🌻Unicode 🌻
ဒီနေ့တော့ နေကျွတ်ကျွတ်လွတ်လွတ်ပူသည် ။ ကျွန်တော့်ရှေ့ရပ်နေသည့်ကောင်လေးက ကျွန်တော့်စကားကိုစောင့်နေပုံပေါ်သည် ။
"ကိုကိုနဲ့... ဟိုဒန်းလေးပေါ်မှာစကားသွားပြောမလား"
"ဟုတ်..."
ကျွန်တော့်ထက်အရင် ဒန်းပေါ်ပြေးတက်သွားသည့်ကောင်လေးသည် ကလေးဆန်လေခြင်းလား ၊ ရဲတင်းပွင့်လင်းခြင်းလားတော့ ကျွန်တော်မဝေခွဲချင် ။
"ကိုကိုတို့ဒီကိုပြောင်းလာတာမကြာသေးဘူးပေါ့နော်"
"အင်....ကိုကိုတို့ပြောင်းလာတာ ၂ပတ်ကျော်ကျော်ပဲရှိသေးတယ်လေ"
"ကိုကိုနဲ့ဘယ်သူတွေပါသေးလဲ"
"ကိုကို့ဖေဖေနဲ့မေမေရယ်...အလုပ်သမားနှစ်ယောက်ရယ်"
ကျွန်တော်ပြောနေသည့်စကားများအား မျက်လုံးပြူးလေးများနှင့်နားထောင်နေလေသည် ။
ဝိုင်းစက်နက်မှောင်သည့်မျက်လုံးတွင် ကော့်ညွန့်သည့်မျက်တောင်များစီခြယ်ထားသည့် ကောင်လေးနှင့်အကြည့်ချင်းဆုံတော့ ကျွန်တော်မှင်သက်မိခဲ့သည် ။
"ကိုကိုကရော....ဘာလုပ်လဲဟင်"
"ကိုကိုက....ဆရာဝန်လေ "
"ဟင်....တကယ်ကြီး"
မှူး၏မျက်ဝန်းများသည် လပြည့်ဝန်းကြီးလို ဝိုင်းစက်ပြူးကျယ်လာသည် ။ ဖြူဖွေးသည့်အသားအရေသည် အိမ်တွင်းပုန်းလေးကြောင့် ပိုတောက်ပနေသည် ။
ဒီကောင်လေးသည် ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းများအား တွန့်ကွေးစွာပြုံးမိအောင်စွမ်းဆောင်တတ်လေသည် ။
"တကယ်ပေါ့....မှူးရဲ့"
ခေါက်မုန့်လို သနပ်ခါးဝိုင်းဝိုင်းလေးလူးထားသည့်မှူးသည် ကျွန်တော့်နှုတ်မှ ထွက်ကျလာသမျှစကားများအား စိတ်ဝင်တစားနားထောင်လေသည် ။
ကလေးဆန်ခြင်းမျိုးပါပဲ.....။
"အာ့ဆို....ကိုကိုက ဆေးရုံသွားနေရမှာပေါ့... သားမနက်ဖြန်ဘယ်လိုလာလို့ရမလဲ"
မှူး၏ဆံနွယ်ကောက်ကောက်လေးများသည် လည်ဂုတ်တစ်လျှောက်ရစ်ဝဲနေသည် ။ နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံကို အနည်းငယ်စူရင်း ဆံနွယ်ကောက်ကောက်လေးများအား ထိုးခြေမွှနေလေ၏။
YOU ARE READING
ညှို့မျက်ဝန်းမှာခကြွေသူ (Completed)
Romanceအချစ်ကြီးတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်က သူချစ်တဲ့ဆရာဝန်ကောင်လေးကိုပိုင်ဆိုင်ဖို့ ဘယ်လိုတွေကြိုးစားမလဲ ။တဖြေးဖြေးလေးဆွဲခေါ်သွားမှာမို့ 💙✨
