Savaşçı Melez (ASKIDA)

Bölüm 9/Güven

Yine yeni bölümle karşınızdayım. Pek fazla söyleyecek birşeyim yok sadece yorum ve vote bekliyorum. İyi okumalar...

Multi: Austin ve Thalia

Video: The Call

Zack gideli tam tamına 4 dakika 23 saniye geçti. Ne yerimden kıpırdayabiliyorum ne de yardıma gidebiliyorum. Bu yüzden bende dakikaları saymaya karar verdim.

+Thalia ya çocuğun başına birşey geldiyse?

İç karartmakta iç sesimin üstüne yok ve moral altüst olur. Aslında Zack idare edebilir nede olsa kurtadam ve güçlü yani. Normal hayatımı özlemiyor değilim.

''Thalia!'' Adımın söylenmesiyle yerimde sıçradım. Dalmıştım ne güzel. Etrafıma bakıp sesin geldiği yönü aradım.

''Buradayım'' Ah Tanrım ilk defa başıma böyle birşey geliyor ne yapmam gerek? Sesi duyuyorum ama görüntü yok acaba burada çekmiyor mu? Fazla saçmaladığımın farkına bakıp herhangi bir yöne doğru yürümeye başladım.

Sonuç olarak karşıma bir çift salak ile avanak çıktı.

''Ne oldu yenilmez kız korktun mu?'' dedi Zack. Kahkahaları anırmaya dönmüş elleri karınlarında dalga geçiyorlar! Bak sen şu işe!

''Aman Tanrım delirdiniz mi siz? Gecenin bu saatinde böyle bir şaka yapılır mı?'' Anırmaları yerini iç çekişlerine bırakmıştı. Zeka fışkırıyor bunlardan ya!

''Kızım ya ne biçim kırdın kolumu. Hala sızlıyor.'' dedi Austin. ''Bir daha sana bulaşmayacağım.''

''Başta bulaşman hataydı. Bunun acısını çok kötü çıkarıcam sizden.'' Eve doğru yürürken aklıma gelen fikirle onlara döndüm.

''Belkide...'' Elimi çeneme koyup düşünüyormuşum ifadesi verdikten sonra cümlemi tamamladım. ''Belkide size bu akşam yemek vermemeliyim.'' Tehditime gözlerini pörtleterek baktılar. Tamam kaslı maslı çocuklar ama yedikleri nerelerine gidiyor anlamıyorum? Yemeğe çok düşkünler.

''Bu çok acımasızca!''

''Ah hadi ya sizin yaptığınız çok güzeldi. Sizin yaptığınızın yaninda bu bir hiç. Sızlanmayı kesin ve yürüyün.''

Arkamdan mızmızlanarak ilerlerken ''Seni en son uysal,çekingen ve içine kapanık bir kız olarak hatırlıyorum. Bakıyorumda bayağı şey değişmiş.'' dedi Austin.

Söylediklerine cevap vermedim ama onay verdim. Austin bu söylediklerinde haklıydı. Gerçekten bu konuyu daha önce düşünmemiştim. O kadar çok şey değişti ki hayatımda bende arada kaynamışım. İnsanlarla pek konuşmayan biriyim. Tanıdıklarım dışında. Güvenimi gerçek anlamda kazananlara iyi yaklaşıyorum. Öğrendiğim bunca şey bende yan etki yaptı sanırım. Değişince tam değişen biri oluyorum.

''Ne demek istiyorsun?''

''Bilmem içimden böyle geldi.'' diyip omuz silkti.

''Ne alaka?'' diye soru sordum. Tartışmaya başlamaya az kaldı.

''Hey çocuklar bende buradayım.'' diyip araya girdi Zack. ''Yanlız kalmak istiyorsanız anlarım.'' dedi muzip bir sesle. Yüzümü buruşturup yanaklarımın kızarmasını engellemeye çalıştım.

''Zack kapa çeneni.'' Austin aklımdan geçeni söylediğinde Zack omuz silkti. Ellerini cebine koyup en önde yürümeye başlayan Zack'e sinirle baktım.

Evde büyük ve saçma bir karşılama merasiminden sonra yemek bol neşe ve sorunsuz geçti. Benim dışımda herkesin keyfi yerindeydi. Kafama taktığım birşeyi sürekli düşünen biriyim ve şu değişim olayını ciddi anlamda kafaya takmış durumdayım.