" မောင်! "

" မောင် တကယ်ပြောတာ၊ သဲငယ်ကိုပြောတဲ့စကားတွေကလည်း မောင့်နှလုံးသားကတိုက်ရိုက်လာတဲ့စကားတွေပဲ၊ "

" ဒါဆို ငါပဲလူဆိုးဖြစ်နေတာပဲ "

" ဘယ်သူပြောလဲ လူဆိုးလို့၊ အချစ်ဆိုးရင် မောင်လည်းလိုက်ဆိုးမှာပေါ့၊ အချစ်ကလူဆိုးမဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ မောင့်ရဲ့ခင်ပွန်း"

" မောင် မပြောရဲတဲ့စကားကိုမရှိဘူးနော်"

" မပြောရဲစရာစကားဆိုတာရှိမလားကွာ သဲငယ်ကြောင့်ဖြစ်တည်လာတဲ့ကိုယ်ပိုင်စကားတွေကို "

" ............."

" နေ့လည်စာစားတော့လေ အဆာလွန်နေမယ် "

" စားမယ် ရှိုင်းသန့်ပြင်ပေးနေတယ် "

" .............. "

" မောင် "

" ဗျာ့ "

" ........... "

" ပြောလေ သဲငယ် "

" ဘာမှမဟုတ်ဘူး "

" ဘာမှမဟုတ်ရင်လည်း ပြီးရော "

အမှတ်တကယ်တော့ သီဟစီမှာ (ဗျာ) ဆိုတဲ့ထူးသံကိုကြားချင်၍ခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သိူ့သော်လည်းပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမပြောပြချင်ပါ။ ပြောလိုက်ရင်မောင်က စပေဉီးမည်။

" မောင် မအိပ်တော့ဘူးလား "

" မအိပ်တော့ပါဘူး ခနနေရင်ပဲ ၆နာရီထိုးတော့မှာ "

" အချိန်တွေကအဲ့လောက်တောင်ဖြစ်သွားပြီလား "

" ဟုတ်တယ်၊ စားစား သဲငယ် "

" မောင်လည်း လုပ်စရာရှိတာလုပ်လေ၊ ငါဖုန်းချလိုက်တော့မယ် "

" သဲငယ်သဘောပါဗျာ၊ ချစ်တယ် "

..............................

အလုပ်ရဲ့ဖိအားကတစ်မျိုး ချစ်ရသူကပေးတဲ့ပြသနာကတစ်မျိုးနဲ့ ထွဋ်ခေါင် ဒေါသတွေထွက်နေမိသည်။ မနက်က ဖုန်းပြောပြီးကတည်းက အခုချိန်ထိဆက်သွယ်၍မရသေးပေ။

မင်းဝေအား ဆက်သွယ်ကြည့်တော့လည်းမရသည်မို့ ပို၍ပင်စိတ်တိုမိသည်။ မိဘအိမ်ကိုလည်းဖုန်းဆက်ပြီးအပူတွေမပေးချင်။

မောင့်မူပိုင် (Completed) Where stories live. Discover now