Nasa loob na kami ng NAIA at kanya kanya kaming hatak hatak sa mga gamit namin habang naglalakad, hindi parin naglalakad si Dylan kaya hinayaan ko muna siyang buhatin ni Nathan.



I was busy looking at my phone because I was checking Shai's ig to get information if she had a flight or she's staying home. Wala akong nakuhang impormasyon sa ig niya and I was about to text her when I suddenly bumped into someone at agad akong nabitawan ang bag kong may mga gamit ni Dylan.



"I'm sorry" Puna ko kaagad and I was about to get my bag when someone did it first.



"I'm sorry miss" Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon when I recognized the owner of voice and my heart suddenly beat so fast that I can't catch my breath now. "Miss?" He called again since I didn't get the bag at nakayuko lang ako.



"Thank you-''



"Mommy!" My eyes widened when I heard Dylan's voice calling me at agad akong napalinga-linga sa paligid but I didn't see Dylan approaching me.



"Hera?" Agad nag tugma ang mata naming dalawa.



A mixture of feelings filled my entire being. My heart beat so fast. My knees are trembling and I can't utter a single word now. Hindi ko alam ang gagawin ko at dito pa talaga sa mataong lugar kami magkikita ulit. Bigla ko nalang naalala ang lahat ng pinagsamahan namin noon, we nearly getting married that time but the plot of our story suddenly twisted and now we are writing a different part of the book with different characters.





Nakatitig lang ako sa kanya and he was about to say something when someone called him. Someone called him that hurt me. "Daddy!" A little girl running towards his direction. Kyjie welcomed her little hug and lift him.



"I miss you daddy" Parang sinaksak ng paulit-ulit ang puso ko sa nasaksihan ko ngayon. Napatingin ako sa kamay niya at may suot siyang sing sing.



A bunch of questions filled my mind. Is he married to someone else now? May sariling pamilya na ba siya? Paano ang anak ko? Ang anak namin? Paano kami? Bakit parang tuloyan ng gumuho ang pag-asang hinanawakan ko para sa anak ko. Gusto ko lang naman bigyan si Dylan ng kompletong pamilya pero parang huli na ang lahat.



"By the way. Hera-"



"I gotta go" Hindi ko na siya pinagpatuloy sa sasabihin niya at baka mas lalo pa akong masaktan. Nagmamadali akong lumayo sa kanya at bigla nalang tumulo ang luha ko.



"Mommy" Natigilan ako sa paglalakad noong bigla akong sinalubong ng anak ko na halos mangiyak-ngiyak na.



Agad kong pinunasan ang luha ko at lumuhod para mapantayan ko siya "What happened baby?"



"Kanina ka pa niya hinahanap. Nawala ka kasi sa paningin niya" Nathan informed me.



"I'm sorry naabala na kita" I said and looked at him sympathetically.



"I was having fun with Dylan" He smiled at me and he looked down to Dylan "Take care of your mom young man. See you tomorrow" He patted Dylan's head gently and we already bid our goodbyes.



Sumakay na kami ni Dylan ng taxi patungo sa bahay ni Shaira. Nakatulala lang ako the whole trip at hindi mawala sa isipan ko ang hindi inaasahang pagkikita namin ni Kyjie and even the consequences.



Bakit nasasaktan ako sa sitwasyong ito? Oh, because I expected too much when I shouldn't have. I'm still hoping for us, for our family and specially for my son. Why I even expected na pag-uwi namin dito may babalikan pa ako?



Fate In The SkyWhere stories live. Discover now