top toplama sanatı √ sakuatsu

+1

her şey, akagi'nin kulüp odasına süpürge sapı yerine oklava getirmesiyle başladı.

+

miya atsumu daha hızlı olmadığı için kendine sövüyordu. spor salonunun içine ettikleri için öğrencilerin baştan sona temizlik yapması gerektiğine karar verilmişti, görev dağılımı sırasında da en kolay işler hemen kapılmıştı.

osamu'nun yirmi dakikada camları silip eve giderken kendisine el hareketi çekmesini unutamıyordu. atsumu, eve gidince onun çoraplarını delecekti.

ojiro aran'la kendisine kulüp odasını temizlemek kalmıştı. sırf odayı tamamen boşaltırken bile kalan herkesin işi çoktan bitmiş, spor salonunu terk etmişlerdi.

miya atsumu paspasları almak için odadan çıktığında olan olmuştu. sinirle peşinden kapıyı çarptığında, uzunca bir süre geri açamayacağını kim bilebilirdi ki?

elinde iki paspasla geri döndüğünde kapıyı zorladı. sıkışmış gibiydi.

"aran-kun? kapıyı içeriden açsana. ben buradan çok zorlayamıyorum, önüne bir yığın malzeme koymuşuz."

"tamam. bekle bi' saniye."

atsumu kapı kolunun zorlandığını görebiliyordu ancak kapı hareket etmiyordu.

"açılmıyor. sıkışmış galiba. sen yığını itsene azıcık, dışarıdan zorlarsan daha kolay açılır."

atsumu kendisini görmemesine rağmen ojiro aran'ı başıyla onayladı. daha bir iki şeyi oynatmadan odanın içinden gelen çığlık sesiyle yerinden zıpladı.

ojiro aran, gördüğü en uzun, en güçlü kişilerden biriydi. en sevdiği müzik grubuyla tanışmış bir kız kadar tiz çığlık atması atsumu'yu güldürdü.

"içeride böcek var, kafam kadar bir şey! hızlı açsana kapıyı!"

"tamam ya, böcek alt tarafı. sen ondan daha büyüksün, merak etme." atsumu rahat rahat konuşuyordu, ama içerideki kendisi olsaydı tavana tırmanmanın bir yolunu bulmuştu.

"avucum kadar bir şey! üstüme geliyo- ananı-"

spor salonunun ışıkları kapanınca atsumu bir çığlık duydu. mantık olarak aran'dır diye düşündü ama çığlık kendisinindi.

"ben ışıkları açmaya gidiyorum, niye kapandığına b-bakayım, tamam mı?"

içeriden ses gelmedi. atsumu bir an kalbinin durduğunu hissetti.

"aran-kun?"

"acele etsene anasını siktiğim!"

atsumu 'anancılık yapma' demek üzereydi ama vazgeçti. yavaş adımlarla kulüp odasının önünden uzaklaştı, ışığın olduğunu düşündüğü yere ilerledi.

elektriklerin kesildiğini anlaması uzun sürmedi.

atsumu olduğu yerde donduğunu kulüp odasından bir çığlık daha duyduğunda anladı.