Unicorn Madness: Part 1

Hoofdstuk 7: The End of the madness

Toen ik Gilles zag wist ik als dit gevecht zwaar voor me ging worden, ik wou mijn vriend niet verslagen, maar als het echt moet, zal ik bereid zijn om de vrede te herstellen en Gilles af te maken. Ik deed mijn harnass af en... begon met dansen, de verliezer geeft zich over was de afspraak, het gevecht was zwaar maar ik gaf niet op ik deed een moonwalk afgemaakt met een salto die opgevolgd werd door een reeks van snelle draaien met uitgestrekt been. Gilles was hellemaal kansloos tegen mijn chille moves, toen kwam Pannekoek met het macdonalds meisje op zijn rug om het gevecht af te maken met een passievolle Tango. Gilles was verzwakt en gaf zich over, als snel was de hypnose uitgewerkt en was Gilles weer de oude. maar ik kon het gewoon nietmeer aanzien hoe de Gilles altijd het slachtoffer werd, daarom liet ik hem herijzen als The Ghost Rider. ik zag hem nog nooit zo gelukkig, waarschijnlijk omdat hij nog nooit werd bekeken als stoer of cool, maar ik was enorm blij voor hem, hij was eindelijk die persoon als hij wilde zijn en kon eindelijk helpen in de oorlog, hij sprong op zijn motor en rijde recht uit het schip om mee te vechten tegen de landtroepen van de Brambo's. Ik sprong op pannekoek en vloog terug naar de basis waar ik met Swaggy de Block en Gilles had afgesproken voor ons eindplan af te maken. we hadden besloten om onze laatste persoon naar hier te halen om dit voor eens en altijd af te maken, iemand die verstand had van nucliare bommen, we kozen voor het duo Bert  en Ernie. het duo was zelfverzekerd, ze hadden zelfs nucliare bommen bij van hun eigen merk 'BertAndErnie.com' ze lieten de bom recht op het laatste leger van brambo's vallen, maar het kassameisje van de macdonalds. ik was er kapot van, maarja je weet wat ze zeggen: de een zijn dood de ander zijn brood.