I rolled my eyes. And she laughed so hard.
"That's not a joke, huh. But all I remembered is that, he said that he already heared about that news in our school. Pero hindi pa siya nakakarinig na may gano'n sa school nila. Magkaiba raw kasi ang test paper dito sa AU kumpara sa kanila."
I nooded.
So, if it's truely that what I saw in Clyde's bag is a red note, then, it is only from one of the people around this campus.
Alam kong dapat pinapabayaan ko na 'tong mga nangyayari. Pero hindi naman kung sinong tao lang si Clyde. He became my friend eventhough no one knows.
Marami na kaming napagsamahan sa loob lamang ng ilang buwan. And I admit that he has a very good heart.
I don't know his reason, so I am trying my best to respect him.
"Ano bang itsura ng red note na 'yon?" Tanong ko kay Louisa.
kumunot ang noo niya. Alam kong nagtataka na siya kung bakit ganito na lang ako makatanong tungkol sa red note na 'yon. e, parang nung nakaraan lang sinasabi ko sa sarili ko na wala akong pakealam sa kung sino man ang gumagamit no'n.
Pero imbis na mag tanong si Louisa'y isinantabi niya na lamang ito at nag patuloy lang sa pag sagot sa mga tanong ko.
"I don't know," she immediately replied. "I didn't see any one of it yet. But, on how people describe it to me, they say that, it is a paper with ribbon on it.... red ribbon i guess. That's why they called it red note."
My lips parted. I take a deep breathe.
Red note nga 'yong nakita ko sa bag ni Clyde....
Now that I confirmed it, I don't know what to do next.
Kailangan ko bang tanungin si Clyde? Pero... Ang kabilang parte sa'kin, sinasabi na pabayaan ko na 'yon dahil hindi ko 'yon buhay. Ang kabila naman ay gustong malaman ang rason niya.
Maybe if I heard his reasons, I can change my mind.
***
Dumiretso ako sa condo ko pag tapos ng klase namin. Binigyan kami ng isang dalawang isang linggong pahinga para raw makapag review kami. Pero wala namang sapilitan 'yon. Kung gusto mo pa ring magtrabaho, pwede naman. Pero mas pinili ko nalang na tanggapin 'yong offer na 'yon.
Mabait talaga 'yong may ari ng Coffee shop na 'yon. Do'n din daw kasi 'yon nakapag aral sa Brent. Kaya nagbibigay siya ng offer sa mga gustong makapag aral.
Sa tingin ko'y kailangan ko ng pahinga kaya naman tinanggap ko 'yong offer. Kakayanin ko naman sanang mag trabaho pa rin pero maa mahalaga pa rin 'yong sarili ko.
Kaya naman natulog ako ng ilang oras. Hindi ko namalayan gumagabi na pala.
Wala pa akong pagkain.
I want some Kwek-kwek right now cause I feel so dumb but I don't know how to go to the place.
Maybe tomorrow... Wala rin kasi akong ganang gumalaw ngayong araw.
Kinabukasan.. maaga uli akong nagising. Nakakapanibago 'tong wala akong masyadong ginagawa. Kaya naman kinuha ko 'yong mga reviewers ko at umupo sa couch.
I need to erase all the unecessary things I am thinking.
But... My heart beats fast when I heard the familiar knock on my door.
Sa ilang buwan niyang pag punta rito, alam ko na 'yong tunog ng mga katok niya.
Kinakabahan ako. Hindi ko alam kung pa'no ko siya haharapin. Kung pa'no ako makikitungo.
CHAPTER 18
Start from the beginning
