"သားငယ် လာပြီ"
ကျွီခနဲ တံခါးပွင့်သံနှင့်အတူ ကြာရသည့်
မေမေ့အသံက နူးညံ့စွာ ၊ ချိုသာစွာ။
လှိုင်းဆက် စစချင်း မြင်လိုက်ရတာကတော့
နက်ပြာရောင် ရှပ်အင်္ကျီလက်ရှည်နှင့်
ယောပုဆိုးကို တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားသည့်
ခပ်ပြည့်ပြည့် ကောင်လေးပင်ဖြစ်သည်။
မျက်နှာထက်ကမူ မနေ့ကထက် ပိုပြီး ကြည်လင်နေကာ ပါးပြင်ထက်ရှိ
တချို့နေရာလေးများမှာ
သနပ်ခါးစက်ကလေးများ ပုံတင်ကာထား၏။
လူပျိုပေါက်ကလေးက သူ့ဝက်ခြံများကို
ဖုံးကွယ်ထားဟန်တူသည်။
အပြုံးတစ်ခုနှင့် ခေါင်းလေးငြိမ့်လျက်
နှုတ်ဆက်တဲ့ ကောင်လေး။
လှိုင်းဆက်သည်လည်း အပြုံးတစ်ခုနှင့်သာ
တုန့်ပြန်ဖြစ်ပါသည်။
ကောင်လေး ဘေးနားက မေမေကတော့
ဆင်စွယ်ရောင် မြန်မာဝတ်စုံဝတ်ထားပြီး
ဆံထုံးမို့မို့ နှင့်ဖြစ်ကာ ကျက်သရေရှိလှသည်။
မေမေက လှိုင်းဆက်ရဲ့ ခါးပြင်ကနေ
အသာပွေ့ဟန် ထိထားရင်းဖြင့်
ကောင်လေးဆီ မျက်နှာချင်းဆိုင်တဲ့အခါ
ထူးထူးခြားခြား ရှက်ရွံ့သလိုခံစားရပြီး
တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ နွေးထွေးမှုကို ခံစားရသည်။
သူ့အား ပွေ့ဖက်ထားပုံက ဂုဏ်ယူသည့်ဟန်။
ဒီလို ပွေ့ဖက်မှုမျိုးက သိပ်ရှားပါးခဲ့သည်မို့
လက်လှုပ်ရှားမှုကပင် သူ့စိတ်ထဲမှာ သိပ်ကို
သိသာလွန်းနေပါသလို။
" မေမေ ငြိမ့်ကိုခေါ်ရင်း ဘုရားသွားချင်တယ်။ သားငယ်ပါ လိုက်ခဲ့တော့။
မနက်စာကို အပြင်မှာစားကြတာပေါ့"
မေမေ့ အသံက ပျော်ရွှင်မှုများပြည့်လျက်။
အသာယာ လွှတ်လို့သွားသော လှိုင်းဆက်ရဲ့
ကျောပြင်ထင်မှာတော့ နူးညံ့မှုတို့က
ကျန်ရစ်နေခဲ့ပါသေးသည်။
"သား ငြိမ့် ကို စောစောနှိုးပြီး ပြင်ခိုင်းရတယ်။ အိပ်ရေးရော ဝရဲ့လား ကလေးရဲ့။
သား အစ်ကိုကတော့ စောစောထသမားမို့
ကြီးကြီးက အထူးထွေ နှိုးမနေတော့ဘူး"
မေမေက လှိုင်းဆက်ကို အမြဲတမ်း
သိနေပါသည့်ဟန် အကျင့်စရိုက်တို့ကို
တိကျ ယုံကြည်မှုရှိစွာ ပြောပြလို့နေသည်။
" ဝ ပါတယ်ကြီးကြီး။
ကျွန်တော်လဲ အလုပ်စ ကတည်းက
နည်းနည်းစောစောထရတယ်ဗျ"
YOU ARE READING
ငြိမ့် (COMPLETED)
Romance(အချစ်က ငြိမ့် / အခ်စ္က ၿငိမ့္) Both Zawgyi and Unicode Available
Chapter-4
Start from the beginning
