Karadır Şu Bahtım Kara |bxb|

Kendim Ettim Kendim Buldum

FLASHBACK

Gözleri dolu dolu kırmızı kamyonun arkasından bakıyordu Taner..
Omuzları onlarca tonun altında kalmış gibi düşmüştü.

Sevdiği çocuğa bakarken dudaklarnda buruk bir gülümseme vardı.
Hem Yaman söz vermişti ona mutlaka geri dönecekti bir bilemedin iki yıla geri gelecekti.

Toprak yol yağmur damlalarıyla kararırken kafasını hafif yana eğmişti.
Yaman'ın kırık minik adımları onun yanına varırken sımsıkı sarıldı sevgilisine.
Taner bir adım geri çekildi ve alnına dökülmüş saçlarını sevgiyle düzeltti.

Engelleyemediği bu gidişi daha fazla zorlaştırmamaktı amacı.
Nitekim öyle de yaptı.
Yaşına rağmen uzun boyuyla göğsüne yasladı sevdiğini.

Yaman kulağına doğru yanaştığında her zaman ki gibi nefesi hızlandı ve kalbi bir kuş gibi çırpınmaya başladı.

"Geri döneceğim Taner. Söz veriyorum geleceğim. Seni çok seviyorum.."

Arkasını dönüp kırmızı kamyona ilerledi ve bindi.
Daha buradayken bile yutkunamıyordu Taner.
O olmadan ne yapardı?

O gün orada saatlerce bekledi. Yağmur damlaları kuru tek bir yerini dahi bırakmadı.
Ama içinde ki yangını söndürememişti.

FLASHBACK SON

Gelmemişti....
Bir kez bile aramamıştı.
Her gün gittiğim toprak yolunda kum tanelerinin sayısını ezberleyecek kadar beklemiştim.
Sekiz yıl koskoca sekiz yıl..
Sevdamı içimde taşıdığım sekiz yıl..

Ellerimi başımın arkasına yasladım ve koltuğa iyice yerleştim.
Gözlerim önümden geçen insanlara takılırken,yıllardır boğazımda olan yumruyu elimde ki sıcak çayla geçirmeye çalışıyordum.

Dolmuş kapısını düğmeyle açarken yavaşça indim ve elimde ki bardakla yürümeye başladım.
Kahvehanenin önüne gelip masaya bıraktığım bozuk parayla Sinan bana sövmeye başlamıştı bile.

Onun bu hâline gülüp arkamı döndüm ve dolmuşun önüne geldim.
insanlar aceleyle arabaya binerken bir sigara yaktım ve tanıdık yolculara selam vermeye başladım.

Hatice teyze elinde ki koca poşetlerle yürümeye çalışırken koşar adım ona ilerledim ve elindekileri kapıp bagaja yerleştirdim.

"Sağ ol Taner oğlum. Allah ne muradın varsa versin. Seni sevdiğine kavuştursun."

Ettiği dualar içimi ferahlatırken sonda ki duasıyla içim acıdı.
Kısık sesim yine yerleşirken içime ben hiç bir şey yapamıyordum.

"Sağ ol Hatice teyze. Hadi geç iki dakikaya kalkarız. Yeni hekim gelecekmiş köye onu bekliyorum."
Kafasını sallayıp ilerlemeye başladı.

Yünlü siyah kazağımı çekiştirip kemerimi düzelttim.
Elimde ki tesbihin boncuklarını sırayla çektim ve başımı yere çevirdim.
Hâlâ gelmemişti bu hekim de.
Sonuna gelen sigaradan hızlı hızlı nefesler alırken arkamdan gelen kibar sesle soluğum tıkanmıştı sanki.

"Pardon köye giden dolmuş bu mu acaba? Muhtar bey beklediğini söylemişti de."

Nefesim ciğerlerim de tıkanırken içimden 'hayır yanılma sadece yanılma' demekten başka bir şey yapamıyordum.

Arkamı dönüp kafamı kaldırdığım da bacaklarım da ki tüm güç çekilmişti sanki.
Gözlerim sızladığında onun da benden farksız olmadığını anca görebilmiştim.

Yandığım mavi gözleri yaşlarla beraber boncuk boncuk olmuştu.
Bir adım geriye sendelediğinde şokla çarpan kalbim canımı yakıyordu.

Yüreğim anlamsız bir acıyla yandığında en büyük yıkımı gelince yaşayacağımı bilmiyordum..
Hep kısa diye üzüldüğü boyu uzamıştı.
Yüzü şekillenmiş ve kilo almıştı.
Görüntü olarak tamamen değişmesine rağmen gözleri aynı bakıyordu sanki.

Bu nasıl bir güzellikti böyle?
İçimde ki bitmeye yakın diye düşündüğüm duygular beni yanıltırken yüzümü buruşturdum.
Kafamı iki yana salladım ve bedenimi dik durması için zorladım.

Gülümsemem onu şaşırtırken duruşumu düzelttim ve boğazımı temizledim.

"Evet hekim bey siz geçin ben yükünüzü yerleştiririm."

Valizlerini alıp bagaja yerleştirdiğimde kısık sesi kulağıma dolmuştu ama dönüp bakmamıştım.

"Taner..."

Hızlı adımlarla dolmuşa bindiğim de ellerim titriyordu.
Yaman yavaş ve sarsak adımlarla peşimden geldiğinde herkes bir şeyler diyordu ama ben, gözlerimle anlattım acılarımı ona.
Bekleyişlerimi..
Kaybedişlerimi...

Yeni şeyler diyelim belki kaldırırım.
Yorumları unutmayalım lütfen...