🏰HOGWARTS HAYAL ET | Harry Potter Hayal Et Kitabı [TAMAMLANDI]

Remus Lupin|Sevdiklerini Kalbinde Yaşatanlar Yanlız Değildir

♕Remus Lupin

. 3. Yıldasın
. Remus Lupin'in en sevdiği öğrencilerindensin

☆☆☆

Süpürgeyle arka bahçeye yavaş bir iniş yaptın. Sahaya çalışmaya giderken bahçede McGonagall ile konuşan Lupin orada yoktu. Üstünü değiştirmeye gittin. Bahçeye bu sefer yayan gittiğinde gözlerin hala Lupin'i arıyordu. Arkanı dönüp adım adım gerileyerek gitmenin kötü bir fikir olduğunu birinde çarptığında farkettin.

"Oh,Selam Luna."

"Merhaba, Y/N. Geri geri yürümek eğlenceli mi geldi yoksa?" dedi Luna gülümseyerek.

"Aslında Pofesör Lupin'i arıyordum. Bir konuda bana yardım etmesini umuyordum. Sen gördün mü?"

Luna başını salladı. "Evet. En son McGonagall ile konuşuyordu ama köprü tarafına gitti. Belki de kaybolmuştur. Bu ihtişamlı kalede bazen Dumbledore'un bile kaybolduğunu düşünürüm hep. Belki o da bir sonraki talihlidir."

Gülümseyip Luna'nın omzunu sıvazladın. "Teşekkürler, Luna. Sonra görüşürüz."

Sen oradan ayrıldıktan hemen sonra Luna'nın ağzından son bir mırıltı çıkmıştı.

"Geri geri yürümek ha?Belki bir ara ben de denemeliyim."

☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆

Ayaklarındaki hızlı yürüme kaynaklı ağrıyı farkettiğinde köprüye gelmiştin bile. Lupin'i Harry ile konuşurken gördün. Harry'nin gitmesi için biraz bekledin. O gittiğinde ise Lupin sanki senin beklediğini anlamış gibi olduğun tarafa yönelmeden ellerini korkuluklara yaslarken sana seslendi.

"Gel, Y/N. Sanırım dün derste yaşanan olay hakkında konuşmak istiyorsun."

Sen dersteki olayı hatırlarken yüzün düşse de çaktırmamaya çalıştın.

☆Flashback☆

"Evet. Asasız tekrar edin lütfen. Riddikulus!"

"Bu ders saçmalıkus." dedi Draco Crabbe'e. Göz devirdin. Bu sırada Lupin sınıfa sıraya geçmeyi teklif etti. Herkes sıra olurken sen arkalarda bir yere geçmeyi düşündün. Herkes sıra sıra yaptı. Kimi başardı, kimi başaramadı... Güldüler, eğlendiler derken sıra sendeydi. Sıkıntılı bir iç çektin. Remus sana güvenir bakışlarla dolaba yöneldi. Kapağı açıverdi. İçinden kapşonlu pelerini olan biri çıktı. Sana yaklaştı, yaklaştı... Avucunu uzatmanı istedi. Herkes senin ne yapacağını beklerken Lupin tedirgindi. Ellini uzattın. Gölge eline bakıp tok bir tonda konuştu.

"Kimse seni istemeyecek. Yanlız kalacaksın. Kimsesiz olacaksın. Sevdiğin herkes birer birer çekilecek etrafından. Tek kalacaksın..."

Adam konuşurken sen başını hayır anlamında yavaşça iki yana sallamaya başladın.

"Yanlız öleceksin. Kimse seni sevmeyecek. Hayatın boyunca acı çekeceksin. Tek kalacaksın..."

Sen başını daha hızlı sallamaya başlarken adam dediklerini çok hızlandırdı.

"Kimse seni istemeyecek yanlız kalacaksın kimsesiz olacaksın."

"Sus dedim!"

"Kimse seni istemeyecek. Yanlız kalacaksın. Kimsesiz olacaksın. Sevdiğin herkes birer birer çekilecek etrafından. Tek kalacaksın. Tek kalacaksın. Tek kalacaksın.Sevdiklerin ölecek. Tek kalacaksın."

"SUS DEDİM SANA!"

Dengeni yavaş yavaş kaybetmeye başladığında Lupin öne atıldı.

'Riddikulus' der demez böcürt siyah bir balona dönüşüp uçarak dolabın içine girdi. Bu sırada ayaklarının bağı çözüldü. Kendini bıraktığında Lupin seni çoktan tutmuştu.

"Y/N? Beni duyuyor musun? İyi misin?"

Gözlerin hafif aralıktı. "İy-iyiyim. İyiyim."

Lupin seni doğrulturken sınıfa başını çevirdi.

"Dersimiz bugünlük bitmiştir çocuklar. Beni dinlediğiniz ve dersime katıldığınız için teşekkür ederim. Çıkabilirsiniz."

Herkes çıktığında daha iyiydin ve Lupin'in sana 'İyi gelir' söylemi ile beraber çikolata vermesiyle biraz daha kendine gelmiştin.

☆Flashback sonu☆

"Neden o kadar büyük bir tepki verdiğimi bilmiyorum, Profesör." dedin. "Üzerime kara bulutlar çökmüş gibiydi. Onun bir böcürt olduğunu bilsem bile yine de o anki korkum galip geldi."

"Açık ve net bir şekilde yanlız kalmaktan korktuğunu söyleyebilirim. Zaten sen de biliyorsundur bunu."

Lupin gülümsedi. Sen ise onun biraz yakınına gelip ellerini profesörününki gibi korkuluklara yasladın.

"Korkumun farkında olmak hiç bu kadar canımı yakmamıştı. "

"Hayata tek geliyoruz, Y/N. Ve tek ölüyoruz. Yanlızlık ne kadar hoşumuza gitmese de bu iki olay dışında her insan hayatında bir kere yanlız kalmıştır. Bu hayatın kanunlarından biri. Bu yanlızlığın sebebi bir ölüm de olabilir, bir mecburiyet, ya da seçenek te olabilir... İstemsiz bir yanlızlıkla karşılaştığın zaman yanlız olmadığını hatırla. Sevdiklerini kalbinde yaşatanlar yanlız değildir."

Profesörüne gülümsediğinde o da sana buruk bir gülümseme verdi. Sana baktığında köprüdeki korkuluklardan birinin bunu engellediğini farkettiğinde ileri doğu eğilip sana baktı, gülümsedi.

"Biliyor musun..." dedi aniden. "Zamanında çok yakın bir dostumu kaybettim. Çok ama çok farklı bir histi. Sevdiğin birini kaybetmek bir insanın alabileceği manevi yaraların en ağırlarından biri. Ama ne kadar üzülürsen üzül veya ne kadar kendini yıpratırsan yıprat bir şekilde yaşamasını öğreniyorsun. Bu ister ölüm olsun ister başka bir yanlızlık. Korkunun üstüne gidersen minimuma indirirsin. Ama ileriyi şimdiden düşünmemelisin. Şimdiki zaman, şu dakikalar senin için bir hediye. Geçmiş ise tecrübeydi. Geleceği düşünürsen bugününü unutursun."

Lupin sana son bir kez gülümsedi. Köprüden ellerini çekti. Omuzlarını sıvazlayıp gözlerinin içine baktı.Ne ara cebinden çıkardığını bilmediğin çikolatayı sana verdiğinde baskın bir sesle fısıldadı.

"Her daim güçlü kal."

☆☆☆

Eveett bölüm nasıldıı? Lupin'i hep bir destekçi bir sırdaş olarak gördüğüm için yazdım bu bölümü. Hogwarts'ta olsaydım genç tayfa hariç derdimi anlatıp teselli ve destek bulabileceğim biri olurdu Profesör Lupin... Peki sizin kim olurdu?💚💚