'ဟီး...တကယ္လား'
'ဟင္'
အခုက် ႐ုပ္က တစ္မ်ိဳး ႐ုပ္ေျပာင္း႐ုပ္လဲႊ သိပ္ေတာ္.ဒီကေလး ႐ုပ္႐ွင္မင္းသား လုပ္စားလို႔ကေတာ့ ေပးသမ်ွဆုေတြ သူခ်ည္း ဒိုင္ခံရမွာ အေသအခ်ာပဲ မယံုမရိွနဲ႔. ႐ုပ္ကိုက မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႔ ႏြားအိုဖင္က်ေနေရာ
'တကယ္မတိုင္ဘူးေနာ္ ခင္မ်ား...တိုင္မွာဆိုရင္ ထိုင္ငိုလိုက္မွာေနာ္'
'တကယ္ မတိုင္ေတာ့ပါဘူး ဆရာသမားရယ္ ငိုေတာ့မငိုပါနဲ႔ '
ေစ်းဝယ္လာပါတယ္ဆို ေစ်းေရာင္းတဲ့သူကိုျပန္ေခ်ာ့ဝယ္ေနရတယ္လို႔
တကယ္ပါ ၾကား မၾကားဖူးဘူး'ဟီး...ဟီး အာ့ဆို သြားေဆာ့ေတာ့မယ္ေနာ္'
'ဟာ ေဟ့ မုန္႔ဖိုး မယူေတာ့ဘူးလား'
'ေအာ္ ဟုတ္သား ေပးေပး'
ဟူးစ္ ဘယ္လိုဟာေလးလဲ မသိဘူး ပိုက္ဆံယူရမွာမ်ား ေမ့ေနရတယ္လို႔ ႀကီးပြားအံုးမယ္
'ေဟ့လူ... ေဟ့လူ'
'ဟမ္... ဟမ္'
'မျပန္ေသးပဲ ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ ျပန္ေတာ့ေလ'
'ဟမ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ '
'တဟမ္ဟမ္ နဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ျပန္ပါေတာ့ဆို ခင္မ်ားက အဲ့မွာရပ္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုကစားရမွာလဲ'
'မင္းတို႔ကစားတဲ့ ေနရာနဲ႔ ငါနဲ႔ အလြတ္ႀကီးပါဟ'
'ဟုတ္တယ္ေလ'
'အင္း..အဲ့ေတာ့'
ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ နဲ႔ ျပန္ေမးေတာ့ သူေလးက မၾကည္ၾကည့္ ၾကည့္ကာ
'ခင္မ်ားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကစားေနတုန္း မုန္႔ေတြ ယူသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ေနာ ေဟ့ေကာင္ေတြ
YOU ARE READING
My potato (ကိုယ့္ရဲ႕အာလူးေလး)[Z+U](completed )
סיפור קצרအျမဲတမ္းစြာစိလန္ေနတဲ့ မင္းႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္စားပစ္ခ်င္တယ္ -ဝမ္ရီေပၚ ကြၽန္ေတာ့္ကို အျမဲတမ္း ငိုေအာင္စတဲ့ ခင္မ်ားႀကီးကို အျမင္ကပ္တယ္ -ေ႐ွာင္ေ႐ွာင္းက်န္႔ အမြဲတမ်းစွာစိလန်နေတဲ့ မင်းနှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်စားပစ်ချင်တယ် -ဝမ်ရ...
🌿MP-1🌿
Start from the beginning