"ရတယ်....မခတ်ပေးနဲ့....လေဝင်နေတာကို"
"ငယ်ထွေး နဖူးမှာ ချွေးစတွေနဲ့လေ....ခဏလေး....မောင်သုတ်ပေးမယ်....ဟိုမှာ....မောင့်ပဝါရှိတယ်....ယူပေးမယ်"
"ဟင့်အင်း....ရပါတယ်ဆို"
ရင်ခွင်ထဲကို ပိုတိုးဝင်ရင်း တိုးတိတိပြောသည်။
"ငယ်ထွေးက လိမ္မာရဲ့သားနဲ့"
"မလိမ္မာပါဘူး"
ပြောလို့ကိုမရ.....ဘဂျမ်းရင်ခွင်ထဲ တောက်တဲ့ကပ်သလိုကပ်နေတယ်....ခါးကိုလဲသိုင်းဖက်ထားတာကျစ်လို့.....
ဒါလား....ဒေါက်တာလင်းသန့်ကြည်
ပြောမရတော့လဲ....ဘဂျမ်းက တစ်မျိုးကြံရပြန်သည်။
မွေ့ယာပေါ်မှာထိုင်ရင်း ရင်ခွင်ထဲကို ဝင်နေတာလေ...
ဘဂျမ်းက ခုထိကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲထိုင်နေသေးတာ။
မွေ့ယာပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သူ့အောက်ပိုင်းကို ပွေ့ပြီး ဘဂျမ်းပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်သည်။
သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ခုမှ ဘဂျမ်းကိုယ်ပေါ်ရောက်လာတာ။
ရင်ခွင်ထဲက....နုအိထွေးလေးကို သိုင်းဖက်ရင်း.....ဖင်ရွှေ့ ဖင်ရွှေ့နဲ့ အဝတ်ထည့်တဲ့ပုံးရှိရာသွားသည်။
ရင်ခွင်ထဲ ငုံ့ကြည့်တော့ ပြုံးစိစိနဲ့....
လူကိုစီးပြီး....ကလေးလိုပျော်နေသေးတယ်ပေါ့လေ။
ပုံးကိုဖွင့်တော့ လိုက်ကြည့်နေသေးသည်။
"အသစ်ပေးမလို့လား....မျက်နှာသုတ်ပဝါရော"
"ဟိုတန်းပေါ်မှာလေ....မျက်နှာသုတ်ပဝါက....လျှော်ရသေးဘူးလေ...ငယ်ထွေးရဲ့...အသစ်နဲ့သုတ်ပေးမယ်လေ"
"ဟင့်အင်း.....ဟိုဟာယူပေး...အဟောင်းနဲ့ပဲသုတ်ပေး"
"ဆိုး...လိုက်....တာ"
"အင်း....ဆိုးချင်လာတယ်.....သိလား.....ဘာလို့ဆိုးချင်လာတာပါလိမ့်"
"မောင် ဘယ်သိပါ့မလဲ ငယ်ထွေးရယ်.....မောင်က...ငယ်ထွေးကြောင့် ရူးသွားပြီဟာကို.....ဘယ်လိုသိပါ့မလဲ.....ဒါပေမဲ့....ငယ်ထွေး ဆိုးပါ.....ကြိုက်သလောက်....ဆိုး....ရတယ်...နော်"
သဘောကျသွားသလို ကျေနပ်သွားသလို ရုပ်လေးက ပြုံးနေတော့တာ....
အသည်းယားလို့ နှာဖျားလေးကို ကိုက်လိုက်ချင်တယ်။
ငယ်ထွေးရယ်.... နာရီပိုင်းလေးပဲရှိပါသေးတယ်....
မောင်....ငယ်ထွေးကို ရင်ခွဲပြတာ နာရီပိုင်းပဲရှိပါသေးတယ်။
မောင်ကလေ....ငယ်ထွေးအသားကို နာကျင်အောင်မလုပ်မိချင်ပါဘူး။
YOU ARE READING
မိုးကောင်းကင်နှင့်ကမ္ဘာမြေ....ချစ်ခြင်းသက်သေ
Romanceမိုးကုပ်စက်ဝိုင်းနဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီး ထိစပ်သွားသလိုထင်ခဲ့မိတဲ့ အချိန် ကလေးတိုင်းမှာရှိခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဘယ်တော့မှ မထိစပ် မဆုံတွေ့ဘူးဆိုတာ သိနေတဲ့အရွယ်ရောက်သည့်တိုင်အောင် ကျွန်တော် မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းနဲ့ကမ္ဘာမြေကြီး ဆုံတွေ့ပါစေလို့ ဆုတောင်းမိဆဲ....
part(33)
Start from the beginning
