Suyu Bulandıran Kız

7 - Philippe Kasadan Para Tırtıklıyor

— Kendimi öldüreceğim.

— Peki ama neden?

— Kasadan on bir bin frank aldım, yarın da hesap vermem gerekiyor, böylece kefaletim yarı yarıya azalmış olacak, zavallı annemiz de altı yüz frank gelire kalacak. Bu hiç önemli değil, ona bu parayı daha sonra bir servet olarak geri ödeyebilirim, ama şerefim lekelendi! Şerefsiz yaşamak istemiyorum.

— Aldığını geri verirsen şerefin lekelenmiş olmaz, ama işini kaybedersin, nişanından aldığın beş yüz frank kalır yalnızca sana, eh, beş yüz frankla da geçinilebilir.

— Elveda! dedi Philippe çabucak aşağıya inerken ve hiçbir şey duymak istemeyerek.

Joseph atölyesinden ayrılıp öğle yemeği yemek üzere annesine gitti, ama Philippe'in gizi, iştahını kaçırmıştı. Madam Descoings'i bir kenara çekerek ona o korkunç haberi verdi. Yaşlı kadın korkunç bir haykırışla elindeki süt tenceresini yere düşürdü ve kendisini bir sandalyenin üstüne attı. Agathe koşarak geldi. Haykırışlar haykırışları izledi ve uğursuz gerçek anneye itiraf edildi.

— O şerefini lekelemiş ha! Kendisine emanet edilen kasadan Bridau'nun oğlu para almış ha!

Dul kadının her yanı titredi, gözleri büyüdü, bir noktaya takıldı; Agathe sonra oturdu ve hüngür hüngür ağlamaya başladı.

— Nerede o şimdi? dedi hıçkırıklar arasında. Belki de kendisini Seine Irmağı'na atmıştır!

— Umutsuzluğa düşmemeli, dedi Madam Descoings; zavallı çocuk kötü bir kadına rastladı, bu kadın ona çılgınlıklar yaptırdı. Tanrım! Bu sık sık görülüyor. Philippe yurda dönüşüne dek o kadar acı çekti, mutlu olmak ve sevilmek için o kadar az fırsatı oldu ki, onun bu kadına tutulmasına şaşmamak gerekir. Bütün tutkular aşırılıklara götürür! Benim de yaşamımda kendimi bu yüzden bir kez kınadığım oldu, ama yine de namuslu bir kadın olduğuma inanıyorum! Bir kez işlenen hata kötülük sayılmaz! Hem sonra, yalnızca hiçbir şey yapmayan insanlar aldanmazlar!

Umutsuzluğu Agathe'ı o kadar üzüyordu ki, Madam Descoings ile Joseph ona bütün ailelerde böyle şeylerin olduğunu söyleyerek Philippe'in hatasını ufak göstermek zorunda kaldılar.

— Ama o yirmi sekiz yaşında, diye bağırdı Agathe, artık çocuk değil.
Zavallı kadının oğlunun tutumu hakkında ne düşündüğünü açıklayan müthiş bir sözdü bu.

— Anne, seni temin ederim ki o yalnızca sana verdiği acıyı ve yaptığı haksızlığı düşünüyordu, dedi Joseph.

— Ah! Geri dönsün! Yaşasın! Onun her şeyini bağışlarım! diye heyecanla cevap verdi zavallı anne, zihninde Philippe'in sudan ölü olarak çıkarıldığı korkunç bir tablo belirdi.

Bir süre iç karartıcı bir sessizlik oldu. Öğleye kadar vakit en acımasız seçenekleri düşünmekle geçti. Her üçü en ufak bir gürültüde salonun penceresine koşup çeşitli tahminlere kalkışıyordu. Ailesi üzüntü içindeyken, Philippe kasasında her şeyi rahat rahat düzene koyuyordu. Bir felaketten korktuğu için on bir bin frankı evinde sakladığını söyleyerek kasasının hesabını vermek cesaretini gösterdi. Rezil herif, kasasından beş yüz frank daha alarak saat dörtte çıkıp soğukkanlılıkla kumarhaneye gitti. İşe girdiğinden bu yana oraya uğramamıştı, bir veznedarın kumar salonlarına sık sık gidemeyeceğini pek iyi anlamıştı çünkü. Bu çocuk hesap biliyordu. Daha sonraki tutumu zaten o erdemli babasından çok dedesi Rouget'ye çektiğini kanıtlayacaktır. Belki iyi bir general olabilirdi, ama özel yaşamında girişimlerini ve kötü davranışlarını yasallık paravanası ardında ve ailenin kibar çatısı altında barındıran o adamakıllı kötü adamlardan biri oldu. Philippe bu girişiminde bütün soğukkanlılığını korudu. Önce kazandı ve altı bin frank kadar bir toplama ulaştı, ama belirsiz durumunu bir hamlede sona erdirme arzusuna kapıldı. Rulette siyahın on altı kez geldiğini öğrenip otuz-ve-kırk'ı[28] bıraktı, gidip kırmızı üzerine beş bin frank oynadı ve siyah on yedinci kez bir daha geldi. Albay o zaman bin franklık banknotunu siyah üzerine koydu ve kazandı. Talihin bu şaşırtıcı uyumuna karşın, kafası yorulmuştu; bunu hissetti, ama yine de devam etmek istedi. Oyuncuların önemsedikleri, ansızın ortaya çıkıp hemen kaybolan kâhinlik duyusu çoktan bozulmuştu. Sonra sıra oyuncuların kaybettiklerini belirten oyuna ara vermelere geldi. Zihin aydınlığı etkisini güneş ışınları gibi, yalnızca sapmayan doğru bir çizgi şeklinde gösterir, yönünü değiştirmemek koşuluyla etkili olur, şansın sekmeleri sırasında bulanır. Philippe her şeyi kaybetti. Bu kadar güçlü sınamalardan sonra, en gözü pek ruh gibi en aldırmaz ruh da çöker. Bu yüzden Philippe evine dönerken, kendisini öldürme sözü vermiş olmasından çok, hiçbir zaman kendisini öldürmek istemediğini düşünüyordu. Artık ne kaybettiği işini, ne el konulmuş kefaletini, ne annesini, ne de mahvına neden olan Mariette'i düşünüyordu. Eve girdiğinde, gözleri yaşla dolu annesi, Madam Descoings ve kardeşi boynuna sarıldılar, onu öptüler ve neşe içinde şöminenin başına götürdüler.