« មើស៎លែង!!! លែងយើង!!!» ថេយ៉ុងព្យាយាមកម្រើកខ្លួនចេញពីតែជុងហ្គុករឹត.កដៃគេស្ទើរតែបាក់
ទៅហើយតែនាយមិនមាត់ក៏ចាប់លើកពរគេឡើង
ហើយដើរសម្ដៅទៅបន្ទប់គេងរបស់នាយរួចទម្លាក់
កាយតូចទៅលើពូកមួយទំហឹង ថេយ៉ុងក៏ប្រញាប់
ស្រវ៉េស្រវ៉ារត់ចេញមកវិញតែគេមិចនឹងឈ្នះជុងហ្គុក
នោះកើតទៅ?
« ឯ...ឯងចង់ធ្វើស្អី!! » ថេយ៉ុងញ័រនាយញ័រមាត់
តតាត់ព្រោះភ័យខ្លាច
«ខ្ញុំស្រឡាញ់សិស្សច្បងខ្លាំងណាស់ ពួកយើងជាប្ដីប្រពន្ធនឹងគ្នាត្រូវទេ?» ជុងហ្គុកញញឹមសួរម្រាមដៃ
ក៏បោសវាសថ្នមៗលើផ្ទៃមុខនាយតូច
« ឯងឡប់សតិមែនទេ?! លុបវីដេអូនោះទៅ យើងនឹងមិនរករឿងឯងនោះទេ រវាងពួកយើងទុកថាគ្មានអ្វីកើតឡើងទៅចុះ» ថេយ៉ុងនិយាយចប់ក៏ប្រញាប់
ក្រោកឡើងតែភ្លាមៗនោះជុងហ្គុកស្ទុះមកច្រានកាយ
តូចឲ្យគេងទៅលើពូកមុននឹង...
<<ផាច់ៗៗ>>
ប៉ុន្មានកំផ្លៀងរបស់ជុងហ្គុកវាត់នៅលើផ្ទៃមុខសស្អាត
របស់នាយតូច នាយវាយទៅវាយមករហូតស្នាមម្រាម
ដៃទាំងប្រាំលេចឡើងលើផ្ទៃមុខរបស់ថេយ៉ុង ព្រម
ទាំងមានឈាមចេញពីមាត់របស់ថេយ៉ុងយ៉ាងដំណំ
« អូយយ៎ » ថេយ៉ុងខ្ទប់មុខខ្លួនឯងភ្នែកសម្លឹងមើល
ទៅជុងហ្គុកទាំងទឹកភ្នែកហូររហាមព្រោះទាំងឈឺ
ទាំងខ្លាចនិងភិតភ័យ
« ខ្ញុំស្រឡាញ់បងណាស់ដឹងទេ?» នាយស្ទុះមក
ទាញសក់ថេយ៉ុងមួយទំហឹងរួចឱនមុខយឺតទៅថើប
លិតនូវដំណក់ឈាមនៅលើបបូរមាត់រាងតូចស្រាលៗ
« តែ..ហេតុអីបងមិនស្រឡាញ់ខ្ញុំ? ខ្ញុំធ្វើអ្វីខុសលើ
បងមែនទេហ្យុង? ខ្ញុំស្រឡាញ់បងណាស់ ខ្ញុំចង់បាន
បង បងត្រូវតែក្លាយជារបស់ខ្ញុំតែម្នាក់គត់»ជុងហ្គុក
ញញឹមរុញថេយ៉ុងផ្ដួលទៅលើគ្រែមុននឹងស្រវាខ្សែរ
ដែលមានជាប់និងក្បាលគ្រែស្រាប់មកចង់ផ្គួបដៃ
របស់នាយតូចចូលគ្នា
« ល-លែង លែងយើងទៅហ្ហឹកៗហ៊ឺៗ» ថេយ៉ុងយំ
ស្រែកប្រឹងរើចេញតែដៃគេមិនអាចកម្រើកបាន
សូម្បីតែបន្តិច
« ហេតុអីក៏ហ្យុងយំ? ខ្ញុំនឹងធ្វើបងមានក្ដីសុខណា
ពួកយើងនឹងមានក្ដីសុខជាមួយគ្នា» នាយនិយាយ
ដោយសម្លេងស្រាលៗញញឹមឱនថើបបបូរមាត់បែក
ឈាមរបស់ថេយ៉ុងរួចទើបបង្អូសមាត់ទៅលិតយក
ទឹកភ្នែកដែលកំពុងស្រក់មកពីផែនថ្ពាល់របស់គេ
" សិស្សប្អូនរោគចិត្ត" pt.3 🔞
Start from the beginning
