" ငါမယ်မယ်ကြီး အိပ်ဆောင်ကိုသွားမယ် "
" အရှင်မ မဖြစ်ပါဘူး ခုချိန်က .. "
" တိတ် ! ငါစကားနှစ်ခွန်းမပြောဘူး "
အဟောက်ခံလိုက်ရသော အထိန်းတော်ဆုန်း သည် နောက်ထပ်ပါးစပ်တောင်မဟရဲတော့ပေ။
လှည်းယာဥ် နဲ့တောင် မသွားတော့ဘဲ ခြေလျင်သွားသော အရှင်မ ကြောင့် နန်းတွင်းတစ်ခုလုံးကို မျက်ခုံးလှုပ်နေစေတယ်။
သိပ်ကို အရှိန်အဝါကြီးလှတဲ့ အရှင်မပေါ့။
မယ်မယ်ကြီး၏ အိပ်ဆောင်ကိုရောက်သောအခါ ဂျဲနီသည် ဟန်ပင်မဆောင်နိုင် ချက်ချင်း အပြင်ဘက်က လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။
" မယ်မယ်ကြီး ! ဂျဲနီ ပါ "
အဖြေထွက်မလာတာကြောင့် တံခါးကိုဖွင့်၀င်လိုက်တယ်။
မယ်မယ်ကြီးဟာ ခနဲ့ပြုံးတစ်ခုနဲ့ ဂျဲနီကို ကြိုဆိုတယ်။
ချွေးစို့နေသော ဂျဲနီကိုကြည့်ကာ မယ်မယ်ကြီး က လေပြေလေးနဲ့ စကားတစ်ခု တုန့်ပြန်လိုက်တယ်။
" ဂျဲနီ .. မင်းကို တစ်ခုခု က နှောင့်ယှက်နေပြန်ပြီလား "
" မယ်မယ်ကြီး ! ဂျဲနီ ကို မရွဲ့ပါနဲ့ ဂျဲနီ အတည်ပြောမလို့ပါ "
ဂျဲနီ ကသာ အရေးကြီးပုံပေါက်နေတာပါ။
မယ်မယ်ကြီး ကတော့ ခုထိ ပုလဲ နဲ့ ပတ်သက်သည့် ဆောင်းပါး စာအုပ်ကိုလက်ကမချသေး။
မယ်မယ်ကြီးက ပုလဲ လေးတွေကိုသိပ်မြတ်နိုးတာ။
ဂျဲနီကတော့ လိပ်ပြာလေးကိုမြတ်နိုးတာ။
" ဟုတ်ပြီ ဂျဲနီ ပြော "
" မယ်မယ်ကြီး ကျွန်မကို မုန်းလား "
" အရှင်မ .. ဒီမေးခွန်းကို ကျွန်မဖြေရင် ကိုယ့်ပေါင် ကိုယ် လှန်ထောင်း ဖြစ်သွားမှာ စိုးမိပါတယ် "
" ကျစ် "
ဟု သာပြောနိုင်ပြီး နန်းတွင်း အပြင်ဘက်က ပန်းတော ထဲ ပြန်၀င်ခဲ့ပြန်ပါပြီ။
ဘာလို့ ဂျဲနီ ကိုပဲ ဖုံးကွယ် ချင်နေကြတာလဲ။
ကျွန်မ က တကယ်ပဲ ကြောက်စရာကောင်းလို့လား။
မှောင်မည်းနေသော နှင်းဆီရိုင်းခြုံ ထဲ တိုးဝင်ပြီး တစ်ခြားပြည်နယ် တစ်ခုကို ခြေလှမ်းတစ်ခုလှမ်းမိသွားတယ်။
ဘုရင်ကြီး ဆိုသည့် ကျွန်မ အဖေ၏ နှိပ်စက်ဒဏ်များ ၊
အငယ်အနှောင်း၏ သမီး ဆိုပြီး လက်ညိုး၀ိုင်းထိုးကြသောဒဏ်များကို ကျွန်မ တကယ်ပင် မခံနိုင်တော့ပါ။
သေလောက်အောင် နာကျင်နေပါပြီ။
အခုကျွန်မအသက်က ၄၀နားကပ်လို့လာပါပြီ။
နှစ်၂၀ကျော်ကြာအောင် ဂျိုဆွန်းကိုအုပ်ချုပ်ခဲ့ရရင် တော်ပါပြီ။
ကျွန်မ ဘ၀မှာ မလိုချင်တာတွေရနေတာကို သိပ်မုန်းနေပြီ။
' လောကကြီးရယ် ကျွန်မကိုခွင့်လွှတ်ပါတော့ '
ဂျဲနီ သည် ပန်းရိုင်းတောထဲ ပစ်၀င်ကာ ဆူးပုံထဲ လှဲချပစ်လိုက်သည်။
နာကျင်မှုတွေ လျော့နည်းသွားပြီး အငွေ့အဖြစ် ပျောက်သွားသလို လေထဲမြောက်နေပြီ။
ကျွန်မ လွတ်လပ်သွားပြီ။
မယ်မယ်ကြီး၏ သားကိုသတ်မိလို့ မယ်မယ်ကြီး နှိပ်စက်တာခံခဲ့ရတဲ့ဘ၀ကနေလွတ်လပ်သွားပြီ။
ကျွန်မ ဘ၀ ကိုရစ်ပတ်ထားတဲ့ ပုလဲ ကြီး ဆီကနေလွှတ်မြောက်လာပြီ။
ကျွန်မ သိပ်ပျော်တာပဲ။
...
တစ်ခါတစ်လေ တော့လည်း လူ့ဘ၀ ကစိတ်ပျက်စရာကြီးပါ။
ရလည်းခဲသလို ပျော်ဖို့လည်းခဲပါတယ်။
...
ပုလဲ ဖြင့် ရစ်နှောင် ထားသောလိပ်ပြာငယ်
Start from the beginning
