Kardeşimin Değişimi

köleliğin başlaması

Esas olarak kardeşimin tam anlamıyla kölem olduğu güne geldik. Şimdiye kadar tabi ki onun hareketlerinde ki değişimi farkındaydım. Tam bir köle ruhlu olmuştu. Ama daha iyi hizmet etmesi için biraz daha büyümesi lazımdı. Artık kardeşim 17 yaşındaydı, 184 boyunda 66 -68 kilo aralığındaydı. Kardeşim oldukça uzundu yaşıtlarına göre ancak kilosu biraz azdı, hep öyle olmuştu zaten o. Bense 22 yaşımdaydım, boyum 1.68 ve kilomda 55-56 civarıydı. Yani artık kardeşim benden daha iriydi daha güçlüydü ve benim için yapabilecekleri daha fazlaydı tabi ki :)

Yaz tatiliydi gene her zaman gittiğimiz yere gitmiştik. Egede ki bir çok tatil beldesinden biri. Aradan geçen zamanda gene kendimi kardeşime sıkça taşıttığım olmuştu. Ama ayaklarıma olan ilgisini anlamama rağmen bu konuda bir şey yapmamıştım. Onun içindeki bu duygunun günden güne büyüdüğünü farkındaydım. Küçükken yaşadığımız o olayın (ilk bölümde bahsettiğim kardeşimin ayaklarımın altına yatması) ne anlamlara geldiğini o zaman ikimizde bilmiyorduk belki ama artık o da, bende ne istediğimizi bilen 2 erişkin insandık. 

Tatilde olduğumuz için haliyle dinlenerek geçiyordu benim için günler. Bahçede oturmuş kahve içiyordum. Kardeşim yanıma geldi.

-Abla bak konser varmış akşama gidelim mi?

+Eğer beni omzunda taşırsan bütün konser gelirim.

- Oooo 2- 3 saat sürer abla nasıl taşıyacağım o kadar ki bilemedim.

+O zaman olmaz hiç ayakta dikilemem.

- Tamam ya taşırım herhalde, hep taşıyorum zaten ama hiç dinlenmeden 3 saat zor olabilir.

+Taşıyacaksın tabi oğlum, büyüdüm büyüdüm diyorsun sürekli deve gibi boyun var ablanı ayakta dikmezsin herhalde orada.

-Gidiyoruz o zaman tamamdır.

Bugün içimde her şeyin değişeceğine dair bir his vardı. Artık kardeşimin tamamen benim hükmüme gireceğini hissettim.

Akşam yemekten sonra kardeşimle çıktık. Zaten çok uzak bi yer değildi. Yaklaşık 5-6dk içinde alana vardık. Yavaş yavaş doluyordu alan. "Hadi al bakalım omzuna beni, yoruldum ben" dedim. "Abla başlamadı daha ama ya " dedi ama pek umursamadım. Ufak bir omuz çantam vardı önce onu kardeşimin boynuna taktım. Sonra elimle kafasını bastırdım, eğildi oda hemen. Attım bacağımı sonra diğerini attım hemen arkada birleştirdim. "Hadi kalk" dedim. Bu pozisyondan kalkması zordu biliyordum amacım zaten onu zorlamaktı. İlk kalkışı biraz zor oldu ama hiç itiraz etmeden kalktı. Henüz konser başlamamıştı. Benim niyetim bitene kadar inmemekti tabi. Buda küçük kardeşimin beni yaklaşık 2.5 saat taşımasıydı. Çıkardım telefonumu konser başlayana kadar biraz oyalanmak için. Sonra baktım alan doluyor, bacağımla biraz kardeşimin boynunu sıkıştırdım bana bak demek için yapmıştım bunu. Anladı ve yukarı çevirdi biraz kafasını;

-Bişey mi oldu?

+ Evet oldu biraz önleri gitsene kaldık en arkada.

-Tamamdır.

Yürümeye başladı, bende elimle gösteriyordum şuraya git şuradan geç vs. Biraz daha yaklaştık ve konser başlamak üzereydi. Yaklaşık 15dk olmuştu kardeşimin omzuna oturalı. Arada sırada boynunu sırtını falan hareket ettiriyordu ama benim hiç bunlar rahatsız edici oluyordu. Ayağımla beline vurdum. "Oğlum bi rahat dur oynaşıp durma" diye. "Emredersiniz hanımefendi" diye cevap verdi oda. "Bak sözün var inmem asla" dedim. Şöyle bir kalkıp biraz yeniden oturdum biraz daha yerleştim yani. 

Konser devam ediyordu ve benim keyfim yerindeydi :) şarkılara eşlik ediyor bolca hareket ediyordum. Onu zorlamak için elimden geleni yapıyordum. Ayaklarımı bir öne alıp sallıyordum sürekli karnına vuruyordu topuklarım, bir arkada alıyordum iyice yukarı kaldırıp sırtına yapıştırıyordum. Dengesini bozmak için zıplıyordum ama kardeşim sanırım alışık olduğu için beni taşımaya  hiç düşürecek gibi değildi. Amacım onu son sınırına kadar zorlamak ve benim için ne kadar dayanabileceğini görmekti. Boynuna biraz bastırıp daha öne doğru geldim ki rahat oturayım. Kardeşimde boynunu biraz eğmek zorunda kaldı. Baya bi terlemişti ayrıca, altımda sırf benim rahatım için çabaladığını bilmek beni inanılmaz mutlu ediyordu. Konserin uzun sürmesi için dua ediyordum. Ayaklarımı tekrar öne aldım, kardeşimin kafasını dürttüm ve "ayaklarımı tut hep aşağı salmaktan yoruldu" dedim. Dediğimi yaptı ve ayaklarımı tuttu. Hem de istediğim gibi tabanından tutmuştu yani bir nevi üzengi gibi olmuştu kardeşimin eli benim için.