This patner..(Season 1+ Season 2) Completed

Part 30

"....."

"...မောင်ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ...အရင်လို..မောင့်ရွာကိုပြန်ပြီးရင်...ပြန်လာခဲ့မှာလား..."

"...ကျစ်...ပူတယ်..အနားမကပ်နဲ့..."

"...."
...ဖက်တွယ်ထားတဲ့ကျွန်တော့်လက်တွေကိုဆွဲဖြုတ်ပြီး..ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်....မောင့်ကိုရေချိုးခန်းရှေ့မှာပဲစောင့်နေခဲ့သည်....တံခါးဖွင့်သံကြားလို့..တံခါးဘေးကနေ..ရပ်စောင့်နေခဲ့သည်....ရေချိုးနေတာသိပေမဲ့...ကျွန်တော်ရပ်စောင့်နေခဲ့သည်...

"....မောင်...ထမင်စားပြီးပြီးလား.."
..မောင်သွားရာ..နောက်ကိုလိုက်ရင်းမေးတော့..ပြန်ရလိုက်တာက...မောင့်မျက်လုံးစိမ်းများ...မောင်မကြိုက်တာကိုသိပေမဲ့...မောင်နဲ့ဝေးရမယ်ဆိုတဲ့ခံစားချက်ကို..ကျွန်တော်ခုထိ...လက်မခံနိုင်ခဲ့ပေ....

...မျက်နှာသုတ်နေတဲ့သဘက်နဲ့မောင်က..ကျွန်တော့်ကိုပစ်ပေါက်ခဲ့သည်...ရင်ဘက်ကိုလာမှန်တဲ့သဘက်က...ကြမ်းခင်းပေါ်..ကြသွားသည်...အမှန်ဆို..သဘက်မှာအပြစ်မရှိဘူးမောင်...မောင်ကျွန်တော့်ကိုအသိဝင်အောင်...ခပ်နာနာထိုးပစ်ခဲ့ရင်ကောင်းမှာ...

"...ဒီမှာတင်ရပ်လိုက်တော့...ဓနမိုး...ငါကိုစိတ်တိုအောင်လာမလုပ်နဲ့.!!!"

"...ငါပင်ပန်းတယ်မောင်...ငါ..ငါ.."

"...ပင်ပန်းနေရင်...ကုတင်ပေါ်အေးဆေးနားလိုက်...ငါ့ကိုမနှောက်ယှက်နဲ့..ငါ့နဲ့လဲထပ်ပတ်သတ်စရာမရှိဘူး..ဓနမိုး..!!"

"...ကိုယ်..ကွာမပေးဘူးနော်...ကွာမပေးနိုင်ဘူး.."

"....."
...အောက်ကိုကျသွားတဲ့သဘက်ကိုကောက်ကာ..ကျွန်တော့်စီတည့်တည့်လျှောက်လာခဲ့သည်....၊...ရေတွေစီးကျနေတဲ့..ကျွန်တော်လက်မောင်းတစ်ချို့နဲ့ရင်အုပ်ပေါ်တွေကို..သဘက်ဖြင့်လိုက်သုတ်ပေးနေသည်..၊..ဝေးကွာနေတဲ့..ဓနမိုးအငွေ့အသက်တွေ..၊..အရိပ်တကြည့်ကြည့်ဂရုစိုက်ပေးတဲ့..ဓနမိုးရဲ့..ဂရုဏာတွေနဲ့ကျွန်တော်နေသားကျနေပါပြီ...၊ဒီလိုမြန်မြန်ဆန်ဆန်ဖြစ်လာဖို့ကိုလည်းကျွန်တော်..တွေးမထားသလို....ကလဲ့စားဆိုတာကိုလည်း...ကျွန်တော်မေ့ထားတာကြာပြီ...ဓနမိုးမရှိတဲ့အခန်းထဲ...ကျွန်တော်ပြန်မလာခဲ့တာ...ဘယ်လောက်တောင်ကြာနေပြီလဲ...၊...အိမ်ပြန်တာနဲ့...တွေ့နေကျမျက်နှာကိုကျွန်တော်မတွေ့ရတော့...ရင်ထဲမှာ..တစ်ခုခုလိုအပ်နေသလိုခံစားနေရသည်...၊...ဘယ်စီရောက်နေမှန်းမသိတဲ့ဓနမိုးကို..ကျွန်တော်စိတ်ဆိုးချင်ပေမဲ့...သူ..ကျွန်တော်မရှိတဲ့ရပ်ဝန်းမှာ..အေးချမ်းပါစေလို့လဲ...ကျွန်တော်ဆုတောင်းတာအခါခါပါ....၊...ကျွန်တော့်ကိုထားသွားတဲ့ဓနမိုးက....ပြန်လာတော့ကောက်ခါငင်ကာ...ဂရုစိုက်ပြန်တော့...ကျွန်တော်...စိတ်တို့က...ပေါက်ကွဲချင်လာသည်....သူတခြားမှာသာယာချင်တိုင်းသာယာခဲ့ပြီးမှ..ကျွန်တော့်စီဘာလို့လဲ...