"Are you still not satisfied? Let her go, let her spend her life with her family you already took years of her life"

"What are you talking about? She's dead already so she's not coming back, sisirain niya lang lahat nang plano ko. She's already out of the picture so putting her back means someone need to be out and it will be me, kaya mo ba na ako ang masakatan? Ang ina nang anak mo?" Dahan dahan kong ibinaba ang order nila at agad na umalis doon dahil ramdam ko ang tensyon. Hindi ko alam kong anong context nang usapan nila pero mukhang seryoso talaga at wala ako sa posisyon para mapakinggan o maki elam doon dahil isa pa malalaki na sila. Masyado na akong madaming problema para idagdag ko pa ang problema nang ibang tao sa paligid ko na wala naman talagang koneksyion sa akin.

Nang makabalik ako sa counter ay nakita ko na si Terran at Julliana na nag uusap. Napasok si Killian sa umaga kaya naman kami kami lang ang nandito since wala sa bansa si Carol at Mau dahil busy na sila sa kani kanilang mga buhay at career pero alam ko uuwi sila next year o baka mas mapaaga si Mau dahil natapos na naman halos lahat nang agenda niya.

Lumapit ako sa kanila pero hindi na naman ako nakinig sa usapan nila dahil biglang tumunog ang cellphone ko.

Unknown number siya kaya hesitant ako kong sasagotin ko ba pero, in the end sinagot ko padin naman.

"Hello? Sino po ito?" I keep asking that same question pero walang nasagot kapag naman tinitingnan ko kong on going pa ba yong tawag on going pa naman.

Naiinis ako pero ewan ko ba parang ayaw kong ibaba yong tawag, pakiramdam ko kailangan ko lang manatili sa tawag na yon.

Minutes past ay wala padin nasagot sa kabilang linya kaya naman naisipan ko nang ibaba pero bago ko pa maibaba ay nakarinig ako nang pamilyar na boses.

"I love you" Pagkatapos niyang sabihin ang salitang iyon ay ibinaba niya ang tawag. I tried to call the number numerous times but cannot be reached na.

I was so worried na nagawa ko nang tanggalin ang apron na suot ko at nagtatakbong palabas nang cafe ni Julliana. Rinig ko ang sigaw niya pero wala na akong ibang nasa isip kong hindi ang narinig sa tawag.

Si Clyde yon, pero may kakaiba sa paraan nang pagsasabi niya sa akin nang mga salita nayon. It feels different kaya alam ko na may mali, may
nangyayari na wala akong alam.

Halos madapa dapa na ako sa pagtakbo pero agad namang napatigil nang may isang malakas na pwersa ang pumigil sa akin, pag harap ko doon nakita ko si Terran na hinihingal nadin.

"Ano bang problema mo ha? Bakit ka ba takbo nang takbo? Aatakihin kami sa puso ni Julliana sayo eh"

"Let me go! I need to go, Clyde's needs me, I need to protect him and our baby from those bastards so let me go!" I'm panicking so much pero nang tingnan ko si Terran ay purong pag aalala lang ang kanyang mukha. Hinila niya ako sa sa shade sa gilid bago ako iniharap nang ayos sa kanya at tumingin nang diretso sa aking mga mata.

"Tell me honestly... napunta ka pa ba sa therapist na sinuggest ko sayo?" Umiwas ako nang tinggin sa kanya at sa aking sapatos na lang tumingin.

Hindi ako makatinggin kasi hindi ko ba alam kong paano ko sasabihin na hindi na ako bumalik pagkatapos kong mag punta nang unang beses doon. I can't find the right words to say.

"Please Dulce just tell me honestly, I won't judge you, nandito lang ako makikinig ako sayo just like how you listen to me. I'll wait for your recovery just like how you wait for mine so please tell me" He held my hands tightly kaya naman humarap na ako sa kanya at napag desisyonan na mag sabi na sa kanya nang totoo, alam ko na sa lahat nang kaibigan ko siya ang isa sa pinaka makakaintindi sa akin ngayon.

Rules of Love (UNDER EDITING)Where stories live. Discover now