စိတ်ကောက်တော်မမူခင် ကိုက်ချင်တဲ့နေရာ ကိုက်ခိုင်းထားရတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ တကျိကျိနဲ့ နာအောင်မကိုက်ဘူး။ တစ်ခါတစ်လေ အကွင်းလိုက်....တစ်ခါတစ်လေ သွေးစို့ရုံ...တစ်ခါတစ်လေ..တောင်းပန်ပြီးအော်နေရတယ်။
"မောင်က ငယ်ထွေးအပိုင်ပါ"လို့ အခါတစ်ရာပြောတို့ ဘာတို့လဲ ရှိသေးတာ။
ငယ်ထွေး ဂျစ်တတ်တာ လက်ကုန်ပါပဲ။
ညိုညင်တာမရှိရပါဘူးဗျာ...အကြင်နာတိုးရတာပဲ ရှိပါတယ်။
မဝတ်ရည်ဂျူတီ မရှိတဲ့နေ့မျိုးတွေ....ဆေးခန်းလာမထိုင်တဲ့နေ့မျိုးတွေမှာ... ငယ်ထွေး ခေါ်ရင်လန့်နေရတယ်....နှစ်ယောက်ထဲဆိုရင် ကိုက်တော့တာပဲ။
.
.
.
"ငယ်ထွေးရယ်...ဒဏ်ရာအဟောင်းတွေ ပျောက်ပါစေအုံး...ကိုက်ပဲကိုက်နေတော့မှာလား...မောင့်ကို"
"ကိုက် ချင် သေး တယ်"
ပြောပြီး ဘယ်နေရာက ဒဏ်ရာလွတ်လဲလို့ စေ့စေ့စပ်စပ်ရှာနေတယ်။
သိပ်တော့လွတ်တဲ့နေရာ မရှိဘူး။
"အိကျီလှန်လိုက်....ဗိုက်ကိုကိုက်မယ်"
"ဟောဗျာ..မလုပ်ပါနဲ့ ငယ်ထွေးရယ်....မောင် တောင်းပန်ပါတယ်"
"ဟင့်...ဖယ်တော့"
အိကျီကို အတင်းဆွဲထားတဲ့ ဘဂျမ်းလက်ကိုဆွဲဖယ်ရင်း...ပြောတယ်။
"အဟင့်...ကိုက်မှာ"
"ကဲ...ကိုက်...ကိုက်...ရော့...ကိုက်တော်မူပါ"
မကိုက်ခင် နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဗိုက်ကိုပွတ်နေသေးတာ။
အသေသတ်နေတာ ငယ်ထွေးက...
တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ စိတ်တိုင်းကျနမ်းပြီးမှ...ကိုက်ဖို့နေရာကောင်းတွေ့သွားသလို စကိုက်တယ်။
"အာ့...ငယ်ထွေးရယ်"
အထိမခံနိုင်တဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကနေရာကို ကိုက်နေတာ....
မဟုတ်ဘူး...ကစားနေတာ...သွားလေးနဲ့ တတိတိ...နှုတ်ခမ်းလေးက တလှုပ်လှုပ်...
သေတော့မှာပဲ...တားလိုက်မိရင် ပို စတယ်။
တကယ် တကယ်....ငယ်ထွေး ဆိုးပုံလိုက်မမှီဘူး။
အသံထွက် မညည်းမိအောင်တင်းခံထားတာသိတော့ အသံ မထွက် ထွက်အောင် ကလိတော့တယ်။
သဘောကျလာရင် ရယ်လိုက်သေးတယ်။
YOU ARE READING
မိုးကောင်းကင်နှင့်ကမ္ဘာမြေ....ချစ်ခြင်းသက်သေ
Romanceမိုးကုပ်စက်ဝိုင်းနဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီး ထိစပ်သွားသလိုထင်ခဲ့မိတဲ့ အချိန် ကလေးတိုင်းမှာရှိခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဘယ်တော့မှ မထိစပ် မဆုံတွေ့ဘူးဆိုတာ သိနေတဲ့အရွယ်ရောက်သည့်တိုင်အောင် ကျွန်တော် မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းနဲ့ကမ္ဘာမြေကြီး ဆုံတွေ့ပါစေလို့ ဆုတောင်းမိဆဲ....
part(42)
Start from the beginning
