Thea: Buti naman.. half day lang Tayo diba?
Celestine: Oo ata
Thea: Psst Huy Sinabi mo na ba Kay Tita?
Celestine: Hindi pa
Irene: Ang ano?
Thea/Celestine: Huh?
Irene: Ano Yung Hindi niyo pa sinasabi sa akin?
Celestine: Ah Wala Po ma Diba Thea?
*Tinignan ko siya habang linakihan ko Ang mga mata ko*Thea: Y-Yes Po Tita hehe *Pilit niyang Tawa*
Irene: Hmm baka may boyfriend na kayo ah
Celestine: Yuck!
Thea: Luh bitter yarn hahaha
Celestine: Ang dami ko na ngang problema magboboyfriend pa ako? Wag nalang baka mamatay pa ako
Irene: Grabe siya
Nakarating na Kami sa room and Magkaklase kami ni Thea sa piano and guitar class pero Hindi na Kami Magkasama kapag nasa voice class na ako. Magaling kumanta yang si Thea, lagi lang pumipiyok hahaha jk.
.......................................................
After our class, nag lunch muna kami bago kami umuwi. Hindi sasama si Mom sa Amin cuz Meron pang afternoon session Ang mga ibang students. And I like it naman kasi Hindi niya malalaman kung saan kami pupunta mamaya.2:40 PM
Tinext ko na si Thea para sunduin ako Dito sa bahay. When she arrived, Hindi na Siya bumaba ng sasakyan at ako nalang Yung pumunta sa loob. Nakarating kami sa clinic and luckily nandun na si Dra. Today is my first step of therapy din. She just asked some questions for today. Ang hirap din pala nito. Baka mas lalo akong madepressed haha. Pagkauwi ko tinext ko si mom and I asked if she wants to have a dinner with me and this is her answer...
Nakakainis din Minsan si mama. Lagi niyang Binibigay Ang lahat ng attention niya sa trabaho niya. Wala nang natitira sa family niya. Hindi na ako Kumain at nagkulong nalang ako sa kwarto.
It is now exactly 7:30 and I'm still crying and overthinking here sa side ng bed ko. I'm sure that I locked the door. Ayokong may mang istorbo sakin noh. Dahil sa pagooverthink ko bigla nalang akong napasigaw. Bakit ba ako ganito. Hindi ko makontrol tong katawan ko.
Celestine: Ahhhhh!!! Ayoko nah! May kulang ba sakin? Masama ba akong tao? Bakit sa akin pa nangyayari toh! Bakit ba ako pa Ang nagka depression! Sabihin niyo sa akin! Anoba!!! *Crying*
Celestine: Hirap na hirap na ako!
Ahhhhh!!! Ayoko na!!!! I need help!! *Crying* Please God, I need someone!*Few minutes later*
Umiiyak parin ako at naka upo parin Dito sa side ng bed ko. My phone vibrates and Mama Imee is texting. Wait she's here? I'm sure she heard my scream. Goodness!
Pinagbuksan ko naman siya ng pinto and she's right. She's waiting outside my room. Nakita niyang namamaga Yung mata ko.
YOU ARE READING
FORGOTTEN
FanfictionIn a close-knit family, Irene becomes blind to her daughter Celestine's displays of love and affection. As a result, Celestine develops a grudge against her, and in turn, becomes blind to her love for her. The once-vibrant bond between them becomes...
Chapter 31: First Day
Start from the beginning