YABANİ

❉ Yabani| Bölüm 8 ❉

Şirvan düz bir ifadeyle beni arkaya yatırırken eteğim yukarı sıyrıldı.

Kendime hakaret etmeye başladım, ağrımdan dolayı eteğimi düzeltemediğim için.

O an gözlerim görevliye kaydı. Gözleri rahatsız edici bir şekilde bacaklarımdaydı.

Şirvan'a masum masum bakarken, gözleri önce bacaklarımda sonra görevlide dolandı.

Yüzünde bilmem kaç bin kas gerildi. Elbisemin yukarı kayan kısmını tenime değmeden, sertçe kapatırken görevli piçi yanımızdan yavaş yavaş uzaklaştı.

Bedenimin gerildiğini hissediyordum.

"Neden üzerini düzeltmiyorsun amına koyayım? Madem giyiyorsun kendini toparla."

Kaşlarımı çatarken "Şey olduğu için olabilir mi? Az önce çok feci bir şekilde yere kapaklandım da. Ayağım çok acıyor. "

"Senin o dilini keserim bücür."

"Allah Allah, kendimi savunamayacak mıyım haklı olduğum durumlarda?"

Kaşlarını çatarken arabayı çalıştırdı. Anlık bir sessizlik oldu ardından Şirvan yine sinir katsayımı arttırdı.

"Geldiğinden beri bir kez bile giyinik görmedim seni. Nasıl Mardinlisin sen?"

Kaşlarımı çattım. Geldiğimden beri giydiğim kıyafetler niye ona bu kadar batıyordu?

"Sanki, sürekli çıplak geziyormuşum gibi konuşuyorsun evinde."

Gözleri yüzümde dolanırken yutkunma sesi geldi, ben de bu ani sessizlikle yutkundum.

Ardından hiçbir şey söylemeden arabayı sürmeye devam etti.

Sinirim bozulmuştu.

Etrafı incelemeye başladım. Merkeze gelmiştik sanırım. Her yerde akın akın insan seli vardı.

Bir yerlere yetişmeye çalışan milyonlarca farklı insan.

Trafik ise ağır çekimde ilerliyordu sanki. Ağrım yavaşça, tekrar baş gösterirken Şirvan'ın önce kaşları çatıldı ardından torpido gözüne uzandı. Ne yaptığını merak ederek bakışlarımı ona çevirdim.

Bir çakar çıkarıp arabanın tepesine taktı.

Siren sesini duyan herkes kenara çekilip, Şirvan'a yol veriyordu.

Kaşlarımı bir kez daha çattım.

"Sivillerin çakar takmaları suç sayılıyor kânunca, farkında mısın?"

Dudaklarında alaycı bir ifade baş gösterirken, sol cebinden bir cüzdan çıkardı.

İçinde polis kimliği vardı. Üstünde ise Şirvan'ın fotoğrafı.

"Eğer evi karıştırdığında, silah falan bulursan katil olduğuma dair senaryolar kurup korkma, polis olduğumu bil diye gösterdim."

Sesi alaycıydı. Ben de şaşkın gözlerle bakıyordum ona. Gerçekten şaşırmıştım. Şirvan her şey olabilirdi ama polis olamaz gibi geliyordu bana. Ne bileyim onu o üniforma içinde hayal edemiyordum. Zihnim izin vermiyordu. Bir dakika, Çiçek beni kurtardı demişti, polis olduğu için kurtarmıştı onu.

Dilim tutulmuş gibi baktım suratına. Yapbozlar yerine oturuyordu yavaş yavaş. Yüzünde geniş bir sırıtış belirdi.