အချစ်ကိုစောင့်ဆိုင်းခြင်း

Part11 🚨🚨🚨

ကျွီ....

'ဦး'

'ဟမ်...ငယ်ငယ်'

တံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်းပင်မျက်ရည်များဖြင့်ဦးလို့ခေါ်ကာရင်ခွင်ထဲတို့ဝင်လာသည့်ငယ်ငယ့်ကြောင့်ဝီအနည်း
ငယ်အံ့သြရပြန်သည်

'ငယ်ငယ် ညကြီးမိုးချုပ်ဘာလာလုပ်တာလဲ'

'ဟင့်...ဦးဆီလာတာပေါ့ ဦးကမှငယ်ငယ့်ဆီမလာတာ မနေနိုင်တဲ့ငယ်ငယ်ကလိုက်လာရတာပေါ့လို့အဟင့်'

'ဟုတ်ပါပြီငယ်ငယ်ရယ်လာလာအခန်းထဲကိုမငိုနဲ့တော့တိတ်တိတ် ဦးကအလုပ်မအားလို့ပါ'

'ဦး...ခုလေမေမေတို့ကငယ့်ငယ့်ကိုအဘွားအိမ်ကိုပို့ဖို့လုပ်နေတယ်ပြီးတော့ဦးနဲ့ငယ်ငယ်ရင်းနှီးပြီးတစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာဖေဖေကမလိုလားဘူးတဲ့'

'ဘာပြောတယ်ငယ်ငယ်...ငယ်ငယ့်ကို ဦးနဲ့အဝေးဆုံးကိုပို့မယ်ဟုတ်လား'

'ဦးလက်မခံနိုင်ဘူးငယ်ငယ်.ဦးငယ်ငယ့်ကိုချစ်တယ်
ငယ်ငယ်နဲ့မခွဲနိုင်ဘူး'

'ဗျာ....ဦးကငယ်ငယ့်ကိုချစ်တယ်'

"Ommလေးဦးကငယ်ငယ့်ကိုချစ်တယ်'

"ဘယ်လိုချစ်တာလဲဟင် သူငယ်ချင်းရဲ့သားတစ်ယောက်လိုလားတူတစ်ယောက်လိုလား ကလေးတစ်ယောက်လိုလား'

"ကို့ယောက်ျားတစ်ယောက်လိုချစ်တယ်ဆိုရင်ရော'

'ဟာ...ဦးကတော့နောက်ပြီ'

'ဦးတကယ်ပြောနေတာငယ်ငယ် ငယ်ငယ်ရောဦးကိုချစ်လား'

'ဟွန့်..လူအကြီး မချစ်ပဲနဲ့ခြေထောက်အနာခံပြီးဦးဆီကိုလာပါ့မလား'

'ချစ်ရင်နမ်းခွင့်ပေး'

'ခဏပဲနော်'

'Omm'

ငယ်ငယ့်ရဲ့ခွင့်ပြုချက်ရတော့ငယ်ငယ့်ရဲ့ဆေးရောင်မပါပဲနီထွေးနေတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုတစ်ချက်ချင်းစုပ်ယူမိတယ် ကုတင်ပေါ်ထိုင်နမ်းနေရင်းမှအားမရတော့ပဲကလေးငယ်ကိုကုတင်ပေါ်လှဲချကာဝီအပေါ်မှနေရာယူလျက်ငယ်ငယ့်နှုတ်ခမ်းများကိုတစ်လွှာချင်းစုပ်ယူမိတယ် တစ်ကယ်ချိုမြိန်ပါပေတယ် ငယ်ငယ့်ကိုတကယ်မချစ်ပေမဲ့လို့သူ့အသွေးအသားကိုတော့ဝီနှစ်သက်သည်တစ်ဖြည်းဖြည်းနှင့်ကလေးငယ်ကို
မြေစာပင်လုပ်ခိုင်းရမှာသနားလာသလိုလို
သနားလို့လည်းမဖြစ်ညီညီအတွက်လက်စားချေရအုံးမည်။