Arranged Marriage (FAAM Fanfic)

Chapter 49

*Your Pov*

Gabi na at katatapos lang naming kumain. Dumiretso ako sa cr at umihi. Pagkalabas ko ay nakita ko si Sandro na nakaupo sa kamay.

"Okay ka lang hun?" tanong ko dito at lumuhod sa harapan niya para mapantayan ko ang tingin niya.

"I'm... f-fine... hun" sagot niya at ngumiti ito sa akin. Hinipo ko rin ang leeg at noo niya. Buti naman at medyo nawawala na ang init niya.

"S-sorry... but uhm... w-what's... your uhm name?" tanong sakin "I-I uhm... can't remember... you"

"My name is Y/n Marcos" sagot ko at tyaka ko rin pinakita sa kaniya ang malaki kong belly "We're having a baby already and it's twins" dagdag ko at ngumiti sa kaniya.

"B-ba-by? T-the... little uhm human?" supresa niyang tanong at ngumiti akong nakangiti dito.

"Yes, two little humans are inside my belly" saad ko na ikinangiti niya lalo.

Dahan dahan niya itong hinawakan at inilapit niya ang tenga niya rito "Why... they are... uhm not t-talk?" tanong niya.

"Because they're still can't speak, they're just babies. They're still on my belly after 4-5 months makikita mo na sila" sagot ko, ibinaba ko na ang damit ko.

"I c-can't... wait uhm to... see, babies" saad niya at niyakap ako.

Niyakap ko rin siya pabalik at hinaplos haplos ang likod niya "So, tomorrow I'm going to teach you tagalog words" saad ko at tyaka bumitaw sa yakap.

Tumango ito sa akin "Okay hun" diretso niyang tugon. Nahiga na rin kami sa kama at naggood night sa isa't isa.

"Y/n uhm... I love... you" saad niya at napatingin ako sa kaniya. Nakangiti siya sa akin, naramdam ko ang mga pisnge ko na namula.

"I love you too Sandro" tugon ko. Hinawakan niya ako sa pisnge at pinisil pisil iyun "Promise me that you won't leave me and you will stay with me forever"

"I... promise Y/n" saad niya, nagkuwento muna ako ng mga nangyari sa amin noon pati na rin yung mga ginagawa niya noon hanggang sa makatulog siya.

.
.
.

(After a year)

"You have stage 4 breast cancer Mrs. Marcos. I'm sorry but this already a strong cancer. Dapat maaga palang ay nakapagpa-check up na kayo" sambit sakin ng doctora ko.

"P-pwede pa n-naman po ako s-siguro uminom ng gamot diba?" tanong ko sa kaniya. Tumango naman ito sa akin at ipinakita ang mga gamot na dapat inumin.

Matapos ang pag-uusap namin ay dumiretso na ko sa van namin kung saan nahihintay si Sandro.

"How was it?" tanong niya. Sinuot niya rin ang kanina'y nakatanggal niyang hearing aid sa kabilang tenga niya.

"M-malala na toh Sandro eh, di ko alam kung anong gagawin ko" sagot ko at hindi ko na napigilang umiyak.

Niyakap ako ni Sandro at sinubukang patahanin ako "What if, pumayag ka... sa sinabi ni Tita M/n. Go to US for the treatment" dagdag niya.

Pinunasan niya ng mga luha na nasa pisnge ko at hinalikan ang noo ko.

"Sandro, ayoko pang mamatay" saad ko at patuloy sa pag-iyak.

"You're not going to die, just go to US and take the operation... na kailangan" tugon niya, hinigpitan pa niya ang yakap sakin at patuloy sa pagpunas ng luha ko "Sheesh, don't be sad. You can and you will survive"

Nag-improve na si Sandro still wala pa rin siyang naaalala kahit na yung mga dati niyang kaibigan.

Kinabukasan ay umalis na rin kami kasama ko syempre sila Sandro, Tita Liza at Vinny. Pupunta rin daw si Mama sa US to support me also.

Nakasakay kami sa isang private plane. Pinapadede ngayon ni Sandro ang aming kambal na anak sina Ferdinand IV at Nicholas. Nadito sila sa tabi namin ni Sandro at namin silang tinitignan.

"Kapag hindi ako nakasurvive ikaw nang bahala sa kanila ha? Wag mo silang pababayaan" bilin ko kay Sandro.

Tumingin naman siya sakin ng masama na siya ko lang tinawanan "You will survive okay? Don't think negative hun, it won't help you. Just be positive"

Ngumiti ako sa kaniya at tumango. Lumapit ito ng bahagya sa akin at hinalikan ako sa labi. "I love you so much hun"

"I love you to hun kayo ng mga baby natin" saad ko at ngumiti.

Hinawakan niya ang kamay at hinalikan rin ito "Wag kang mag-alala kayang kaya mo to" positibong sambit niya na may kasamang matamis na ngiti.

----------------------------------

PS. Sorry for wrong grammars.

Malapit na po ang ending mga mare, sana magustuhan niyo ang magiging ending. Thank you rin sa pagsupport. Love you all ❤