Tumawa naman siya ng pagkalakas lakas.
Ako pa ang pinag isipan ng kung ano ano siya na nga itong pinaglulutuan.
Palasamat talaga siya at bisita siya rito.
"I'm not being delusional daph, I am just saying what I observed."
I rolled my eyes.
"Then you are not good observer."
Tawa siya ng tawa sa gilid ko. Ang saya niya talaga kapag naiinis ako.
While waiting for my adobo to get ready, someone called to Clyde's phone so he excuse himself to answer that call.
Akala mo naman talaga gano'n ka private para kailanganin pang lumabas para lang sagutin iyong tawag.
Well, baka naman private talaga.
After a few minutes, tiningnan ko uli kung luto na ba iyong adobo. Sa tingin ko naman ay ayos na siya pero gusto ko na malasahan muna uli bago tuluyang patayin ang apoy.
Kumuha ako ng isang kutsara at sinimulan ko nang kumuha ng sabaw ng adobo.
Ngunit nang iihipan ko na ito ay nakita ko si Rocky na nasa ibabaw ng cabinet at aamba na siyang tumalon mula sa itaas na iyon.
My eyes widened. Agad kong binitawan ang hawak kong kutsara at tumakbo para makuha si Rocky.
And luckily, nasalo ko siya.
Pero bago ko pa maibaba si rocky sa sahig ay agad kong naramdaman ang hadi sa kamay ko.
Tiningnan ko ang mga ito at nakakita ako ng pamumula.
Shit. Iyong niluluto ko!
Nang tumayo ako galing sa pagkakababa kay Rocky ay nakasalubong ko si Clyde na kakabalik lang galing sa labas.
Ngayon lang ata natapos iyong pakikipagusap niya roon sa kung sino man ang tumawag sa kaniya.
His eyes darted to my hand. Hawak hawa ko kasi ito dahil ramdam ba ramdam ko pa rin iyong hapdi galing sa pagkakapaso.
Hindi ko naman siya pinansin at dali dali lang akong pumunta sa niluluto ko. Agad ko itong pinatay dahil sa tingin ko ay maayos naman na ito.
Hindi ko na natikman pero sa tingin ko naman ay maayos ang pagkakaluto ko.
Pinulot ko ang kutsara na nalaglag kanina ngunit naunahan ako ni Clyde sa pagkuha nito.
"What happened?" Tanong niya at agad na kinuha ang mga kamay ko.
Kahit ata mag maang maangan ako na wala akong hapdi na nararamdaman, malalaman pa rin ni Clyde dahil halata talaga ang pamumula ng mga kamay ko.
"Ahhh.. ito ba? Wala napaso lang," sagot ko naman sa kaniya.
"What??" Taka niyang tanong bago niya ako hilain papunta sa couch.
Kinuha niya iyong first aid kit na nasa ibabaw ng ref at bumalik uli sa harapan ko.
"Ano ka ba? Kaunting paso lang ito. It's not that important," pagpigil ko sa kaniya.
He is being over reacting.
This is just a minor.
"Stop talking when I am not asking you anything. Can you?"
I signed.
Fine.
"Did you already washed this with water?" He asked.
Seryosong seryoso siya habang binubuksan iyong First aid kit sa harapan ko.
CHAPTER 9
Start from the beginning
