Hyunho- Homofobik

5. Bölüm

Nasılsınız?
Oy atarsanız sevinirim.

Ardından daha fazla dayanamayıp oracıkta bayılmıştım...

Hyunjin açısından*

Yatağımda uzanıyordum. Bir yandan ise müzik dinliyordum.

Garip yanı oda arkadaşım 3 gündür gelmiyordu ve onun kim olduğunu bilmiyordum.

İyi miydi acaba? Veya tek mi kalacaktım.

Fazla sorgulamadım ve elime telefonumu aldım. Mesajlar kısmına girdiğimde Minho'dan bir mesaj olduğunu gördüm.

Nedense kalbim acıyordu neden heyecanlanmıştım ki?..

Merak ediyordum ne yazdığını ama bir yandan da çekiniyordum işte.

Sonunda mesaja bakmaya karar vermiştim.

Mesajı açtım ve..

Ha hiç bir şey yazmıyordu ki ama nedense konum atmıştı?

Yanlışıkla olabilir diye düşündüm ama genede aklımda kalmıştı.

Yanıt olarak "?" koymuştum ama cevap yoktu.

Gerçekten çok merak ediyordum.

Karar vermiştim. Evet konuma gidicektim. Her ne kadar benden nefret etsede bende onu pek sevmesem (bizde yedik) de gidecektim işte.

Montumu aldım ve ayakkabılarımı giydim.

Hızlıca telefonumu da alıp yurttan çıktım. Gece bu saatte nerede olabilirdi ki?

Konuma doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Konuma yaklaştığımda beni ıssız bir yere götürüyordu. Tehlikeli gibiydi burası.

Doğrusu biraz endişelenmiştim..

Konuma ulaştığımda uzun bir sokak vardı ama baya dardı doğrusu.

Telefonum flaşımı açıp yürümeye başladım. Bir yandan da gözlerim Minho'yu arıyordu..

Az ileride yerde yatan birini görmüştüm. Sanırım evsizdi üzülmüştüm biraz olsada. Ölü gibi yatıyordu.

Uzaktan yüzünü tam göremiyordum ama incecikti. D-dur yoksa bir çocuk muydu mu?!

Aklımdaki o düşünce ile koşarak yanına gittim. Yüzü ellerine sarmıştı göremiyordum.

Hafifçe yanına yaklaştım. Titrediğini görmüştüm korkmaya başlamıştım. Bir andan da aklım hala Minhodaydı.

İçimden küfür ediyordum. Stresimi bir yana bırakıp düşünmeye başladım.

Göğsünden tutup çocuğu dikleştirdiğimde hayatımın şokuna uğramıştım..

B-bu çocuk falan değildi Minhoydu bu..

Gözlerim dolmaya başlamıştı ne olmuştu ona?!

Minho'yu uyandırmaya çalışıyordum ama uyanmıyordu. Panik içerisindeydim.

Korkuyordum ona bir şey olacağından ama nedenini bilmiyordum..

Flaşı açıp etrafa baktım sadece çantası,telefonu ve bir not vardı?

Düşünmeden notu elime aldım. Yazdığı şeyler beni 2. şoka uğratmıştı.

-"Senin tadına bakmak güzeldi güzelim. Kendine iyi bak:)"

Ne bahsediyordu bu orospu çocuğu?! Ne tadına bakmasıydı bu.

Minho'yu ayağa kaldırmaya çalıştım. Bir yandan da elim belindeydi. Yemek yemiyor muydu bu çocuk? Beli fazla inceydi..

Kalçasından tutarak onu sırtıma aldım ve koşarak yurta doğru yol aldım.

—

Odamın kapısına gelmiştim. Cebimden anahtarı çıkardım ve kapıyı açtım. Minho'yu öteki yatağa yatırdım.

Çok tatlı duruyordu.. H-hayır ne tatlısı tatlı falan değildi.

Herneyse önemli olan sağlığıydı zaten. Uyanmasını bekledim.

1 saat sonra:

Gözlerim kapanıyordu artık. Sonunda vazgeçip uykuya dalacakken Minho'nun gözlerini karıştırdığını gördüm.

Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Ayağa kalktım ve yanına doğru yaklaştım. Sakince ona "iyi misin?" diye sordum.

Tepki vermiyordu. Ağzımı bir kez daha açacakken ağlamaya başladı.

Hayır hayır ağlamasını istemiyordum..

Kafasını kendime doğru çektim bir andan da sarılıyordum ona.

Nedenini bilmiyordum ama ağlaması kalbimi acıtıyordu..

Yaklaşık 5 dakika sonra ağlaması artık hıçkırıklara dönüyordu. Kafasını yavaşça benden çekti ve derin nefesler aldı.

Onu bu kadar korkutacak ne olmuştu ki..

-"İyi misin güzelim?" demiştim onu korkutmayacak bir şekilde.

Konuşmayınca tekrar söze ben girdim.

-"Ne oldu sana böyle.. Anlatmak ister misin?"
dedim.

Korkmuş bir şekilde sadece bana bakıyordu.

Hafif yutkundu ve titrek ağzını açmaya çalıştı.

Ağzından çıkan tek cümle ise "tec@vüz edildim." olmasıydı..

İyi akşamlar.