Οδηγώ στους δρόμους της Νέας Υόρκης και επικεντρώνω τις σκέψεις μου στην κίνηση.
Ενα κομμάτι μου θέλει να το διαβάσει.Να θυμηθεί κάθε γεγονός και κάθε λέξη.Αλλά ξέρω ότι θα πονέσω.
Βγαίνω έξω από την πόλη, οδηγάω στην εθνική οδό.Μου θυμίζει που εγώ και ο Harry οδηγούσαμε στην εθνική οδό του Πόρτλαντ.Ο Harry καθόταν στην θέση του συνοδηγού και σχολίαζε τα τραγούδια που έπαιζαν στο ράδιο.
''Ηλίθια'' φωνάζω δυνατά στον εαυτό μου ''Ολοι οι δρόμοι φαίνονται ίδιοι''
Τέλεια.Τώρα μιλάω μόνη μου.
''Rosalie, φαίνεσαι λυπημένη''
Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Harry να κάθεται στην θέση του συνοδηγού.Τα πόδια του είναι στο ταμπλό.Φοράει μαύρο t-shirt και μαύρο τζιν.Τα γνωστά μποτάκια στα πόδια του.Μασάει μαστίχα και χαμογελάει με αυτό το χαμόγελο που μου έλειψε τόσο πολύ.
''Φυσικά και είμαι λυπημένη.Με εγκατέλειψες.''
''Δεν σε εγκατέλειψα Rosie, ήμουν μαζί σου όλη την ώρα''
Kουνάω το κεφάλι μου και σταματάω το αμάξι στον βοηθητικό δρόμο της εθνικής οδού.
Τώρα βλέπω εφιάλτες όσο είμαι ξύπνια.Πώς το λένε;; Ημεροβατώ;;
Χάνω το μυαλό μου.
Προσπαθώ να επαναφέρω την αναπνοή μου ενώ κοιτάζω τον σκοτεινό δρόμο.
Το βλέμα μου πέφτει πάνω στο καφέ ημερολόγιο δίπλα μου.
Οσο και να το σκέφτομαι υπερβολικά, το ημερολόγιο στάλθηκε σε μένα.Δεν ήταν τυχαίο.
Προσεκτικά, το σηκώνω και το φέρνω μπροστά μου.Τα δάχτυλα μου πάνε πάνω στο δέρμα.Μικρά ζωγραφισμένα αστέρια και ένα ''αν χαθεί σας παρακαλώ επιστρέψτε το στον Harry Styles'' υπάρχει στο εξώφυλλο.
Εχω τόσες ερωτήσεις και ακόμα δεν το έχω ανοίξει.
Chapter 73
Start from the beginning
