ထိုကောင်လေးကို ဆွဲထူပေးကာ အဆင်ပြေမပြေမေးသော်ငြား အဖြေပြန်မလာ၊ အကြည့်ချင်းပင်မဆုံသလို စကားတစ်ခွန်းတစ်ပါဒမှ မပြောဘဲ ပြေးထွက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်စွန်းတစ်စမြင်လိုက်ရသည့် အင်္ကျီရင်ဘတ်ပေါ်က ကျောင်းတံဆိပ်ကြောင့်သာ ကျောင်းတူမှန်းသိလိုက်ရတာ ထိုကောင်လေးကို ဘခ်ဟျွန်းကျောင်းတက်လာသမျှ နှစ်ပတ်လည်လုံးတစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှပင် မတွေ့ဖူးပါချေ။ သို့တိုင် ထိုရက်တွေက သိပ်ပြီးစိတ်မဝင်စားခဲ့။
ဘခ်ဟျွန်း၏ အာရုံကိုဆွဲဆောင်နိုင်သွားသည်က တဖြည်းဖြည်းသူ့မြင်ကွင်းထဲ နေရာယူလာသောကောင်လေးကြောင့် ဖြစ်ပြီး မင်္သကာ၍အပေါင်းအပါတွေထံ မေးမြန်းပြန်တော့လည်း ကြားရသည်ကအထူးတဆန်းသိပ်မရှိ။
ငယ်စဥ်ကတည်းက ဒီရပ်ကွက်တွင်သာကြီးပြင်းလာသည့် ကောင်လေးဖြစ်သလို အတန်းထဲလည်း တော်တော်ငြိမ်တာအပြင် လူကြောက်တတ်တာကြောင့် လူသိနည်းတာဟုဆို၏။
သို့တိုင် ဘခ်ဟျွန်းကတော့ သတိထားမိခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ပို၍ပို၍သတိထားမိလာစေသည်က ထိုမျက်ဝန်းများ။ ကြည်တောက်နေသလောက် ရှုပ်ရှုပ်ပွပွဆံပင်တွေအောက် ဖုံးကွယ်နေတတ်သည့် ထိုမျက်ဝန်းဝိုင်းများက ဘခ်ဟျွန်းနှင့်အကြည့်ချင်းဆုံတိုင်း ချာကနဲနေအောင် လွှဲလွှဲသွားတာ။ အပြင်မှာ ကျောင်းတွင်းကိစ္စတစ်ချို့ကြောင့် နီးနီးကပ်ကပ် ဆုံတိုင်းလည်း ခိုးကြည့်နေတတ်တာ ဘခ်ဟျွန်းမသိတာမဟုတ်၊ အသည်းယားလာ၍ အကြည့်ချင်းဆုံပေးလိုက်ပြန်လျှင်လည်း ကပျက်ကချော်နှင့် ပြေးထွက်သွားတတ်သေးတာ။
အမြဲလိုလို ထိုပုံစံတွေနှင့် ကြုံတွေ့ရပါများတော့ ဘခ်ဟျွန်းစိတ်ဝင်စားမှုကလည်း ပိုသထက်ပိုလာသလို စုံစမ်းသိရှိမိသလောက်တော့ အမည်နာမသည် ပတ်ချန်းယောလ် ဟူ၍။ အတန်းထဲတွင် စာအတော်ဆုံးမဟုတ်သော်ငြား သူ့အဆင့်နှင့်သူတော့ တော်သည်တဲ့။ အေးသည်မို့ အနိုင်ကျင့်ခံရသည်ကလည်း ခပ်များများဖြစ်သလို များသောအားဖြင့် မည်သူကမှတော့ ထိုကောင်လေးကို ဂရုမစိုက်တတ်ကြဟူ၍။
ထိုအချက်ကတော့ အမှန်ပင်။
ဘခ်ဟျွန်းသတိထားမိပြီးနောက်ပိုင်း ပို၍ပင်သိလာရသည်ကား ထိုကောင်လေးသည် အမြဲလိုလိုသေးသေးမွှားမွှား ကိစ္စလေးများကအစ အနိုင်ကျင့်ခံရသည်။ အနိုင်ကျင့်ခံရလည်း မည်သို့မှတုန့်ပြန်တာမဟုတ်၍ တချို့ကျောင်းသားများက ပျင်းသည်ဆိုကာ အနိုင်မကျင့်ကြတော့သော်ငြား လမ်းတွေ့လျှင် စစနောက်နောက် ခေါင်းကိုရိုက်သွားကြသည်က အများသား။
Part 1
Start from the beginning
