Şizofreni

~Tres~

~Çınar~

"Yardım et"

"Adel yanıma gel"

"Kurtar beni"

"Adel yanıma gel"

"ÇINAR!!"

Gördüğüm rüyanın etkisiyle sıçrayarak uyanmıştım her zaman olduğu gibi yine aynı kız rüyamda benden yardım istiyordu yaklaşık bir aydırlı devam eden sürekli rüyam benim için klasikleşmişti... Elimi yüzümü yıkayıp yetimhanenin yemek salonuna gittim arkadaşlarım benden önce uyanmıştı bugün cumartesiydi kimse uyanıp uyanmadığımızı kontrol etmezdi.. Tepsiye yemek koyup onların yanına oturdum... Emre ve barış onlar benim için arkadaş değil aileydi

"Öldün sandık çınar uyanmasaydın kardeşim"

"Yine o kızı gördüm"

"Bak biz bence bunun robot resmini çizdirelim sokak sokak ararız ha ne dersin?"

"Oldu barış direklere falanda asarız"

"Kes lan başka fikrin varmı?"

Sessiz kalıp yemeğe başladım kimdi bu kız? niye benim rüyamdaydı? niye yardım istiyor? Kafam o kadar doluydu ki adam akıllı düşünemiyordum bile

'' Senin ki geldi kardeşim''

Kafamı kaldırıp içeri giren kızlara baktım yasemin.... Her zaman peşimdeydi ve bende yüz vermiyordum her ne kadar bizimkiler sevgili olmamı söyleselerde aşık olmadığım kişiyle sevgili olma fikri bana hiç mantıklı gelmiyordu..

'' Kesin sesinizi!''

'' Günaydın çınar kursa gelicekmisin?''

'' Hayır işim var''

'' Önemlimi? birlikte giderdik biliyorsun hoca bizi çift olarak seçti ''

'' Yasemin git başka biriyle çift ol gelmiyorum işim var!''

'' Peki o zaman görüşürüz''

Yaseminin gitmesiyle göz devirmiştim sevmiyorum arkadaşım anla artık şunu..

'' Çınar abicim birini seviyorsan falan söyle bu ne böyle nedensizce kıza artislik yapıyorsun hem ne işin var lan boş boş oturacaksın''

'' Robot resmini çizdireceğiz gökhan abi zaten biliyor ona söyleriz halleder ''

'' Hani saçmaydı bir anda ne oldu... bir dakika lan... sen sen yoksa ''

'' Ne ben yoksa?''

'' Çınar saçmalama çocuğum o kız sadece rüyana giriyor gerçek biri bile olmayabilir ona aşık olamazsın''

'' Mal mal konuşma barış aşık falan değilim sadece belki buluruz ha''

'' Ne diyeceksin bulduğunda 'Şey pardon ben sizi rüyamda görüyorumda acaba yardıma ihtiyacınız varmı' diyeceksin?''

'' Tamam kardeşim tamam ben tek giderim gelmeyin siz''

'' Götoş biz seni ne zaman yalnız bıraktık''

hepimiz kalkmıştık önce odaya gidip üstümü değiştirecek sonra gelicektim onlar beni aşşağıda beklerken yukarı çıktım... gözümün önünde hep onun yüzü vardı o masum ve küçük yüzü mavi gözleri o kadar güzeldi ki insanın içi gidiyordu saatlerce oturup onu izlemek istiyordum bu kadar güzel şeylerin arasında kötü olan şey ise sol kolundan akan kandı üzerindeki beyaz elbisenin sol tarafı hep kandı canım o kadar acıyordu ki bu gerçek bir acı değildi kalben hissettiğim bir acıydı hiç bir şey bu kadar zorlamıyordu onun kadar.. Onu sevmem saçmalıktı barış haklıydı belki gerçekten öyle biri yoktu ben sadece onu ölen küçük kardeşime benzetiyorumdur.. Kardeşimin öldüğü günkü elbisesi vardı üzerinde belki ben sadece kardeşimin yerini doldurabileceğim birini arıyorumdur ve bu kıza kafayı takmışımdır evet evet hayatımda hiç görmediğim birine kafayı takmıştım ... Hızlı bir şekilde giyinmiştim.. Gökhan abi bizim tesadüfen tanıştığımız biriydi sonra hep birlikte olduk kendisi jandarma özel harektta görev yapıyor bize çok yardımı dokundu ona adeli anlattığımda bana bu fikri sunmuştu ama ben red ettmiştim şimdi ise kuzu kuzu gidip robot resmini çizdirecektim.. Hızla aşşağıya inmiştim bahçede şişeyle küçük bir maç yapan barış ve emreyi görünce onların yanına gittim beni gören emre şişeyi bana atmıştı bende oradan çöpün hemen yanına sonra hiç konuşmadan Malatya il jandarma komutanlığına doğru yol aldık taksi çevirip bindiğimizde gökhan abiyi arayıp geleceğimizi ve konunun ne olduğunu falan söyledik oda boş olduğunu ve beklediğinin söyledik... Gayet sessiz bir yolculuğun ardından komutanlıktan indik barış maaşını aldığı için parayı o ödedi her ne kadar 15 yaşında olsakta okul çıkışı küçük 24 saat açık olan bir bakkalda çalışıyordu bende halamın yanında yemek satan küçük bir restorantta garsonluk yapardım bazı geceleri şarkı söylerdim orada günlük 100 lira bile bize yetiyordu... nedenini anlamadığım bir şekilde sesiz bir şekilde içeriye girmiştik gökhan abi kapıdaki görevliyle konuşmuştu girmemiz kolay oldu hemen odasına çıktık..

'' O hoş geldiniz çocuklar nasılsınız?''

'' İyiyiz abi sen ?''

'' İyiyim Allaha şükür eee çınar dediğime gelmişsin hayırdır nerden esti yapmam diye tutturmuştun''

'' Valla abi bizde anlamadık yemek yerken bir anda ben resmi çıkarıcam dedi''

'' İyi gelin bakalım hemen bitsin erken gidersiniz''

Hepimiz odadan çıkıp gökhan abiyi takip etmeye başladık kalbim yerinden çıkarmışcasına atıyordu  emre kolunu omzuma attı ona baktığımda bana gülümsedi... Emre bizim abimiz gibiydi yada babamız barış ise evin deli çocuğuydu bende ortanca çocuktum sanırım olgun ama yeri geldiğinde deli... İçeride resmi hazırlayan abiye genel olarak yüzündeki tüm detayları anlattım bir kaç dakika sonra elinizde olur diyip bizi gönderdiler gökhan abiyle odasına çıkıp sohbet etmeye başladık o askerlik anılarını korkunç bir şeye dönüştererek anlatıyor ve bundan zevk alıyordu... Bir kaç dakika sonra bir jandarma elindeki dosyayla gelmişti ve geri gitmişti gökhan abi elindeki zarfı açmayıp bana uzattı elerim titriyerek zarfı elinden aldım şuan ağlıyabilirdim öyle saçma bir psikolojinin içindeydim yani.. Yavaş yavaş zarfı üst kısmından yırtıp içindeki resmi çıkardım resimdeki kızı görmemle sanki adelin bir resmine bakıyormuşum gibi hissetmiştim o... O gerçekten çok güzeldi...

Orada 15 dakika kadar daha oyalanmış ve geri gelmiştik gelir gelemez odaya çıkıp adelin resmine bakmaya başladım elim otomatikmen o hep göz yaşlarını düşürdüğü yanaklarını buldu sanki ona dokunuyormuşum gibi nefesim kesilmişti gözlerim anında dolmuştu... Ağlamasından nefret ediyordum.. o kolundaki kandan nefret ediyordum ..onu o lanet odaya kapatan herkesden nefret ediyordum.. onun canını yakan her neyse ondan nefret ediyordum.. onun canını yakan her şeyden nefret ediyordum...

Ooo çınar bey ne yaptınız sanki kendi yazdığım karaktere aşık oluyormuşum gibi hissediyorum bana birnin acilen tokat atması lazım..

sonunda bölüm atabildim bana alkış.. Bugün 4 ders beden vardı canım çıktı bacaklarım onlar artık yok..

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN BB