama erken doğum olduğu için kuvöz'e aldılar"dedi.

Kızının yaşadığını duyan Gülseren derin bir nefes aldı.Kızı onu bırakmamış hayata sıkıca tutunmuştu."Ben"dedi Gülseren kızına hissettiği suçluluk duygusuyla"Kızımı görmek istiyorum"

Ayhan karısına bir şey olmasından korktuğundan"Hayır,daha yeni uyandın dinlenmen lazım"

"Ayhan"dedi Gülseren kararlı bir ses tonuyla"Senin rızanı istemiyorum ben kızımı görmek bu ahmak annesini affetmesi için ona yalvarmak istiyorum"dedi.

"Neden?"diye sordu Ayhan karısının söylediklerinden sonra endişeli dolu bir sesle.

"Çünkü ben"dedi Gülistan suçlu bir çocuk gibi suçunu söylerken gözyaşlarına engel olmayarak"Çünkü ben doktorumun bütün uyarmalarına rağmen  o kadına senin artık tamamen bana ve ailene ait olduğunu göstermek istedim"

Ayhan karısına sıkıca sarıldı ve pişmanlık dolu bir sesle"Hayır,senin hiçbir suçun yok hepsi benim hatam"dedi.

Kocasının sözlerinden sonra Gülseren'in ağlaması daha da şiddetlendi.Canını en çok yakan şey kocasının özür dilerken bile o kadına olan hislerini gizlememesiydi ona rağmen kocasının sıcacık kollarında teselli bulmak onlara sığınmak istedi.

Ayhan karısını sakinleştirken sonra ilaçların etksiyle tekrardan uyuya kalan karısını  hastane yatağına yatırdı ve hava alabilmek için dışarı çıkacekken kapının önünde duran babasını gördü.

"Baba"dedi Ayhan  yorgun bir sesle"Her şeyi duydun değil mi?"diye sordu.

Babası cevap vermedi her zamanki sert ve otoriter baba gibi davranmayıp  aksine anlayışlı bir baba gibi"Hadi gel dışarı çıkalım.Bu meseleyi burada konuşmayalım"dedi.

"Neden baba?Neden insanlar duymuyacakmış?Senin bu oğlun ne sevdiği kadından doğma çocuğuna sahip çıkabildi ne de karımın çocuğuna sahip çıkabildim kimi  sevmek istesem kimi korumak istesem hepsi elimde kaldı kimseye yetişemedim tek yaptığım 2 kadının da hayatını mahvetmekten öteye gitmedi"

Ayhan şimdi yere çökmüş bir çocuk gibi ağlıyordu.Ayhan bu gözyaşlarını  kuvöz de yatan kızı için akkıttı.Ayhan bu gözyaşlarını sağlıklı bir halde  doğduğu için suçluluk duyup  görmeye gitmediği kızı için akıttı.

Babası,oğlunun herkesinin gözünün önünde ağlamasından rahatsız bir sesle"Hadi kalk millet sana bakıyorlar"

"Baksınlar baba baksınlar da hayatları boyunca kime benzememeleri gerektiğini öğrensiler"dedi Ayhan sevdiklerini koruyamamanın verdiği suçlulukla.

Yüreğim yangın yeriWhere stories live. Discover now