promaja, vmin

"kıskandın. deli gibi."

Kilit tuşuna basıp alttaki bildirimleri görmezden geldim başta. "İki kırk. Çok uyumuşuz." Ondan yaklaşık on beş dakika erken kalktığımı hesaba katarsak bende farksız değildim.

Boynumdaki yüzünü biraz sürtüp dünkü minik buselerinden bıraktı. Gerçekten... Bunun beni eritecek kıvamda etkilemesi normal değildi.

"Uyuyalım. İşimiz yok."

Sesinin hala mırıltılı çıkmasına bakacak olursam ayılamamıştı. Önümüzdeki birkaç dakika içinde de ayılacak gibi durmuyordu maalesef.

Bunu fırsat bilerek birkaç dakika önce görmezden geldiğim bildirimlere verdim odağımı. Taehyung'un telefonunu kurcalamama kızmayacağını bildiğimden rahattım. Aksi halde hoşlanmayacağı bir şeye kalkışmayacağımı o da biliyordu.

Genel olarak sosyal medya uygulamalarından bildirim görmedim. Şahsi numarasına gelen mesajlar ve birkaç arama haricinde herhangi bir şeye de rastlamamıştım. Muhtemelen uygulamalar telefonunda olsa bile bildirimleri açık tutmuyordu, aksi halde telefonu kullanamazdı zaten.

"Taehyung," dedim oldukça uysal bir sesle. Kaşlarım ise aksine çatıktı.

Sessiz bir mırıldanma ile karşılık verdi. Devam ettim. "Son Naeun kim?"

"Partnerim."

"Anlamadım?"

Oldukça normal bir şeyden bahsediyormuş gibi yüzünü yeniden boynuma sürttü. "Oynadığım filmlerden birinde sevgilimi canlandırıyordu."

Sesine bakılacak olursa hala ayık değildi. Bunu bu kadar normal anlatmasının başka sebebi olamazdı çünkü. Eskiden partnerleri olmasına laf etmezdim kesinlikle. Bu konuya girersek benim geçmişim daha kabarıktı ve açıkçası bunları çok ciddiye almıyordum şu an.

Ama ortada şu an bir sorun vardı.

Eskiden herhangi bir film için beraber rol aldığı insanın ona seni çok özledim diye mesaj atmasını anlamlandıramıyordum.

Aniden içimde yükselen öfke ve iştahsızlık yüzümdeki ifadeyi duygusuz bir hale soktu. Kısa bir nefes verip telefonu göğsüne yaslayarak bedenini ittim kendimden. Yüzündeki sorgulayıcı ifadeye yan bir bakış atıp oturma pozisyonuna geçmiştim hemen sonrasında.

"Seni özlemiş."

Birkaç saniye telefonun kapalı ekranına baktı. Yavaş yavaş ayılıyordu. Ayılması da gerekiyordu artık çünkü bir cevap bekliyordum. Tek beden olduğumuz gecenin sabahında böyle bir şey görmek hiç hoşuma gitmemişti.

"Ne yapmış?" Mırıldandı telefonu açarken. Mesajı gördüğünde ise bıkkın bir nefes verip kapatarak kendi tarafındaki komodine geri bırakmıştı. "Kafasına esiyor böyle arada. Takılma."

Kaşlarım havalandı istemsizce. Böyle bir mesajı önemsiz bulması bir anlamda iyiydi fakat duymak istediklerim kesinlikle bunlar değildi. Daha fazlasını istiyordum. Açıklama (?) beklediğimi ise henüz kendime itiraf edememiştim.

Sessiz kaldım bir süre. Kafasına esiyorsa bu ilk kez yaşanmamıştı ve bunu fark etmek beni daha çok sinirlendirdi.

Taehyung'u ne anlamda özlemiş olabilirdi mesela?

Hayır, kıskanmamıştım.

Sadece söyledikleri hoş değildi.