Ai ni tegamiwokaku chi

6 0 0
                                    

Nunca pensé que te escribiría otra vez,
Y no podría explicarte... el que me da la tinta,
como un abismo oscuro al cual no vez,
era la hoja la cual mi lápiz ahora pinta,

Los versos fluyen en un rio de inspiración,
las horas se reducen a segundos en mi mente,
pensaba que contenerlos seria la solución,
pero nada es apresado para siempre,

quiero correr a abrazarte si me lo permites,
que me compartas un poco de tu calor,
enseñarte algunas cosas que nunca vistes,
las cuales poco a poco perdían su color,

Hay latidos que gritan tu nombre,
haciendo eco en un roto corazón,
donde el tiempo evita que lo Nombre,
y las paradojas arrastran la razón,

Un viejo asesino se asoma,
quiere verte una vez mas,
Su sonrisa, torcida, por alguna broma,
esta sangrando de mas,

¿Mari?... murmulla entre las sombras,
¿Cómo has estado?... logra pronunciar,
avanza lento casi como una maniobra,
gustoso de tu rostro apreciar,

mientras que por otro lado un rostro mas amigable,
se intimida por tu presencia,
puedes verlo encadenado cada que hable,
embriagado por tu esencia,

es este ultimo la cara del autor,
el nombre de la obra cual tutor,
quien desea hablarte y saludarte,
pero que practica cada noche,

Quien aun recuerda los bellos momentos,
que alguna vez al kokoro dieron alimento,
combustible de sonrisas infinitas,
sonrisas que a tu lado eran distintas,

eran reales sobre todo,
no podían apagarse sin importar el modo,
esas mismas que mas añoro,
valían mucho mas que el Oro,

Por eso fue que vine a buscarte,
por que también hay algo que deseaba preguntarte,
pero que solo podía expresar con mi Arte,
¿me darías otra oportunidad para amarte?


Du har nått slutet av publicerade delar.

⏰ Senast uppdaterad: Jul 02, 2022 ⏰

Lägg till den här berättelsen i ditt bibliotek för att få aviseringar om nya delar!

Versos de Un LocoDär berättelser lever. Upptäck nu