[ ប្រពន្ធមហាឃោរឃៅ ]ចប់✔

[ PART 22 ] ចះុឯងមិនអាណិតជីមីនខ្លះទេហ៎?

< ថេយ៍សួរហើយឯងគិតយ៉ាងម៉េច? > យ៉ុនហ្គី

< ខ្ញុំមិនដឹងទេបើមិនទាន់ដឹងច្បាស់ផងថាអ្នកណាអ្នកធ្វើ បើខ្ញុំប្រាប់ថាជីមីនអ្នកធ្វើច្បាស់ណាស់ថេយ៍នឹងសម្លាប់ខ្ញុំមិនខាន > ជុងគុក

< ឯងសាកប្រាប់មើលបើមិនដោយទាំងយើងទៀត > យ៉ុនហ្គី

< ខ្ញុំថាបងលើសខ្ញុំទៅទៀតព្រោះបងបានដេញជីមីនចេញទាំងដែរជីមីនបារម្ភពីថេយ៍ស្ទើរស្លាប់ > ជុងគុក

< ម៉េចក៏ឯងមកចាប់កំហុសយើងវិញ? ក្រែងឯងក៏ថាឲ្យជីមីនដែរមិនចឹង? > យ៉ុនហ្គី

< ខ្ញុំថាឲ្យមកពីខ្ញុំមិនដឹងរឿង > ជុងគុក និយាយហើយក៏ដើរចូលទៅមើលប្រពន្ធរបស់ខ្លួនវិញដែលធ្វើឲ្យយ៉ុនហ្គីដែរឈរស្តាប់ពាក្យជុងគុកនិយាយមិញដូចរៀងភ្ញាក់ខ្លួនព្រោះថាជុងគុកថាឲ្យជីមីនព្រោះមិនដឹងរឿង ចឹងបានន័យថាឥឡូវជុងគុកដឹងរឿងហើយត្រូវអត់?

< ជុង!!ម៉េចអូនសួរបងហើយបងអត់ឆ្លើយប្រាប់អូនចឹង > ថេយ៉ុង សម្លឹងមើលនាយម៉ក់ៗព្រោះមិត្តដែរនៅក្បែរថេយ៍ជានិច្ចមានតែជីមីននឹងឯងហើយចះុឥឡូវ?ម៉េចក៏អត់ឃើញជីមីនមកសោះចឹង?

< គឺជីមីនរវល់នៅក្រុមហ៊ុនរួចពីរវល់ជីមីននឹងមកមើលថេយ៍ហើយ > យ៉ុនហ្គី ដោយឃើញជុងគុកមិនព្រមឆ្លើយក៏ដើរចូលមកនិយាយជំនួសតែម្តងទៅ

< នឹងហើយថេយ៍គឺជីមីនរវល់នៅក្រុមហ៊ុន > ជុងគុក ក៏និយាយបន្តរពីយ៉ុនហ្គីឯនាងតូចក៏ងក់ក្បាល

< អីគេ? អ្នកណារវល់នៅក្រុមហ៊ុនទៅហា៎ស? > បន្លឺឡើងដែលធ្វើឲ្យអ្នកនៅក្នុងបន្ទប់ទាំង3នាក់ងាកមើលមកព្រមគ្នា

< បងជីអានេះបងមកមើលខ្ញុំដែរហ៎? > ថេយ៉ុង សួរទៅកាន់ជីអាទាំងស្នាមញញឹមហើយក៏សប្បាយចិត្តដែរព្រោះជីអាមានងាយមកជួបអ្នកណាងាយៗនោះទេ

< អ្នកណាគេមកមើលឯង? យើងមិនមេនមកមើលមនុស្សចរិកដូចជាឯងទេលួចចឹកមិនលើកលែងសូម្បីតែមិត្តខ្លួនឯង > ជីអា

< បងជីអាចង់និយាយពីអី? ខ្ញុំទៅលួចចឹកអ្នកណា? > ថេយ៉ុង សួរកាន់ជីអាទាំងចងចិញ្ចើមមិនយល់ពិតមេនព្រោះពេលមុននឹងខ្លួនពុលអាហារខ្លួនមានបានធ្វើអីដាក់អ្នកណាមកពីណា

< ហឹម...រឿងនឹងឯងគួរតែសួរប្តីរបស់ឯងទៅយើងមិនដឹងថានិយាយបែបណាទេ ហើយស្តាប់សម្លេងនឹងទៅ > ជីអា ក៏ហុចទូរស័ព្ទទៅឲ្យថេយ៉ុងដែរជាសម្លេងអុីហ្វានិយាយគ្នាជាមួយរីណានេះឯង

នាងតូចស្ដាប់ហើយសែនហួសចិត្តនឹងខឹងផងដែលមិនគួរណាទុកចិត្តមនុស្សខុសសោះសំណាងហើយដែលខ្លួនមិនបានកើតអីធ្ងន់ធ្ងរនោះបើកើតអីធ្ងន់ធ្ងរតើគិតយ៉ាងម៉េចទៅ?

< អឺហើយរឿងនឹងក៏ទាក់ទងនឹងប្តីឯងនឹងប្តីជីមីនដែរ ដែលកាន់ជើងពួកនាងហើយបន្ទោសជីមីនតែម្ខាងសំខាន់នោះដេញជីមីនឲ្យឆ្ងាយទៀត ហា៎សហាមិនដឹងថាពេលនេះជីមីនស្លាប់ឬក៏យ៉ាងម៉េចទេ > ជីអា ថេយ៉ុងដែលអង្គុយស្តាប់ជីអានិយាយឡើងធ្លាក់ថ្លើមក្តុតមិននឹកស្មានថារឿងទៅជាបែបនេះសោះឡើយ

< ហា៎ស? ជីមីន... > ថេយ៉ុង ស្ទះុងើបពីលើគ្រែពេទ្យទាំងដៃជាប់សារូមហើយក៏រត់ចេញទៅខាងក្រៅហើយនាយទាំង2ក៏រត់ទៅតាមថេយ៍ពីក្រោយដែលធ្វើឲ្យជីអាឃើញហើយគឺពេញចិត្តខ្លាំងមេនទេន

< អ្នកនាងធ្វើបែបនឹងមិនអាណិតអ្នកនាងថេយ៉ុងទេហ៎? > អុីង ដែលឈរទើសភ្នែកពេកក៏សួរទៅកាន់ជីអាព្រោះថាជីមីនសុខសប្បាយធម្មតាមិនបានកើតអ្វីដូចជីអានិយាយនោះទេ អុីងសួរបែបនេះព្រោះថេយ៉ុងរត់ស្ទះុរត់មិញនឹងឡើងស្រាលឈាមកន្លែងដាក់សារូមនេះឯង

< ចះុឯងមិនអាណិតជីមីនខ្លះទេហ៎? ជីមីនសឹងតែកើតជាមនុស្សឆ្គួតទៅហើយដោយសារតែរឿងថេយ៉ុងមួយនឹង ចះុបើសិនជារឿងនឹងរកភស្តុតាងមិនឃើញតើជីមីននឹងទៅជាយ៉ាងណាទៅ? ប្អូនស្រីយើងមិនឆ្គួតហើយទេហ៎ម៉េចក៏ឯងមិនគិតសោះចឹង > ជីអា ងាកមកស្រែកសម្លុតឲ្យអុីងខឹងណាស់ត្រង់ប្អូនឯងជួបទុក្ខគ្មានអ្នកមើលឃើញដល់គេវិញនិយាយពីថាបិទភ្នែកក៏មើលឃើញ

(ម៉ោង7ខ្ញុំមានរឿងថ្មីកុំភ្លេចតាមដានផងណា ហើយកុំភ្លេចខមិនសាច់រឿងដឹងនៅណព្វចិត្តរបស់ស៊ូនីទាំងអស់😽♥️)

To be continued...🖤
Writer by : MIN SUNII🖤