"ဘာပြုံးနေတာလဲ.. ဟင်"
"ညက ကလေးရဲ့ ပုံစံလေးကိုတွေးရင်းပြုံးနေတာ"
အဲရစ် ပြန်ဖြေလာတဲ့အဖြေကို ကြားတော့ ကျားသစ်ပေါက်စလေးကို မာန်ဖီသလိုနဲ့ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်တော့သည်။
'အချစ်ပိုရပြန်ပြီကလေးရယ်'
ထို့နောက် ဝိုင်ကီ့ကို ရေဗန်းအောက်ကိုဝင်စေလိုက်သည်။အဲရစ်ကလည်း သူ့အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ပြီး ရေတွေစိမ့်ကျနေတဲ့ ရေဗန်းအောင့်ထဲဝင်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်လည်း ခေါင်းလျှော်ရေချိုးပြီး သဘက်ပတ်ပြီးရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာသည်။ ဝိုင်ကီကတော့ ကုတင်ပေါ်ကိုအဲရစ်ပြောသလိုလေးဖက်ထောက်လိုက်သည်။ အဲရစ်ကလည်း ဆေးထည့်ပေးဖို့ ကုတင်ဘေးနား ကဗီရိအသေးလေးထဲက ဆေးသေတ္တာဘူး ကိုယူလိုက်ပြီး လိမ်းဆေးအနည်းငယ်ကို ဒဏ်ရာရဲ့နေရာလေးကိုဖိလိမ်းပေးလိုက်သည်။
သောက်ဆေးတစ်ချို့ကို ဆေးသေတ္တာထဲ အသင့်ထည့်ထားတဲ့ ပလက်စတစ်ထဲ ကိုထည့်လိုက်ပြီး စာတင်ခုံပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဝိုင်ကီ့ဘက်ကိုလှည့်ပြီး၊
"ကလေး ကိုယ်ဆေးတင်ပေးခဲ့တယ်
ပြီးရင်သောက်လိုက် ကိုယ် ဟိုင်ကီ့ဆီသွားပြီ"
"ဟုတ်"
အဲရစ်က ဝိုင်ကီ့ကိုပြောလို့လည်း ပြီးရောတံခါး လက်ကိုင်ဘုကို ကိုင်ပြီး ထွက်မယ့်နေရာမှာရပ်ပြီး ။
"ရှက်နေသေးတာလား"လို့ပြောပြီးအဲရစ်ကထွက်သွားသည်။ တစ်ဖက်က ဝိုင်ကီက တော့ရှက်လွန်းလို့ ကုတင်ပေါ်ကိုပြေးတက်မိပြီး စောင်ကြုံမိသည်။
"ဒီလူကြီး ကတော့"
ထို့နောက် ဗီရိုထဲက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဖြစ်မယ့် ဝတ်စုံကိုထုတ်ဝတ်ပြီးရေသောက်ဖို့အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားလိုက်သည်။
.....
"Shit! "
တံခါး လက်ကိုင်ဘုကို ကိုင်ပြီးဝင်လာတဲ့ အဲရစ်ကို ဟိုင်ကီက ဆဲလိုက်သည်။ ဘောင်းဘီဝတ်နေတာကို အသံပေးဘဲ ဝင်လာတဲ့ ခွေးကောင်ကို ဟိုင်ကီစိတ်တိိုမိပါသည်။
"မင်းဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ဟဲဟဲ ငါ့ကောင်ကလည်း အဝတ်အစား လေး!"
part 5
Start from the beginning
