Paranormal Investigative Club | ✔︎

25

Marami pa siyang pinagdaanan bago siya nakating sa kaharian kung saan namamalagi ang reyna at ngayon nasa loob ang mga kaibigan niya kaya humigpit ang pagkakapit niya sa buntot pagi at sa bag niyang puno ng mga sandata laban sakanila at hindi na siya nagdalawang isip na pumasok at doon tumambad sakanya ang iba't ibang engkano na masang nakatingin sakanya... "Sa wakas dumating ka rin, akala ko hindi ka na darating, anak ko" masayang sabi nito

"Gothel..."

Ngumisi ang reyna at umalis sa pagkakaupo sa trono niya at lumapit sakanya. "Hanggang ngayon ba naman, galit ka pa rin saakin" sabi nito. Nayukom ang mga kamao niya dahil sa sobrang galit na nararamdaman niya ngayon lalo na kapag naalala niya ang ginawa nito sa sakanila... "Pakawalan mo sila! Wala silang kasalanan" sigaw niya. Kaya napangiti ito sabay tingin sa nakakulong niyang kaibigan

"Talagang napalapit ka na sa mga tao, anak ko. Wala sa lugar natin ang awa lalong-lalo na sa mga tao!" Galit na sabi nito. Umiling siya at napangiti... "Hindi ako katulad nyo! Dahil isa din akong tao" sigaw niya. Kaya sinampal siya nito ng todo dahil sa sobrang galit nito sakanya pero hindi niya ito ininda at pinunasan lang niya ang dugong sa bibig nya

"At talagang gusto mong kalabanin ang sarili mong ina para iligtas sila!" Galit na sabi nito. Kaya ngumisi lang siya... "Kung yung ang kailangan gawin ko para iligtas sila!" Seryosong niyang sabi. At nagulat ang lahat dahil sa ginawa niyang pagtapon ng kutsilyo para mahulog sina Syd at doon sa nagsimula ang gera laban sa mga engkano

"Arielle! Kailangan namin ng sandata!" Sigaw ni Kida. Habang nakikipaglaban sa mga tikbalang kaya hinagisan niya ito ng indian bow pati na rin sina Syd kaya nakalaban sila ng maayos... "Elle, tumatakas na siya!" Sigaw ni Krypton. Kaya tumakbo agad siya ng mabilis para maabutan niya ang Reyna

"Saan ka pupunta? Ina" Sabi niya. Sabay hampas ng buntot pagi kaya napangisi siya. "Gusto mo talaga kalabanin ako pwes pagbibigyan kita" seryosong sabi nito. Siya ang unang sumugod pero agad nakaiwas ang reyna at agad siyang sinipa sa likod kaya napadaing siya sa sobrang sakit

"Laban pa, anak..."

Kaya agad siyang tumayo at ginamit ang buntot pagi para makuha siya... "Acckk!" Daing nito. Kaya napangiti ako... "Semper ad meliora!" Sigaw ko. Habang sakal ko siya

"W-wag mong g-gagamitin yang spell!" Sabi nito pero hindi niya pinakinggan ang Reyna. Alam niya sarili niya na delikado gamitin ang spell na iyon dahil kinukuha nito ang buong lakas niya pero wala na siyang maisip na paraan para tapusin ang laban nilang dalawa

Nakita niya rin na unting-unti nang nilalamon ng maitim na usok ang katawan ng nanay niya kaya napalayo siya agad... "Wala kang utang na loob! Ako ang nagluwal sayo! Ako ang nagbigay sayo ng kapangyarihan...tapos eto lang ang igaganti mo sakin!" Galit na galit na sabi nito. Habang patuloy pa rin itong nilalamon ng maitim na usok... "Tandaan mo ang araw na ito! Arielle maghihigante ako!"

At tuluyan na itong nawala kaya napaupo na lang siya sa isang tabi habang pinagmamasdan niya ang unting-unti gumuguho ang kaharian ng nanay niya. "Elle, let's go. Kailangan na natin umalis"

Kaya napangiti siya at hinawakan niya ang peklat na nasa pisngi nito... "Ilove y-you, k-krypton" huling sambit niya bago siya nawalan ng malay... "Shit! Don't go, elle"

***

"Please, gumising ka. Arielle!"

"Wag mo kaming iwan!"

"Darling, please wake up!"

Yan ang mga naririnig ko bago ko minulat ang mga mata ko at bumungad sakin ang puting kisame...nasa hospital ako... natapos namin ang misyon. "Thank God, your awake!"

Kaya napangiti ako dahil ligtas ang mga kaibigan ko pero meron hinahanap ang mga mata ko na gusto kong makita... "S-si krypton nasaan?" Tanong ko. Kaya nagtinginan silang apat at hindi alam ang isasagot... "Please, answer me...where is he?" Naiiyak kong sabi

"Ah, ano kasi...umalis si Krypton eh" sagot ni Syd. Kaya hindi na ako nagdalawang isip at agad kong tinanggal ang dextrose na nakabit saakin at agad akong tumakbo palabas narinig ko pa ang tawag nila pero hindi ako lumingon at patuloy lang ako sa pagtakbo

Hanggang sa... Nakita ko ang hinahanap ko kaya napangiti ako at agad akong tumakbo papunta sakanya at niyakap siya ng mahigpit

"Krypton, please wag kang umalis..."

Bigla akong nalungkot nung tinanggal niya ang pagkakayakap ko sakanya at seryosong nakatingin sakin... "Sino bang may sabing aalis ako? Bibili lang ako ng makakain mo ikaw ah nagiging madrama ka" sabi nito. Sabay ngiti kaya napangiti na rin ako

"Sabi kasi ni Syd eh..." Sabi ko. Kaya napailing siya at niyakap ako ng mahigpit... "Hindi na ulit ako lalayo sayo, elle. Tanggap kita kung ano ka... I'm sorry kung nagalit ako at may nasabi akong hindi maganda sayo. Sorry" sabi niya. Kaya kumalas ako sa pagkakayakap at agad ko siyang halikan

"Forgiven, darling. Ilove you!"

Ngumiti siya at nagulat ako ng bigla niya ako hapitin at bigla niya akong halikan!... "Ilove you more, Arielle Silvestio-Hernandez"