Ming Ri Xing Cheng [Zawgyi]

84

ရွရွင္းခ်န္ မရီးက ဖန္းယင္းဟု ေခၚၿပီး သူမက ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ႏွင့္ အလွပေဂးထဲ​ေတာ့ မပါေပမယ့္ အထူးတလွယ္ကို ရဲစြမ္းသတၱိအျပည့္ရွိသူျဖစ္သည္။

ရွရွင္းခ်န္ မိဘမ်ားကေတာ့ ပါပါးရွ က အသက္၆၀နီးပါးရွိၿပီးတာေတာင္မွ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ရွိဆဲျဖစ္ၿပီး မာမားရွကလည္း သိမ္ေမြ႕ေခ်ာေမာကာ အသက္အရြယ္က သူမအလွကို ဖုံးမထားနိုင္။

ရွရွင္းခ်န္တြင္ ခ်စ္စဖြယ္ အမႊာတူေလးႏွစ္ေယာက္လည္း ရွိကာ သူတို႔ရဲ့ခ်စ္စနိုး နာမည္မ်ားကေတာ့ တင္းတင္းႏွင့္ သုန႔္သုန႔္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔က ဒီႏွစ္မွ ငါးႏွစ္ျပည့္မွာမို႔ ဆိုးသြမ္းခ်င္စဖြယ္ အရြယ္ေကာင္းေလး၌ ရွိေနၾကသည္။

ယန္ယိုမင္ ဧည့္ခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ သူ႔ခရီးေဆာင္အိတ္ကို ဖြင့္ကာ သယ္လာသည့္ လက္ေဆာင္မ်ားကို ထုတ္ယူၿပီး ရွရွင္းခ်န္မိသားစုထံ ေပးလိုက္ေလသည္။

ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ပါပါးရွက ယန္ယိုမင္ကို ထမင္းစားခန္းအတြင္းသို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ၿပီး သူတို႔မိသားစုႏွင့္အတူတူ ညစာ စားေစသည္။

ပထမထပ္ တစ္ခန္းလုံးက ထိန္ထိန္လင္းလို႔ ေနၿပီး သားရည္ယိုဖြယ္ ဟင္းရနံ႔မ်ိဳးစုံက ေႏြးေထြးလွတဲ့အခန္းထဲ ရစ္သီလို႔ေနသည္။ တင္းတင္းက ကားအေသးေလးကို လွည့္ပတ္စီးလို႔ေနၿပီး သုန႔္သုန႔္ကေတာ့ ယန္ယိုမင္အေၾကာင္း စပ္စုခ်င္ေနတာမို႔ ယန္ယိုမင္ ေျခေထာက္အၾကား တိုးဝင္ကာ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲလ်က္ ေခါင္းေမာ့ ေမးလိုက္သည္။

"ဦးဦးက နာမည္ႀကီးလား။"

ဖန္းယင္း သူမသားကို ေပြ႕ခ်ီၿပီး တစ္ဖက္လွည့္ကာ ရွယဲ့လက္ထဲ ထိုးထည့္ေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ "ရွင့္သားကို အေဝးေခၚသြား၊ ဒီမွာ လာမရွုပ္နဲ႔။"

ထိုအခ်ိန္က ရွယဲ့ ကုတ္အကၤ်ီ ဆြဲခၽြတ္ဖို႔ လုပ္ေနတာျဖစ္ေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္စရာမရွိ သုန႔္သုန႔္ကို လွမ္းယူရင္း အခဲမေၾကျဖစ္မွုမ်ားကို ၿမိဳသိပ္ထားရေတာ့သည္။

ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စိတ္လွုပ္ရွားၿပီးေနာက္မွ မိသားစုဝင္တိုင္း စားပြဲတြင္ ထိုင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ယန္ယိုမင္ကေတာ့ ပါပါးရွ၏ ေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္ၿပီး ရွရွင္းခ်န္က ယန္ယိုမင္၏ ေဘးတြင္ ထိုင္လ်က္ရွိ၏။ ဖန္းယင္းကေတာ့ မာမားဖန္းကို ဟင္းခ်က္ရာတြင္ သြားကူၿပီး ဟင္းပူပူေႏြးေႏြးမ်ားကို စားပြဲသို႔ လာခ်ေပးေနသည္။ ရွယဲ့က ဝိုင္မ်ားထည့္သိမ္းရာ ဘီရိုအတြင္းမွ ဝိုင္တစ္ပုလင္း ထုတ္လာၿပီး စားပြဲေပၚ တင္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ "ဒီေန႔ ဒီဝိုင္ကို ေသာက္ၾကတာေပါ့။ မင္-ေကာအတြက္ အဆင္ေျပရဲ့လားဗ်။"