She And Her Cold Heart (Syclups #1)

7

Justin's POV

                         What's the day today? The sun is shining greatly and the air is not bad.. Nice weather..

Ang ganda pa ng tanawin..

"Mr. Justin, wag ka naman masyadong tumitig kay Rain. May projects pa tayo eh"

Napakurap ako ng ilang beses at natauhan nang marinig ang pabirong sabi na iyon ni Ryan, my classmate

.

Ngumisi lang ako at muling ipinatong ang baba sa palad at nakangiting pinagmasdan si Rain na kasalukuyang nagdedesign ngayon, hindi kalayuan mula sa kinauupuan ko.

I don't know why but whenever she draw, and focus like, it attracts me a lot!
Kahit nga ang tilian at bulungan ng mga kababaihan sa gilid ko ay hindi kayang alisin ang atensyon ko mula sa kanya. Unbelievable..

Kailan pa ako naging ganito ka adik sa isang babae?
Like.. Hello.. Justin ito ng Syclups..

Napakunot lang ako ng noo nang marinig ang mas maingay na tilian sa labas. Parang papalapit ito sa classroom na pinapasukan naming MM at ID students.

May kaguluhan ba?

Napilitan na kaming mapatayo at silipin sana kung ano ang meron sa labas..

Hindi pa man kami nakakahakbang ay dumaan at huminto sa hallway ng classroom namin ang apat na lalaking pinagkakaguluhan ng mga tao.

Oo nga naman,

Bakit hindi ko yun naisip,

Eh kaming lima lang naman ang taga gawa ng ingay sa University.. Ang Syclups.

I dropped mt shoulder and walk towards them. Lalong lumakas ang ingay at tilian nila kaya agad kong sinara ang pinto ng room pagkatapos kong maka labas.

Ayaw ni Rain sa ingay.

Mas hihina ang sigawan sa labas mula sa loob kapag nakasara ang pinto.

After that, i face the four monkeys, carefully staring at me. Anong ginagawa ng mga toh dito? Sinusundo ako?

"Omggg, Syclups!!"

"Ang gwagwapo talaga!"

"Look at those long legs, ahhhh!!!"

"Justin, pakasalan mokoooo!"

"Mr. De Dios, alam kong BUSY KA sa PROJECT mo. Pero baka nakakalimutan mong may practice tayo ngayon.."
Josh emphasized in the middle of noises.

Alam kong si Rain ang tinutukoy nilang PROJECT ko na kinda good, mabuti at alam nila.

"Aishh, you're disturbing MY PROJECT.. Shoo, alis, umiingay ang hall dahil sa inyo"
Pagtataboy ko.

Hindi naman siguro kami naririnig ng mga taong ito ngayon diba?

"Sus, akala mo naman kami lang. Ikaw din ang dahilan uy! Ingat ingat ka rin baka madamay si Ms. Quenirry nyan.."
Stell said as he whispered the last sentence.

Tumango lang ako at muli silang pinagtaboyan paalis.
"Oo na, oo na. Lumayas na kayo, bukas na ako sasali sa practice. This is once in a blue moon project. I must cherish this"

I said and wink.

Nakita naman iyon ng iba kaya lalo silang napatili at napasigaw. Seriously? Willing silang magkasakit sa lalamunan dahil lang sa kindat na yun?
Bakit kahit ata ipakita ko ang six packs abs ko ay hindi tatablan si Rain?

Unfair..

Muli akong pumasok sa classroom sabay sara ulit ng pinto. Ryan close the window and curtains which is good. Baka kasi makita pa nila ang paglapit lapit ko kay Rain, it will be a huge trouble..

This time, sa harap ni Rain na ako umupo imbes na sa tabi ng mga kagrupo ko. Busy pa rin siya sa pagdedesign na as if walang ibang nangyayari sa paligid.

"Hi Rain"
Masayang bati ko.

Saglit naman siyang huminto at binigyan ako ng sikat niyang walang-emosyon-look.

Bumuka ang bibig niya at magsasalita na sana nang biglang magbell ang buong University, hudyat na tapos na ang klase ngayong araw.

Hindi niya na nasabi ang sasabihin niya at nagmamadaling nagimpake pa alis. Wala akong nagawa kundi panuorin nalang siyang umalis ng classroom.

Hindi ko naman siya pwedeng sundan kasi malaking gulo yun kapag nakita kami ng iba.

Haist.

Paglabas ko ng room, mga babaeng kanina pa nakatayo doon ang nadatnan ko. Hindi ba sila napapagod sa pag tayo? Ilang oras na sila doon, and worse.. Wala ba silang klase?!

"Hello ladies, good afternoon. Medyo pahapon na nuh, what if uwi muna kayo?"
I gently said after i approached them.

They immediately shriek to express their feelings.

"Omg Jah, aalis ako pero bigyan mo muna ako ng anak!!"

Sabi ko na nga ba eh, hindi ko sila makakausap ng maayos..
I sighed heavily and decided to leave. Doon ko lang narealize na umuulan pala, at malakas pa.

May dala kayang payong si Rain?

Nice, rain is approaching Rain..

***
Rain's POV

                      Text Message from Rose:
"Sorry Ulan, may night study ako ngayon kasama ang mga classmates ko. I'll ask daddy nalang to sundo you, ok? Wag ka munang umalis para di ka mabasa!"

Hudas naman oh.
Bakit ba kasi hindi man lang nag update ang weather forecaster na uulan pala ngayon?
Tapos itong Rose na ito, ngayon lang sinabi na hindi pala siya uuwi ng maaga.

Malapit na akong mabasa ng ulan dito sa parking lot. Haissstttt. Hindi ko namang kayang sumulong nalang bigla, nasa bag ko ngayon ang mga designs ko at doon nakasalalay ang marka ko ngayong semester.

Hihintayin ko nalang bang tumila?

Napapikit nalang ako ng mariin at sinusubukang magisip ng mata. The moment i open my eyes, strong light from somewhere reached and dazzled me.

Napakunot ako kasabay ng pagtakip ko ng mga mata.

iyon sa isang sasakyan.

Bakit bigla bigla nalang nangiilaw tong driver na toh? Hindi pa naman ganun ka dilim ah.

Seconds later, bumusina ito na parang sinisignalan ako. Sino ba ang driver ng kotsyeng ito?
Pinagtritripan ba ako ng taong toh?

The car slowly drove closer to me. We are in the opposite of each other until the windshield slowly rolled down.

The sounds of rain suddenly became quieter and gradually disappeared in my ears as my world rotates slowly.
Bakit ganun...

So strange..

"Get in, mababasa kana.."
He smiled.

Siya na naman.
Bakit palaging siya ang nakikita ko?
Nakakakuta na siya sakin kanina pa.

Hindi nalang ako umimik at tumingin si ibang direksyon. I don't like getting closer to anyone at isa akong malaking tanga kapag sasakay ako dyan.

"C'mon Rain, it's impossible for this rain to stop tonight. Get in.."

I sighed as i drop my shoulder.
Mukhang tama nga siya..

So i was leave with no choice.
In the end, i hooked in in Justin's car..

Fine,
Isa akong malaking tanga.