"No," umiling siya at pagkatapos ay saglit niya na inayos ang buhok niya at tumingin sa malayo. "I promised to wait for you here. Besides, you memorize all of the area of this house."

"Oh right! You're right!" Ngiti ko sa kanya. "But you know what? I guess we need to go back first there because I think they might now looking for us."

"Great." He winked and started to put his arms on my shoulder.

Pagbalik namin, the old man and woman suddenly stop from what their doing and looking to the both of us. Sobrang seryoso ng mga mukha nila kaya wala sa sariling napatingin ulit ako kay Gaviniel. Nagtataka.

"nonna e nonno," Nakangiti na sabi niya bigla bago niya inalis ang paningin sakin at lumingon sa mga ito. "Voglio farti conoscere, Samantha."

Hindi ko alam kung ano ba ang sinabi ni Gaviniel sa kanila dahilan para kaagad ko na makita ang mga ngiti sa labi ng dalawang matanda. Alam ko na dapat hindi ko to isipin pero, I felt a bad impression to the both of them when I met them earlier.

"Ciao cara!" Nakangiting bati ng matandang babae sakin at pagkatapos ay inangat niya ang baso na hawak niya na may laman na wine.


"Uhm, hello po!" Tanging nasabi ko kahit na hindi ko alam kung tama ba yon. Dahan dahan akong napatingin rin ulit kay Gaviniel para sana tanungin kung tama iyon pero mukhang alam na niya kaagad dahil nakita ko na mag thumbs up siya.


"è la tua ragazza?" Bahagya na inalis ng matanda sandali ang tingin niya sakin at lumingon kay Gaviniel. "lei è bellissima."

"A-anong sabi niya?" Palihim na dunggol ko kay Gaviniel ng hindi ko na talaga maintindihan ang pinagsasabi nung matanda. "Isa pa, hindi ko kayo maintindihan kahit na ang ganda sa pandinig ng sinasalita nyo."

Hindi siya nagsalita. Pero nagulat na lang ako ng marinig ko siya na tumawa kaya nakataas na ang kilay kong napatingin sa kanya. Parang siraulo!

"Perché stai ridendo?" Dinig ko na tanong naman ng matandang lalaki ngayon kay Gaviniel. "cosa dice?"


I can't take this anymore! Bakit ba kasi dito pa ako dinala nito ni Gav? To be honest, my brain can't stand it anymore. Alam ko na nag take ako ng Foreign Language na subject sa college, but it was only 4 languages at hindi kabilang ang mga sinasalita nila kaya naiinis ako dahil parang bumalik nanaman bigla ako sa pag aaral. 


"Gav? Sino ba kasi sila?" Inis na tanong ko kay Gaviniel. "Saka bakit... bakit ang intimidate nila tumingin naiilang na ako."

"They're my grandparents." Sagot niya sakin. My eyes widened in shocked. I could not also stop to gulped in a bit. Umawang ang labi ko at hindi kaagad ako ganon na makapagsalita. I lift up my left hand and slowly pointing it to them.

"Gav, why you didn't tell me about them?" Bumuntong hininga ako. "I thought... I thought they were only the caretaker of this house and they had no relationship between you."


"Sorry, I forgot to say it to you." He playfully scratching the back of his head before looked back to his grandparents and looked at me again. Nagulat ako ng inilapit niya na lang rin kaagad ang mukha niya banda sa tainga ko the reason why I felt uncomfortable again. "Magpakilala ka sa kanila." bulong niya.

Nagtataka akong tumingin sa kung saan at kaagad na napakunot ang noo. "Ano naman ang sasabihin ko? E hindi ko naman napag aralan yang lengguwahe na sinasalita n'yo sa Foreign Language namin non." Mahina na bulong ko rin sa kanya.

"Sabihin mo to," Pagtuturo niya sakin. "Ciao! nonna e nonno! sono felice di conoscerti!"

"The fudge Gaviniel!" Inis na bulong ko sa kanya. "Hindi ba sila marunong mag English? Ang hirap eh."

The Odious Doxy (Flight Attendant Series #3)Where stories live. Discover now