< ----- hellerness J dahil tapos na yungg midterm ko kaya hehto nag update na ako.ahmm, I wanna say sorry dun sa last chapter, sorry kung puro jump, na puro fastforward, sorry tlga, I’ll make it up to you someday.
Sorry for the typo’s and grammatical errors.XD
please do vote and comment.
--------------------------------------------------------------Kaye’sPOV---------------------------------------------------
hindi namin sinayang ang bawat araw, bawat oras, bawat minuto at segundo, chinecherish naming dalawa.Araw –araw may pinupuntahan kami ni mhike, pag minsan nagoouting kami na kaming dalawa lang, nag mamall, at sabi ni mhike pag magkasama daw kaming dalawa, sana daw wag kong isipin na may sakit siya at wag kong itrato na iba siya, gusto niya, normal lang, katulad lang ng dati, . Kaya naman kahit mahirap at masakit I treated him in the way he wanted.
-----------------------------------------------------------------Mhike’s POV-------------------------------------------------
pagkasama ko si kaye, kahit inaatake ako ng sakit, hindi ko na lang pinapahalata,ayokong pag-usapan yung sakit ko, nadodown lang ako, lalo na si kaye, nagpapanggap ako na magccr, o pag lumalabas si kaye, . pero dun ko binubuhos ang lahat ng sakit, ayokong makikita siyang kinakawaawaan ako at umiiyak, dahil mas nasasaktan ako sa makikita ko, hindi ko lalo kakayanin ang makita pa siyang masaktan at umiiyak ng dahil sa akin,ng dahil sa sakit ko.Ayokong mag-aalala siya, at matataranta kung ano ang dapat gawin, mahal ko si kaye, she’s the reason kung bakit lumalalaban pa rin ako, she’s the reason whyi still alive,ayoko siyang iwan, sapat na ang 4 na taon na pagtataboy ko sa kanya, sapat na ang 4 na taon na pag iwan ko sa kanya.
Bawat sandali, bawat oras, segundo, nasa tabi ko si kaye, di niya ako iniiwan, nandiyan ang siya lagi para alaagaan ako, para pagsilbihan ako, naawa na nga ako sa kanya, dahil minsan pag nagigising ako, nakikita ko siya na nakakatulog sa sofa,at minsan napapabayaan niya ng kumain dahil mas inuuna niya akong asikasuhin, nagagalit ako sa sarili ko dahil tingin ko ako na lang lagi ang inaasikaso niya na halos sarili niya napapabayaan niya na.Nagagalit ako, nagagalit ako sa sarili ko dahil may sakit ako. Bawat araw ginagawa niya special, pinapasyal niya ako sa park, pag minsan pumupunta kami sa beach na kaming dalawa lang, at kahit sa simpleng bagay, ginagawa niya ang lahat para maging masaya ako .
“ako dapat ang gumagawa sayo nito eh”.naiinis ako , hindi dapat siya ang nag-aalaga sakin kundi dapat ako.
“ano ka ba? sobra sobra na ang nagawa mo sakin noon, tanda mo pa ba ang sinabi ko sayo na babawi ako. na ako naman ang magpapakita sayo kung gaano kita kamahal, kung gaano ka kaimportante sa buhay ko, kaya behave kalang diyan ah” kahit na nahihirapan si kaye, pinapakita niya sakin na ayos lang siya, na masaya siyang pinagsisilbihan ako.
“ok ka lang ba mhike?” pag-aalalang tanong ni kaye.Hayan na naman siya, maya’t maya inaalala ang lagay ko, ang sitwasyon ko.
“oo naman” I denied, ayoko kasi na palagi siyang nag-aalala sakin.
“may kailangan ka ba--------teka , baka nagugutom ka” natataranta na naman siya, tsk. Ito ang ayaw ko.
“wala po, tama na nga ang tanong mong yan, lambingin mo nalang ako, katulad ng ginagawa mo dati” sabi ko habang pinauupo ko siya sa lap ko.
“sure ka ba mhike, baka kasi, may masakit o----------“
“ssshhhh, dito ka nalang muna please”at pinatong ko ang baba ko sa balikat niya,niyakap ko si kaye ng mahigpit na mahigpit.
