Hedef Tahtası | Clint Barton [One-Shot]

Hedef Tahtası

Önünde bir hedef olmadıkça yaşamının bir silah gibi olmasının neye-kime faydası olur ki?

---

Onunla arasında hiçbir engel yoktu. Çevresi, ona engel olmaya çalışan, onu devirmeye çalışan bir gezegen dolusu canlıyla doluydu. Onu devirmekten fazlasını istiyorlardı. 'İstiyorlardı' değil, 'istiyordu' olmalıydı. Bir gezegen dolusu canlı onu devirmeye çalışmıyordu, genç adam düşüncelerini düzeltmek istedi.

İki kolunda da belirginleşmiş olan damarlar gözden kayboldu, germiş olduğu yayı ucundaki ok aşağı bakacak şekilde eğdi. Gözlerini kapadı ve düşüncelerini düzeltti. Bir gezegen dolusu canlı onu devirmeye çalışmıyordu; onlar, amacını gerçekleştirebilsin diye o şeye yardım ediyordu. O 'şey' kaderdi. Clint Barton bahtsız bir kadere sahip değildi. Kaderi çok şanslıydı, onu devirebilmek için, gömebilmek için eline sayısız imkan geçmişti ve o imkanları sonuna kadar kullanmıştı; kullanmaya devam ediyordu.

Düşüncelerini düzeltip pürüzlerini temizledikten sonra yayını kaldırdı. Karşısındaki hedef tahtasına, parmakları arasındaki okun üzerinden baktı. Ok kullanımına uygun yalnızca bir adet hedef tahtası vardı ve Clint orada yaşayıp çalışmaya başlayalı henüz üç ay olmuş olmasına rağmen hedef tahtasını haşat etmişti.

Hedef tahtası haşat olmuştu ama sadece tek bir noktasından. Tahtanın o noktası haricinde kalan yerlerde yalnızca toz vardı, ne bir çizik vardı ne de bir delik. Tahtanın yalnızca bir noktası haşat olmuş olsa da Clint Barton için tahtanın o kısmı hedefin en önemli noktası ve kullandığı tek noktası olduğu için genç adamın gözünde hedefin ömrü dolmuştu.

Haşat olmuş nokta hedef tahtasının tam ortasıydı.

Clint iki parmağı arasındaki yayı bıraktı. Doğru anın geldiğini anlayıp saldırıya geçen bir yılan gibi atılan ok hedef tahtasını tam ortasından ısırdı. Tahtanın ortasında bir oyuk oluştuğu için ok girmesi gerekenden daha derine girdi. Clint için hedef tahtasının oyuk olması başka şartlarda belki problem olmazdı ama kullandığı oklar dandik olduğu için daha derine saplanmış okları çıkarmaya çalışırken yanlışlıkla kırabiliyordu.

Kırdığı her ok maaşından kesiliyordu. İki kez o hataya düştükten sonra dersini almıştı artık, okları çekerken dikkatli davranıyordu. Oku bir hedef tahtasının değil gerçek bir insanın üzerinden alırmış gibi çekiyordu.

Düşündüğü örnekteki saçmalığı fark etti. Oku gerçek bir insandan çekmek için önce ortadan kırmak lazımdı.

Önündeki tezgahtan bir ok daha aldı ve yayına takıp yayı gerdi. Hedefin tam ortasındaki ok hala orada olduğu için hedefin üzerindeki başka bir noktayı gözüne kestirdi.

Parmakları arasındaki oku bıraktı ve ikinci saniye dolmadan ok hedefini buldu: Hedef tahtasının en sol üst köşesini vurmuştu. Tezgahın üzerinden üçüncü okunu aldı ve yayına taktı. Yayı gerdiği sırada gözleri, kulakları ve burnu ona hem kalmakta olduğu hem çalışmakta olduğu atış poligonunda antrenman yaptığını söylese de zihni bir anda fikir değiştirmişti.