YÜREĞİMİN SESİNDEN DAMLAYANLAR. ( DEVAM EDİYOR)

YALNIZLIK

Hani şu koca dünya da hiçbir yere sığamamak, kendini yerleştirememek
Hani şu koca kalabalıkta hep yalnız hissetmek,
Yerini yadırgamak sabah ayrı akşam ayrı sorgulamak
Dört bir yanım çeşitli çiçek bahçesi iken tek bir noktaya bakmak çöle bakar gibi
Sanki diğer herşey görünmez gibi
Birazda farkında değil gibi belki
Karanlık yada aydınlık her gecenin gündüzüne dalmak,
Sanki ayın ardında da Bulut'un ardında da güneşin olduğunu bilmiyormuş gibi
Kelimeler mı kifayetsiz yoksa duygular mı yetersiz bilemedim
Volkan misali yanıyorken içim,bir bardak soğuk su içip serinletemedim,yetmedi çünkü yetiremedim...
                                    H.S.T.