"Tanga! Hindi naman din kasi para yon sakin," She answered. Bumuntong hininga rin siya muna bago pa tuluyan na tumayo kasabay ng pagsarado niya sa laptop na nasa harapan niya. "para yon sayo." 


"Sakin?" Inosente ko na tanong sa kanya. 


"Oo," She smile. Pero yung ngiti na meron siya ay ngiting parang matatadyakan ko siya maya maya lang rin. "Para makalimot ka kahit papaano. Kawawa na kasi yang mga mata mo oh!" 


"Stephanie!" Babala na sabi at tawag ko sa pangalan niya. Akmang lalapitan ko sana siya para ambaan ng hampas sa balikat pero hindi na natuloy ng bigla na lang may kumatok sa pintuan kaya sabay din kaming natigilan at napalingon roon. 


"Ako na," Stephanie volunteer and walk near towards of it. Habang ako ay tahimik lang rin na tinignan siya. "Sam..." 


"Yeah? What's the matter?" Nagtataka na tanong ko sa kanya. Sa boses niya kasi ay halata na parang nakakita siya ng kung ano. 


"There's a package for you," Dinig ko na sabi pa niya ulit. Sinarado na rin niya ang pinto at pagkatapos ay humarap sakin na ngayon ay may hawak hawak ng isang bungkos ng bulaklak! 


"A-ano naman yan?!" Halos mautal na sabi ko ng makita yon at naituro ng wala sa sarili. 


"Eh bakit kaya hindi natin basahin ang laman ng envelope ng malaman natin?" Masayang sagot niya sakin ng may ngiti sa kanyang labi! At dahil nga sa siya si Stephanie ay talaga nga na ginawa niya ang sinabi niya. Nilapag niya sa sofa ang bulaklak at pagkatapos ay nilabas ang letter na naroon. 


"From Mr. Syrup," Pagbabasa niya sa nakasulat ng hindi tumitingin sakin. "Ano ba namang klaseng alyas at pangalan to? Kilala mo ba to Sam?" 


Tumawa ako at padabog na umupo sa sofa na katabi ng bulaklak. "Aba'y malay ko kung sino yan. Ano bang sabi pa jan sa letter? Patingin nga!" 


Ngumiwi lang siya at tumingin sakin. Tinaasan ko siya ng kilay cause I thought she was giving me that letter but I bite my lip when she raising her brows on me. 


"Sa tingin ko, mukhang namali lang yata ng service at napagdalhan ng bulaklak yung mailman." Biglang sagot niya. 


"Huh? What do you mean?" Naguguluhan na sabi ko na rin kaagad sa kanya. 


"Hush!" She scoffed and suddenly keep the letter to her pocket and rolled her eyes. "Ano... basta! Mas mabuti pa siguro na wag mo na lang isipin ang tungkol roon." Iniwanan na rin niya kaagad ako pagkatapos niyon at mabilis na lumakad papunta sa kusina. 


Wala sa sariling napatingin na lang rin tuloy ako at sinundan siya ng tingin. Nagtataka. "Ano kayang nangyari doon bakit bigla na lang siya naging weird?" 


The next day, I woke up early because of the fresh and delicious aroma of food that I smell. Although I was still felt a little sleepy, I still managed already myself to go to bathroom to wash my face as well as brushing my teeth. Paglabas ko ay niligpit ko na rin muna ang lahat ng mga ginamit ko bago ako pumunta sa kusina kung saan naabutan ko si Stephanie na tinatanggal na kasalukuyan ang apron na suot niya. 


"Good Morning!" She greeted on me when she saw me. "I made some pancakes" Turo niya sa nasa table na may syrup. "I hope you like it." 


"Wow!" Nakangiti na sabi ko sa kanya at sunod na ibinaba ang tingin sa pancake na nasa lamesa. Kumuha na rin kaagad ako ng tinidor para humati roon at tikman. "Woah! You improved a lot Stephanie ah? This looks good." I show her a thumbs up before I went to ref to get some water. 


The Odious Doxy (Flight Attendant Series #3)Where stories live. Discover now