Hermiona Granger jako 7 latka przeprowadza się z rodzicami do wsi, w której mieszka rodzina Weasley.
Pewnego dnia rodzina Weasley musi wyjechać na bardzo ważną wizytę do innego kraju - problemy rodzinne.
Jednak nie mogą zabrać ze sobą małej czterol...
- Hermiona!- z pokoju było słychać panią Granger. Hermionie wydawało się że całe miasto to słyszy. - tak mamo?- zapytała wchodząc do pokoju - sprawdź ostatni raz czy nic nie zostawiłaś i wychodzimy. Tata powiedział że w nowym domu już większość poukładana. - Jej! Tak się cieszę jeszcze nigdy tam nie byłam!- uradowana Hermiona pobiegła do auta, gdzie czekał już jej ojciec. - Co Mionka? Nie możesz się doczekać?- uśmiechnął się tata i zapiął pasem córkę.
Dwie godziny potem rodzina była na miejscu. Hermiona siedziała z nosem przyklejonym do szyby. Dom który widziała był biały z czarnym dachem. Było też nieduże podwórko. - Wow- opisała to dziewczynka. - No kochanie, zaraz ci pokażę gdzie jest twój pokój i łazienka. Więc od razu do mycia i do spania jest już późno- powiedziała matka Hermiony- I nie ma żadnych ale. - dobra...powiedziała zrezygnowana siedmiolatka.
Na następny dzień, jadła śniadanie do kuchni wszedł tata. - Jean jej myślisz, pójdziemy dzisiaj przywitać naszych sąsiadów? Mamy tylko jednych sąsiadów obok... - No jasne tylko muszę przygotować kosz powitalny!!
W drodze do nory... - Mamo a co jak ci sądzi nas nie polubią? - Zobaczymy, miejmy nadzieję że się jakoś dogadamy
Rodzina stanęła przed furtką, która okazała się uchylona, więc pan Granger przeszedł i dał żonie i córce znak że mają iść za nim. Zapukał do drzwi. Otworzyła im bardzo wesoła ruda kobieta - Dzień dobry- powiedziała bardzo miło- Kogo mam zamiar gościć?- zapytała miłym ciepłym głosem - Dzień dobry, My wczoraj się tu blisko przeprowadziliśmy i chcieliśmy przywitać sąsiadów- zaczęła Jane i wręczyła kosz, Molly Weasley. - och dziękuję, zapraszam. Wychodźcie, wchodźcie- zaproponowała miła kobieta.
- Mamo co to za pan z krzywym nosem?- zapytała mała rudowłosa dziewczynka - Ginny!- skarciła córkę Molly - spokojnie, ja naprawdę mam krzywy nos- zaśmiała się Jean. - Mugole!- zachwycił się pan Weasley, który właśnie wszedł do pokoju - Artur- teraz skarciła męża, tak się teraz za nich wstydziła - przepraszam najmocniej, nazywam się Artur Weasley- podał im rękę na przywitanie, którą Alfred Granger. - Alfred Granger, to moja żona Jean i córka Hermiona- przedstawił się - Fascynujące, to moja żona Molly - Miło mi - odpowiedziała Molly - A to moja córka, Ginny. Jeszcze mamy synów. Chłopcy!! Chodźcie tu! Na dół zbiegło sześcioro chłopców. - To Ron, Percy, Charlie, Bill i Fred i George- pokazywał po kolei chłopców.
Kiedy czwórka dorosłych piła kawę chłopcy poszli na dwór grać w chowanego, a Ginny rysowała. - Hej- powiedziała Hermiona do dziewczynki - nie boję się ciebie- powiedziała dziewczynka - I nie musisz. Nic ci nie chce zrobić. A co ty robisz? - A co nie widać?- zapytała zdziwiona Hermiona wyczuła pyskowanie w głosie dziewczynki, ale spodobała jej się już.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD
Co o tym myślicie? Mam nadzieję że ok... Idę Pisać dalej😂😂
