မင္းကဘယ္တုန္းကဒီေလာက္ထိအငိုသန္သြားရတာတုန္း။အက်င့္ပ်က္ေနလိုက္ပံုမ်ား...။

သို႔ေသာ္ ျမတ္မင္းမေဟာ္၏မ်က္ရည္မ်ားက႐ွင္းဆက္ဟူ
သည့္လူသားေလးေၾကာင့္သာျဖစ္တည္ခဲ့ရသည္
မဟုတ္ပါလား။

အတိုင္းအဆမရိွျမတ္ႏိုးမိသည့္အခါတြင္မ်က္ရည္က်သည္။
အဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္လြန္း၍မ်က္ရည္က်သည္။
ေပ်ာ္ရႊင္ရလြန္း၍လည္းမ်က္ရည္က်ႏိုင္ပါသည္။
အခ်စ္သည္အမ်ိဳးစံုႀကိဳးခုန္ကာျဖင့္လူသားမ်ားအား
ကလူက်ီစယ္ႏိုင္လြန္းေပသည္။

႐ွင္း၏လက္ဖမိုးကိုဆဲြယူနမ္း႐ိႈက္ကာမ်က္ရည္မ်ားစီးက်လ်က္သားျဖင့္မေဟာ္သည္ " ႐ွင္း" ဟူသည္ကလဲြ
မည္သည့္စကားမွမဆိုလာႏိုင္ေတာ့။

"ဘာလို႔မ်က္ရည္ေတြက်ေနတာလဲ ငါႏိုးလာၿပီေလ "

႐ွင္း၏ဤအေျပာတြင္မေဟာ္ကေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ျပလာသည္။မ်က္ရည္မ်ားကေပါက္ခနဲေပါက္ခနဲလြင့္စင္
က်ေနလ်က္။

ဤသို႔ျဖင့္မေဟာ္၏စကားသံကိုၾကားရဖို႔အေရး တစ္နာရီခန္႔ေစာင့္ဆိုင္းလိုက္ရသည္။ဒါေတာင္သူ႔မွာစကားတစ္ခြန္းထြက္လာဖို႔ကိုေတာ္ေတာ္အားယူေနရေသးသည္။

"႐ွင္း..."

ထြက္လာေသာစကားတစ္ခြန္းမွာလည္းထပ္ၿပီး
"႐ွင္း" ပါပင္။

"ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလဲ ဒီအေတာအတြင္း "

႐ွင္း၏လက္ဖမိုးကိုတယုတယဆုပ္ကိုင္ေထြးေပြ႔ရင္းမွ
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့မ်က္ဝန္းမ်ားကိုအျမတ္တႏိုးေငးရင္းမေဟာ္ကျပန္ေျဖလာသည္။

"ဘာမွမျဖစ္ဘူး အားလံုးအဆင္ေျပတယ္ အကုန္အဆင္ေျပတာမို႔မင္းကဘာမွေတြးေနစရာမလိုဘူး "

"ဘာလို႔ေတြးေနစရာမလိုမလဲ ငါတို႔အေၾကာင္းမင္းအိမ္ကသိသြားၿပီေလ ခုေလာက္ဆိုေမေမတို႔ေရာသိသြားၾကၿပီမဟုတ္လား "

မေဟာ္က႐ွင္း၏မ်က္ႏွာကိုခပ္ဖြဖြထိေတြ႔လိုက္ကာေခ်ာ့ေခ်ာ့ေမာ့ေမာ့ဆိုလာျပန္သည္။

"႐ွင္း...ေလ်ွာက္မေတြးနဲ႔ ခုမွႏိုးလာခါစရိွေသးတာကို
မင္းအိပ္ေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီမွတ္လဲ
၅ရက္ေတာင္ "

CHEERLEADER (Completed) Where stories live. Discover now