TWIX // h.s

PART 61: 7854428651468 - 0

Uzun zaman geçti ve buna rağmen kısa bir bölüm yayınlamak 'zorunda' kaldım. Açıkçası One Direction'un hiç beklemediğim haberlerle gündeme gelmesi moralimi o kadar bozdu ki, içimden hiç bölüm yazmak gelmedi. Louis ve Eleanor haberi... Zayn ve başka bir kızın fotoğraflarının internete sızmasından sonra gruptan ayrılmasını bize bir Facebook güncellemesi ile haber verilmesi... Onun için tabi ki en iyisini istiyorum, ne kadar üzülsem ve hala gruba geri dönmesini deli gibi istesem de kararına net bir şekilde saygı duyuyorum. Bilmeyenler ve Zerrie severler için ayrılmadıklarını söylemekten dolayı mutluyum.

1D şuan dört kişi gözükebilir ama hala beş kişiler.

Kısa olan bölüm için üzgünüm, iyi okumalar. XJ

PART 61: 7854428651468 - 0

Pekâlâ, böyle hayal etmemiştim. Zaten genelde böyle şeyleri hiç kimse hayal etmezdi. Bu durumdan şikâyetçi olmazdım, normalde. Fakat eğer ödül törenine katılmanın bir gün öncesinde, ertesi gün güzel gözükmek için iyi bir uyku çekmeniz gerekirken aksine tam zamanında grip olan sevgilinizin başında tüm geceyi ayakta geçirmeniz ancak birkaç şikâyet ile hafifletilebilirdi. Sevgili Harry Styles'ın gece boyunca sümüklü mendillerini aksatmaksızın çöpe atma şerefine erişebilen en şanssız kişi tabi ki bendim; Yılın Modeli ödülüne aday olan ve uyuması gereken şanssız ben.

"Lanet olası, aptal, rahatsız koltuklar. Sizi beni bu hale getirin diye satın almadım!" Belim ve boynumda eşit düzeyde dağılmış olan ağrılara sitem ederken, telefonumun alarmını kapattım. Neden yatakta değil de, burada uyuyakalmak zorundayım? Vücudumu esnettikten sonra ayağa kalktım ve yatakta hala mışıl mışıl uyuyan Harry'yi delice kıskandım. Yine de söylenecek söz yoktu ve eminim ki biraz daha şikâyet edecek olursam, hiç iyi bir kız arkadaş olmayacaktım. Hızlıca duşa girdim ve boynum ve belimin daha iyi olduğuna karar verdiğim beş dakikalık süreçten sonra vücuduma doladığım havlu ile banyodan çıktım. Odaya geri döndüğümde Harry yeni bir mendile daha sümük bulaştırıyordu.

"Günaydın canım, iyi uyudun mu?"

Tabi ki de uyudu. Ve o kadar horladı ki... Şhh, sus Ella. Sen iyi bir kız arkadaşsın.

"Evet," Harry bir kez daha burnunu hışladı ve daha sonra mendili buruşturarak silmekten kızarmış olan burnunu eliyle ovaladı. "İlaçlarımı içersem daha iyi olacağım." Yani oyalanma ve bana kahvaltı hazırla mesajı veriyor ve hey, bu ne zaman böyle hizmet bekler oldu?

"Pekâlâ, üzerimi giyindikten sonra sana hızlıca kahvaltı hazırlayacağım. Biraz sabretmen gerekiyor." Sadece kafasını salladı ve karşısında durduğum yarı çıplak halime ilk defa dikkat etmeden kendini tekrar yatağa bırakarak eline yeni bir mendil aldı. Ah, üretildiklerine bin pişman olmalılar. Üzerimi oyalanmadan giyinmeye çalıştım ve saçlarımı kurutmadan aşağı, mutfağa koşturdum. Ocağa koyduğum küçük tencerede yumurta haşladım ve bir yandan da sıcak suyun kaynamasını bekledim. Aslında şu an stüdyoya gitmeli ve kıyafet provası almalıydım ama sevgilimin yamuk kıçını düzeltmekle uğraşıyorum ve onun hasta olduğunda lanet olasıca bebek davranışları var. Ha, bir de tüm bunlara katlanmamı sağlayan hislerim...

Elimin cayır cayır yanmasını sağlayan yumurtaları soyarken, gözlerim sosislerin üzerindeydi. Lanet, yemek yaparken heyecanlanıyorum çünkü bir şeyleri yakmak gibi bir huyum var. Hazırladığım kahvaltıyı geniş bir tepsiye dizerken, stresimi atmak için ağzıma dolanan Night Changes'i sesli mırıldandım.

Biz sadece yaşlanıyoruz bebeğim

Ve son zamanlarda bunu düşünüyorum

Seni de deliye çeviriyor mu?

Kıçımı tutamayıp grip olmak?

"Hey, şarkının sözlerine de ne yaptın böyle?" Harry şaşkınlıkla kapıda dikilirken, ben aynı anda elimdeki tepsiyle mutfaktan çıkmak için kalakalmıştım. Dudaklarımı ısırdım. Kıçımı tutamayıp grip olmak da neyin nesi? Yorgunluğum istemsizce şarkının sözlerini değiştirecek türdendi.

"Kahvaltın hazır, nerede yemek istersin?" Konuyu değiştirme çabama dudak büzerek yukarıyı işaret etti ve elini geçmem için uzattı. Yanından geçtim ve hızlıca merdivenleri çıkarak odama girdim.

"Gece sana zorluk çıkardım öyle değil mi?" Tepsiyi yatağa bırakıp oturduğumda Harry'nin üzgün ve mahcup sesini duydum.

"Saçmalama ve buraya gelip kahvaltını et. İlaç saatin geçiyor." Öne doğru uzandım ve kollarımla onu yatağa çektim. Bana itaat ederek yatağa yerleşti ve çayına şeker atarak karıştırdı. Kupayı dudaklarına götürürken, saçlarını geriye ittirdim.

"İlaçların tadı berbat," Hayır, hayır, lütfen tekrar mızmızlanmaya başlamasın! "İçmek istemiyorum." Harry özenle dilimlediğim ekmekten koca bir parça ısırarak ağzını daha fazla doldurabilirmiş gibi birkaç parça sosisi de aynı anda yemeye çalıştı.

"Tadı kötü bir ilaç fakat bir hasta olarak buna ihtiyacın var. Bilirsin, minik kulak..." Kıkırdadım ve yeşil gözlerinin beni ilgiyle süzdüğünü gördüm. "Sonu iyi biten her şeyin başlangıcında baş etmen gereken zorluklar vardır." Dilimlediğim yumurtalar ağzını doldurmuşken konuşmaya çalıştı fakat bunu başaramayınca yutmayı bekledi. Bu haline yine kıkırdadım ve biraz yavaşlaması için çatalını elinden aldım. Yani, aklıma takılan bir şey var; hasta olan insanların iştahsızlık yaşaması gerekmez mi?

"Ells, böyle konuşmaya devam edersen küçük dilimi yutacağım." Omuzlarım düşerken göz devirdim. Her şeyi maffetmeye bayılıyordu.

"Akıllı laflar edememen benim suçum değil," Kendimi savunurken aynı anda çatala biraz peynir batırarak ona uzattım. Beklemeden ağzını açtı ve peyniri ağzına almadan önce yaklaşarak beni öptü. Ağzındakileri bitirdikten sonra alayla cevap vermek için ağzını açtı.

"Uykusuzluğun verdiği stresi şarkılarımıza bulaştırmanda kendi iradesizliğin, seni uykusuz bıraktığımı biliyorum." Aynı cümlede iki farklı duygu barındırabilen tek varlık olarak Styles'ı tarihe geçirmemiz gerekmiyor mu? Çayını keyifle içmeye başladı.

"Eğer kıçını sıcak tutmayı başarabilseydin, törene uykusuz bir hortlak gibi katılmış olmayacaktım!" Suratımı ona yaklaştırıp çemkirdiğimde bir anlık refleks ile geri çekildiğinde ağzından birkaç damla çay dudağının kenarından akmaya başladı.

"Oh, niye? Kıçımı soymaya pek bir meraklıydın hâlbuki..." Ve Harry Styles yine 7854428651468 - 0 galip geliyor.