"ကဲ.... ဒီမွာ... လုပ္အားေပးတစ္ေယာက္..ေရာက္လာၿပီ... ခိုင္းမယ့္ဟာေတြသာ စုထားၾကေပေတာ့.... အရမ္းကိုအလုပ္လုပ္ခ်င္ေနတာတဲ့ ... အားမနာတမ္းသာခိုင္းၾက...."
ခ်မ္းက တမန႔္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးကာ.... က်န္တဲ့လူေတြက တဟိဟိ ၿပဳံးစိသေဘာက်ေနၾကပါသည္။
"ဘြားသက္ထားေျမးက.. အသားျဖဴလိုက္တာ... ဥေနေရာ... ဒီမွာ ေနရင္... ေနပူမိၿပီး အသားေတြညိုကုန္မွ ႏွေမ်ာစရာရယ္...."
"ဟုတ္ပ...လက္ဖေနာင့္ေလးေတြမ်ားရဲေနေရာ... ဒီလက္ေတြနဲ႕.. ဘာအလုပ္မ်ားလုပ္နိုင္မွာတုန္း...."
တမန္က ေခါင္းကုတ္ကာ ရယ္ခ်င္လာရသည္။ဒီလူေတြနဲ႕ေတာ့ ခက္တာပဲ.... ခိုင္းပါဆိုမွ...ခိုင္းဖို႔ေဝးေရာ... ခ်မ္းကေလး ဘာလိုသလဲ...အရိပ္ၾကည့္ကာ..လိုခ်င္တာကို အေျပးျဖည့္ဆည္းဖို႔ အသင့္ေစာင့္ေနၾကတဲ့ ႐ုပ္ေပါက္ေနသည္။အင္းေလ တကယ္ေတာ့လည္း ၿခံႀကီးရွင္ရဲ႕ အဖိုးတန္ေျမးေထြးကေလးကို ဘယ္သူကမ်ား အတင့္ရဲစြာ လက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္းဝံ့မွာမို႔လဲ။
" သစ္ပင္တက္တာေတာ္တယ္ဗ်.... ခင္ဗ်ားတို႔ အုန္းပင္ခ်ဖိဳ႕ လူလိုတယ္မလား... အဲ့ဒီက်ရင္သူ႕လာေခၚ.... ရွိသမွ်အပင္အကုန္သူတက္ေပးမွာ.... ကဲ...အခု ဒီနားဝိုင္းေနၾကတာ...အလုပ္မရွိၾကဘူးလား...ေျပာ... မရွိရင္ လုပ္စရာအလုပ္ေတြေပးမယ္.... "
တိုက္ခန္းေလးဝင္ဝင္ခ်င္း အခန္းအလယ္မွာခ်ထားသည့္ မေဟာ္ဂနီ ေရာင္ေျပာင္ေျပာင္ စားပြဲေလးကို လက္ညွိုးေလးနဲ႕ပြတ္ဆြဲကာ.. ခ်မ္းကတစ္ပတ္လွည့္ၾကည့္ေနေလသည္။ဆုံလည္ ကုလားထိုင္ေလးနဲ႕ ေက်ာ့ေက်ာ့ ေမာ့ေမာ့ စတိုင္က်က်။ဆက္တီဆိုဖာ ႏွစ္ခုံသုံးခုံကိုလည္း နံရံတစ္ဖက္မွာ ကပ္လ်က္ခ်ထားသည္။စားပြဲရဲ႕ညာဘက္ နံရံအျမင့္မွာ... စင္ကေလးနဲ႕... ပန္း ေရခ်မ္းကပ္ထားသည့္ ဘုရားစင္။တစ္ဖက္နံရံမွာေတာ့.. ျပကၠဒိန္တစ္ခု..... ဒါပဲ... က်န္တာမရွိေတာ့ ... ျမင္ကြင္းကရွင္းလင္းေန၏။
မဆိုးပါဘူး...သပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိသားပဲ.... ႐ုံးခန္းအျဖစ္ အသုံးျပဳဖို႔ စိတ္ေက်နပ္ဖြယ္ရွိသည္။
"ဒါက ဘာစာအုပ္ေတြလဲ..ကိုကို..."
စားပြဲအံဆြဲကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ဟုေခၚ သည့္ ကတ္ထူဖုံးမာမာနဲ႕ စာအုပ္ရွည္အထပ္ေတြကိုေတြ႕တာမို႔..ခ်မ္းက ထုတ္ယူကာ လွန္ေလွာဖြင့္ၾကည့္သည္။
အခန်း◀၀၅▶
Start from the beginning
