LEKE

1. BÖLÜM | AYRILIK+18

+18 sahneler vardır.

🔥

Hamiyet hanım, elinde kahvesiyle koca divanda otururken konağa hışımla giren oğlunu gördü yılların verdiği kırışıklıkların çevrelediği gözleri.. Hiddetle merdivene yönelen oğlunu süzdü usulca.

Yaşı gelmişti de geçiyordu. Ağalık istemiyordu Serhad'ı lakin babası ölünce Haşimoğlu aşireti onun omuzlarına binmiş, yük bellemişti yıllarca. Aşireti yıllarca evleneceğim sözleriyle kandırmış, bekletmişti bu zamana kadar. Daha ne kadar yalan söyleyecek bilmiyordu. Kendinden yaşca küçük Baran'ı bile evlenmişti, ama hala oğlunda tık yoktu. Helal süt emmiş bir kızı alıp da gelmemişti karşına. Derin bir nefes alıp seslendi oğluna.

"Serhad'ım bi bak hele."

Serhad, anasının sesiyle sinirle çıktığı merdivenlerin başında durup, gözlerini anasına çevirdi.

"Sonra ana!"

Öfke saçan sesi konağı inletirken odasına yürüdü tekrar.

"Nedir bu hiddetin hayrola?"

Ağzının içinde geveledi hırsla.

"Bi arazi meselesi!"

O araziyi küle çevirecekti bu gece.

Hamiyet hanım, meselenin bi arazi meselesi olmadığını çok iyi biliyordu..

"Öyle diyorsan öyledir. Vaktin varsa bir şey konuşacam seninle."

"Çıkmam gerek!"

Hamiyet hanım güldü usulca kahvesinden bir yudum alarak. "Bu saatte mi oğul? Saat akşamın 22.00'u! "

Serhad ağa derin bir nefes alıp verdi hakim olmaya çalıştığı öfkesiyle.

"Bu saatte ana!"

Hamiyet hanım, oğlunun öfkesini pekala çok iyi biliyordu.  "Kaçta geleceksin?"

"Uzun sürer. Bekleme!"

"Seninle konuştuğum meseleyi düşündün mü oğul? Bilirsin vakti gelmiştir artık. Bu hafta toplanacak olan aşiret toplantısında müjdeyi vermek icab eder. Gayri oyalamak yakışı kalmaz!"

Serhad baktı uzaktan anasına. Baktı yorgunluğun çöktüğü bedenine. Ne diyebilirdi bu sözden sonra? Dün gece diller döktüğü meseleyi düşündü bir an.

Evlenmiyorum dese ne olacaktı?
Hakkımı helal etmem dememiş miydi? Babasının yolundan gitmezse, kederini, üzüntüsünü diline almıştı.

Babası..

Gözlerini sıkıca kapatırken mecbur olduğu hayatı düşündü..  Kabul etmese olacak olanları bilmiyor muydu sanki? Biliyordu Serhad. Kabul etti her şeyi.

"Düşündüm ana. Kimi uygun görüyorsan getir. Hazırlıklar başlasın."

Hamiyet hanım içinin rahatlamasıyla derin bir nefes çekti içine. Yüzüne yerleşen memnuniyet dolu gülümseme ile biraz daha rahatladı olduğu yerde. Sonunda kabullenmişti oğlu.

"Artık bırak, gittiğin yerlerin yolunu oğlum. Evleneceksin, bir karın olacak. Uygun olmaz evli ağanın pavyon köşelerine gitmesi!"

Serhad derin bir nefes alıp verdi. Cevap vermeden odasına yöneldi sert adımlarla.

Bırakacaktı..

Ya da en azından deneyecekti..

Hızla odasına dalıp silahına yöneldi. Takım elbisesinin ceketini üzerinden hışımla çıkarıp bi köşeye atıp beline taktı silahını. Hiçbir şey düşünmemeye çalıştı. Şu an ki önceliği çok başkaydı.