Eindelijk omarmd door het water

Ik stond daar
Alleen in de kou
Rood gezicht van het huilen
Met wazige ogen had ik de hulplijn op de brug waar ik nu stond gebeld
Terwijl ze zeiden dat ze er aan kwamen hing ik alweer op

Ik stond daar
Starend naar het water
In de wind die ruw langs mijn blote armen bewoog
De zon was nu al een lange tijd onder
Auto's reden achter me
Mensen in auto's reden achter me op weg naar
een afterparty
Toeteren, Zwaaien
Of gingen huilend terug naar huis met een gebroken hart

Maar goed, ik stond daar
Ik bleef nog heel even staan
Met de gedachten om te gaan?
Nee, het water was zo verleidelijk
Ik hoorden mensen naar mij toe komen
Een mevrouw met een warme zachte stem
Net als de vrouw van de hulplijn
Liep naar me toe
En haalde mij bij de rand van de brug vandaan
Weg van het water
Gedachten flitsten door me heen

Waarom stond ik daar dagelijks
Wat dacht ik wel niet
Was ik zo wanhopig?
Zo zielig
Zo dom
Maar toen kwam de zin
De zin die alles veranderde
Die zin
Ik wilde weer terug naar de rand
Maar de mevrouw had me stevig vast
BLIJF VAN ME AF
Na even worstelen hield ze het niet meer
En liet per ongelijk los
Ik rende naar de rand

Daar lag ze
Het water
Het klotsende water met de maan
Die weerspiegelden in de kleinste ribbelende golfjes
Ik hoorde twee grove voetstappen
Ze kwamen dichterbij
Ik keek achter om maar kon ze niet goed zien
Door de tranen?
Die langzaam over mijn wangen rolde
Ze voelde zwaar
Zwaar en koud
Als kleine steentjes die prikkelend over
mijn huid schuren
Ik zag wel hun figuur
Twee grote mannen
Gespierd
Maar dat maakte me niks meer uit

Ik draaide me om
En klom over de railing heen
En keek de twee mannen en de mevrouw
Met inmiddels een verslagen gezicht
Met woorden die ik niet meer kon verstaan
Voor de laatste keer aan

Ik laat los
Ik voel de wind
Het voelt koud
Ruw
Maar op een of andere manier ook vredig
Ik voelde het koude water mijn rug aanraken
Even geleden stond ik daar
En nu lag ik in het water op het punt van verdrinken
Ik voelde mijn lichaam zwaarder worden
en naar beneden zakken
Met mijn gezicht als enige boven water zie ik hoe mensen over de railing kijken
Mijn blik wijkt af naar de zijkant van de oever
Ik zie mensen het water in gaan
om me te hulp te schieten
Ze staan stil
Ze kunnen niet verder
Het wordt te diep voor ze om nog
te lopen of te zwemmen
Ik kijk ze aan en lach

Langzaam richt ik mijn gezicht weer naar boven
Ik zie grote fel lichtgevende sterren
en een halve maan
Het water komt nu ook op mijn gezicht
Ik voel het tintelen van de kou
Ik zink
Door mijn neus vloeit nu ook water
Ik verdrink
Na een tijdje voel ik het water mijn oren in komen
Ze ploppen en laten het binnen
Ik had mijn ogen nog gesloten
maar die beginnen nu ook pijn te doen
Ik sluit ze

Daar was ik rennend naar de railing
Daar viel ik tranen die zweefde door de lucht
Daar raakte ik het water kijkend
hoe de mensen handelde
En de maan langzaam verdween
Daar zonk ik
Ik voelde het koude water weer en mijn adem werd per seconde steeds minder
Korter
Steeds korter
Een zachte bodem raakte mij rug
Met al mijn kracht pakte ik de bodem met mijn hand
Zacht zand vloeide over mijn rechterhand
Als een zachte stof
De zachte stoffen die oma altijd had gebruikt om truien mee te maken

Mijn laatste adem zuchten ik uit
Met mijn ogen weer open zag ik grote luchtbelletjes steeds kleiner worden en steeds verder weggaan
Daar stond ik
Daar viel ik
Daar raakte ik
Daar lag ik
Eindelijk omarmd door het water