PROLOGUE
Bata pa lang ako ramdam ko na lahat ng atensyon na hinahangad ng mga batang kagaya ko pero para sa akin, hindi pala masaya yung may ganoong buhay.
Lahat sila ayaw makipagkaibigan sakin sa kung anong dahilan pero baliwala yon kasi isang araw nung may tinulungan akong bata habang nakatakas ako sa mga alalay ko ay natakot sya sakin at umiyak.
Weird.
"Oh ineng mukhang malalim ang iniisip mo ah?" Saad ng matandang umupo sa tabi ko. Naramdaman kong papalapit ang isang body guard ko pero sininyasan ko syang huwag.
Sya kasi daw ang responsable sa pagtakas ko kase sya ang pinakiusapan ko na makatakas sa iba ba at tsaka hindi lang sya basta basta body guard sakin.
"Ah opo hehe... kayo po ba bakit kayo nandito?" Sabay tingin ko kay lola, infairness kahit lola na sya ang ganda nya pa din.
"Nagpapahangin ako ija, hulaan ko kasintahan mo ang lalaking iyon?" Sabay turo nya doon sa body guard ko.
Tumango lamang ako dahil sa hiya. Hindi nya naman siguro ako isusuplong kay ama't ina.
"Teka maaari ko bang hawakan ang kamay mo ija nang malaman kung ano ang kapalaran mo?"
Huh?
Unti unti ko ding inabot ang palad ko at nagulat ako sa reaksyon ng matanda. Agad syang lumayo sakin at tumayo.
"I-ineng, patay kana d-dapat bakit ka pa a-andito?! H-hindi ka na dapat nandito! S-sino ang tumulong sayo? A-ang mga Sullavin b-ba? Lumayo ka sa kanila i-ineng." Agad syang tumakbo kahit halatang may masakit sa mga tuhod at paa nya.
Agad namang lumapit si Lycus ang body guard ko.
"Ayos ka lang? Anong sabi nung matanda?" Saad nya at tumabi sa akin.
"Ewan, gusto ko na umuwi Lycus." I'm always tired. Tired of everything.
Pero bakit sinabi ni lola na dapat patay na'ko? Why? Am i not deserving in this world? Thats why always failure are on me?
—
"Ano na namang nasa isipan mo Serenity at tumakas ka sa palasyo?!" Sigaw ni Papa.
He's always mad at me pag lumalabas ako, lagi syang ganyan.
"Anthony you don't need to say that, besides Serenity are curious about sa labas ng palasyo." Saad ni Mama.
"Honey... alam mo naman na babalik na sya diba?" Lumungkot ang mga mata ng magulang ko.
"Mom... Dad... is there's something you hide on me right? Like I'm dead na daw?" Bakas sa ina ko ang pagkagulat at dali daling pumunta sakin at niyakap ako.
"Oh sweetie! You don't need to say that, gosh you're alive! Very alive! Who told you that?" Kumalas sya ng yakap sakin at tinap tap ako.
"Just say mom that it is true or not."
"Of course... thats not true! Right Anthony?" Tumingin si mama kay papa. Nag aalinlangan man itong sumagot ngunit sumagot ito na hindi nakasatisfied sa tanong ko.
"Yes sweetie, don't think of that much."
—
"Umiiyak ka na naman, Serenity."
"Dad and Mom is a liar. I can feel them that they're not saying the truth, Lycus." Tumingin ako sa kanya nasa kwarto kami ngayon at sya ang nagbabantay sakin.
"Baka naman ikaw lang yung may ayaw tumanggap ng sinabi nila Serenity, or you have on your mind plan to know about truths." Yeah, why i didn't think of that? I must find the truth.
"Don't you tell me..."
"Yes, i must investigate Lycus. Tara sa library tingnan natin ang history ng pamilya namin."
—
"I got this!" Saad ni Lycus at ipinakita ang isang diyaryo na luma na, 17 years ago.
June 24 18**
Birthday ko 'to ah?
King Anthony and Queen Fauna daughter died named 'Serenity Gabriel Winslet'. You may now rest in peace.
Bakit may ganito? Tsaka pangalan ko yun ah! Baka sinisiraan lang sila mama netong dyaryo!
"I think you're going to sleep now. This is too much you must sleep Serenity next time na lang nating gawin to." Inalalayan nya ko hindi ko na kasi namalayang umiiyak na ako.
Hindi kaya fake daughter lang ako?
"I know what you're thinking but i think mali yang iniisip mo. Matulog kana may aralin ka pa sa aspeto ng pagiging reyna."
Ang totoo nyan kaibigan lang talaga ang turing ko kay Lycus dala siguro ng kalungkutan at katangahan kung bakit ko sya pinilit na maging boyfriend.
Wala pa kasi akong ganun e kaya nung kinausap nya ako when i was 15 yrs old. Sinabi ko sa kanya na 'lets be in relationship'.
Pumayag sya because bawal daw tumangi ang kagaya nya sa isang prinsesang katulad ko. Ang alam ko lang mag on kami pero never been in love with each other and do something In relationship doing.
Mag on kami pero ang alam kong iniisip nya ay utos lang iyon kaya mas okay na din. Wala din namang nakakaalam dahil walang nakakahalata.
Kinuha ko ang isang libro na nakatago sa ilalim ng unan hindi nya napansin ang dala kong libro yes.
SERENITY GABRIEL WINSLET
13TH PRINCESS OF WINSLET CLAN
BORN ON JUNE 24 18**
DIED ON JUNE 24 18**
Pinikit ko ang mga mata ko at nagulat sa nangyari.
DIED ON __________
Kanina merong nakalagay dun ah?! Weird impossible naman na namamalikmata ako.
First and only daughter of king Anthony Winslet and queen Fauna Winslet. Soon to be queen of Winslet Clan.
Winslet Clan is the 2nd largest and richest clan in the world. Grayson Clan is the 1st clan in the world.
Princess Serenity almost died during her mother giving her birth. They got accident and god knows how they survive in this tragic accident.
Ah baka madaming fake rumors non na namatay ako at pinalitan lang ng fake na Serenity ganorn kaya galit sakin yung iba or may weird feeling?
Madaling araw na ng gisingin ako ni Lycus at sinabing nagkakagulo daw sa buong palasyo. Agad akong nagpanic at ginustong puntahan ang magulang ko pero hinila ako ni Lycus ng sobrang lakas palabas ng palasyo.
Nakakatakot lalo na nung makita ko ang mga sumusugod samin.
Hindi sila tao, kundi mga halimaw na kumakain ng tao.
Bampira.
(KIM TAEHYUNGS FAN ART ON PINTEREST ARE ON THE SIDE!!)
